۸۴٬۳۵۴
ویرایش
(غنی سازی متن) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فوق العاده ' به 'فوقالعاده ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۳۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵: | خط ۵: | ||
! نام!! data-type="authorName" |کربن، هانری | ! نام!! data-type="authorName" |کربن، هانری | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | کربن، هانری | | data-type="authorOtherNames" | کربن، هانری | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[ماسینیون، لویی|لويى ماسينيون]] | ||
ادموند هوسرل | |||
اميل بريه | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۳۴: | خط ۳۸: | ||
[[جامع الحکمتین]] | [[جامع الحکمتین]] | ||
[[ | [[مجموعه مصنفات شیخ اشراق]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02681AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''هانرى كربن''' (۱۹۰۳ – ۱۹۷۸م) فیلسوف، | '''هانرى كربن''' (۱۹۰۳ – ۱۹۷۸م) فیلسوف، شیعهشناس، استاد مطالعات اسلامی و ایرانشناس فرانسوی و از نخستین متفکران و محققان اروپایی است که به تتبعات وسیع در تشیع پرداخت و عرفان و تفکر ایرانی اسلامی بویژه شیعی را به غرب شناساند. | ||
در | == ولادت == | ||
در چهاردهم آوریل 1903 در پاریس متولد شد. | |||
== | ==تحصیلات== | ||
در دوران كودكى آموزشهاى مذهب كاتوليك را آموخت. سپس به مدرسه علوم مسيحى رفت و به نهضت پروتستان علاقهمند شد. وى براى ادامه تحصيل به دانشگاه سوربن رفت و در سال 1925م ليسانس گرفت. يك سال بعد، گواهىنامه عالى فلسفه و در سال 1928م ديپلم تتبعات عالى دانشگاه پاريس و سرانجام در سال 1929م، ديپلم مدرسه السنه شرقى پاريس را اخذ نمود. در همين سالها با زبانهاى عربى، فارسى و پهلوى آشنا شد. | در دوران كودكى آموزشهاى مذهب كاتوليك را آموخت. سپس به مدرسه علوم مسيحى رفت و به نهضت پروتستان علاقهمند شد. وى براى ادامه تحصيل به دانشگاه سوربن رفت و در سال 1925م ليسانس گرفت. يك سال بعد، گواهىنامه عالى فلسفه و در سال 1928م ديپلم تتبعات عالى دانشگاه پاريس و سرانجام در سال 1929م، ديپلم مدرسه السنه شرقى پاريس را اخذ نمود. در همين سالها با زبانهاى عربى، فارسى و پهلوى آشنا شد. | ||
وى از شاگردان فيلسوفان بزرگى از جمله ادموند هوسرل، ارنست كاسيرر، اميل بريه، اتين ژيلسون و لويى ماسينيون بودهاست. همچنين او نخستين مترجم آثار مارتين هايدگر به فرانسوى است. | وى از شاگردان فيلسوفان بزرگى از جمله ادموند هوسرل، ارنست كاسيرر، اميل بريه، اتين ژيلسون و [[ماسینیون، لویی|لويى ماسينيون]] بودهاست. همچنين او نخستين مترجم آثار مارتين هايدگر به فرانسوى است. | ||
وى بعدها، نزد لويى ماسينيون رفت و نسخهاى از كتاب «حكمة الاشراق» سهروردى را از او دريافت كرد. اين كار تاثير روحى فراوانى بر كربن نهاد و او را راهى شرق نمود. نخستين مقالهاش در نشريه بررسىهاى فلسفى، درباره يكى از آثار سهروردى به طبع رسيد و اولين اثر مستقل او به زبان فرانسه، در خصوص سهروردى، در سال 1939م تحت عنوان «سهروردى مؤسس حكمت اشراق» چاپ شد. | وى بعدها، نزد [[ماسینیون، لویی|لويى ماسينيون]] رفت و نسخهاى از كتاب «حكمة الاشراق» [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردى]] را از او دريافت كرد. اين كار تاثير روحى فراوانى بر كربن نهاد و او را راهى شرق نمود. نخستين مقالهاش در نشريه بررسىهاى فلسفى، درباره يكى از آثار [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردى]] به طبع رسيد و اولين اثر مستقل او به زبان فرانسه، در خصوص سهروردى، در سال 1939م تحت عنوان «سهروردى مؤسس حكمت اشراق» چاپ شد. | ||
كربن مدتها رياست انستيتو فرانسه و ايران را عهدهدار بود و به همت او، مشاهيرى چون | كربن مدتها رياست انستيتو فرانسه و ايران را عهدهدار بود و به همت او، مشاهيرى چون [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردى]]، روزبهان و ملاصدرا براى جامعه علمى و فرهنگى اروپا به نامهايى آشنا مبدل گرديد. در جهانى كه برخورد ميان فرهنگهاى گوناگون، پيوسته با شكافهاى بيشتر مواجه مىشد، وى نمونهاى از تلاش فوقالعاده براى تفاهم بود. | ||
كربن را بايد فيلسوف و مفسر حكمت معنوى شيعه ناميد. مطالعات او در آثار عرفانى، لطف و جذبه وصفناپذيرى به آثارش بخشيده است. كربن خود در اين باره مىگويد: پرورش من از آغاز فلسفى بود. به همين دليل، نه به معناى دقيق كلمه متخصص زبان و فرهنگ آلمانى هستم و نه مستشرق؛ فيلسوفى رهروام به هر ديارى كه راهبرم شوند. اگر چه در اين سير و سلوك از فرايبورگ، تهران و اصفهان سر درآوردهام؛ اما اين شهرها از نظر من، مدينههاى تمثيلىاند؛ منازلى نمادين از راه و سفرى هميشگى و پايدار. | كربن را بايد فيلسوف و مفسر حكمت معنوى شيعه ناميد. مطالعات او در آثار عرفانى، لطف و جذبه وصفناپذيرى به آثارش بخشيده است. كربن خود در اين باره مىگويد: پرورش من از آغاز فلسفى بود. به همين دليل، نه به معناى دقيق كلمه متخصص زبان و فرهنگ آلمانى هستم و نه مستشرق؛ فيلسوفى رهروام به هر ديارى كه راهبرم شوند. اگر چه در اين سير و سلوك از فرايبورگ، تهران و اصفهان سر درآوردهام؛ اما اين شهرها از نظر من، مدينههاى تمثيلىاند؛ منازلى نمادين از راه و سفرى هميشگى و پايدار.<ref>سخنان ايراد شده در سمينار پيرامون آثار هانرى كربن، انجمن ايران شناسى فرانسه در ايران، ص18</ref> | ||
وى مدت 25 سال به ايران آمد و با متفكرينى هچون [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلالالدين آشتيانى]]، مهدى الهى قمشهاى، سيد كاظم عصار و سيد حسين نصر به گفتگو درباره فلسفه اسلامى، به خصوص حكمت صدرايى پرداخت. | وى مدت 25 سال به ايران آمد و با متفكرينى هچون [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]]، [[آشتیانی، سید جلالالدین|سيد جلالالدين آشتيانى]]، مهدى الهى قمشهاى، سيد كاظم عصار و [[نصر، سید حسین|سيد حسين نصر]] به گفتگو درباره فلسفه اسلامى، به خصوص حكمت صدرايى پرداخت. | ||
وى وقتى آوازه عرفان و فلسفه [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را شنيد، شيفته عظمت علمى، كمالات معنوى و فضايل اين حكيم وارسته گرديد. از اين رو وقتى كه به منظور شناخت تشيع، سالى چند ماه از پاريس به ايران مىآمد و در اين سرزمين به پژوهش در مورد مذهب شيعه مىپرداخت، توسط برخى از اساتيد دانشگاه، از محضر [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] تقاضا نمود كه به وى كمك كند. آن فيلسوف عالى مقام كه از | وى وقتى آوازه عرفان و فلسفه [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] را شنيد، شيفته عظمت علمى، كمالات معنوى و فضايل اين حكيم وارسته گرديد. از اين رو وقتى كه به منظور شناخت تشيع، سالى چند ماه از پاريس به ايران مىآمد و در اين سرزمين به پژوهش در مورد مذهب شيعه مىپرداخت، توسط برخى از اساتيد دانشگاه، از محضر [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] تقاضا نمود كه به وى كمك كند. آن فيلسوف عالى مقام كه از فعالیتهای علمى و اشتياق معنوى اين محقق با خبر بود، خواستهاش را اجابت كرد و با وجود كهن سالى و ضعف مزاج، هر دو هفته يك بار از قم به تهران مىآمد تا در جلسهاى علمى به سؤالات كربن پاسخ دهد و معارف و حقايق گرانبهاى تشيع را در اختيار او و عدهاى از استادان دانشگاه قرار دهد و بدين وسيله شناخت صحيح شيعه، براى جهان غرب، توسط هانرى كربن هموار گرديد. | ||
در محفلى كه حلقه اصحاب تاويل نام داشت، ديدار منظم اين دو شخصيت صورت مىگرفت. با وجود مشكل زبانى به وسيله ترجمه، ارتباط و گفت و گو ميان آن دو بزرگوار برقرار مىشد. كربن مصاحبههاى متعددى طى سالهاى 1337 و 1338ش با [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] درباره عقايد، تعاليم و تاريخ تشيع به عمل آورد. | در محفلى كه حلقه اصحاب تاويل نام داشت، ديدار منظم اين دو شخصيت صورت مىگرفت. با وجود مشكل زبانى به وسيله ترجمه، ارتباط و گفت و گو ميان آن دو بزرگوار برقرار مىشد. كربن مصاحبههاى متعددى طى سالهاى 1337 و 1338ش با [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] درباره عقايد، تعاليم و تاريخ تشيع به عمل آورد. | ||
كربن عقيده داشت كه راه يافتن به عالم معنويت شيعى، كارى سهل و آسان نمىباشد؛ زيرا تشيع حرم معرفت باطنى اسلام است و از ويژگىهاى آن احساس شرمى وافر در قبال مسائل دينى، متانت و وزانتى است كه وقتى مخاطب يقين حاصل كرده باشد، بند از نقاب مىگشايد. | كربن عقيده داشت كه راه يافتن به عالم معنويت شيعى، كارى سهل و آسان نمىباشد؛ زيرا تشيع حرم معرفت باطنى اسلام است و از ويژگىهاى آن احساس شرمى وافر در قبال مسائل دينى، متانت و وزانتى است كه وقتى مخاطب يقين حاصل كرده باشد، بند از نقاب مىگشايد. | ||
خط ۶۹: | خط ۷۴: | ||
كربن مىگويد: با سيماى امام دوازدهم(عج) است كه تشيع نهانىترين سر خود را به ما عرضه مىكند و اين موضوع بر تارك كاخ رفيع الهيات و حكمت معنوى نشسته است. | كربن مىگويد: با سيماى امام دوازدهم(عج) است كه تشيع نهانىترين سر خود را به ما عرضه مىكند و اين موضوع بر تارك كاخ رفيع الهيات و حكمت معنوى نشسته است. | ||
==وفات== | |||
وی سرانجام در ۷ ژوئیه ۱۹۷۸ میلادی در سن ۷۵ سالگی در پاریس فرانسه درگذشت. | |||
== آثار== | == آثار== | ||
ارض ملكوت از ايران مزدايى تا ايران شيعى: كالبد انسان در روز رستاخيز، الشيعه الاثنا عشريه، المشاعر، المقدمات من كتاب نص النصوص فى شرح فصوص الحكم، تاريخ فلسفه اسلامى، جامع | ارض ملكوت از ايران مزدايى تا ايران شيعى: كالبد انسان در روز رستاخيز، الشيعه الاثنا عشريه، المشاعر، المقدمات من كتاب نص النصوص فى شرح فصوص الحكم، تاريخ فلسفه اسلامى، جامع الأسرار و منبع الأنوار، رساله فى اعتقاد الحكماء، روابط حكمت اشراق و فلسفه ايران باستان، روابط حكمت اشراق و فلسفه ايران باستان، عبهر العاشقين، شرح شطحيات شامل گفتارهاى شورانگيز و رمزى صوفيان، اسلام ايرانى، فلسفه ايرانى و فلسفه تطبيقى، كتاب جامع الحكمتين، مجموعه مصنفات [[سهروردی، یحیی بن حبش|شيخ اشراق]] و... | ||
== | ==پانویس== | ||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | |||
== منابع == | |||
پايگاه اطلاعرسانى حوزه نت. | پايگاه اطلاعرسانى حوزه نت. | ||
{{شیعهشناسی}} | |||
{{خاورشناسان}} | |||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
خط ۸۸: | خط ۹۶: | ||
[[رسالة أصوات أجنحة جبريل للسهروردي مع شرح لها]] | [[رسالة أصوات أجنحة جبريل للسهروردي مع شرح لها]] | ||
[[جامع الحکمتین]] | [[جامع الحکمتین]] | ||
[[ارض ملکوت: کالبدان در روز رستاخیز از ایران مزدایی تا ایران شیعی]] | |||
[[مجموعه مصنفات شیخ اشراق]] | |||
[[المقدمات من كتاب نص النصوص في شرح فصوص الحكم]] | |||
[[ | [[جامع الأسرار و منبع الأنوار]] | ||
[[ | [[آیین جوانمردی]] | ||
[[ | [[رسایل جوانمردان]] | ||
[[الشیعه الاثنا عشریه]] | [[الشیعه الاثنا عشریه]] | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۱۵: | ||
[[شرح شطحیات]] | [[شرح شطحیات]] | ||
[[الخيال الخلاق في تصوف ابن عربي]] | |||
[[مجموعه رسائل مشهور به کتاب الانسان الکامل]] | [[مجموعه رسائل مشهور به کتاب الانسان الکامل]] | ||
خط ۱۰۸: | خط ۱۲۴: | ||
[[مقدمه بر المشاعر صدرالمتألهین شیرازی (ملاصدرا)]] | [[مقدمه بر المشاعر صدرالمتألهین شیرازی (ملاصدرا)]] | ||
[[تاریخ فلسفه اسلامی]] | [[تاریخ فلسفه اسلامی (هانری کربن)]] | ||
[[المشاعر]] | [[المشاعر]] | ||
خط ۱۱۵: | خط ۱۳۱: | ||
[[عن الاسلام فی ایران مشاهد روحیه و فلسفیه]] | [[عن الاسلام فی ایران مشاهد روحیه و فلسفیه]] | ||
[[مقالات هانری کربن (مجموعهای از مقالات به زبان فارسی)]] | [[مقالات هانری کربن (مجموعهای از مقالات به زبان فارسی)]] | ||
خط ۱۴۱: | خط ۱۵۵: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:خاورشناسان]] | |||
[[رده:فیلسوفان]] | |||
[[رده:استادان دانشگاه]] | |||
[[رده:شاگردان ماسینیون]] |