۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الوفيات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ':م' به ': م'
جز (جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک') |
جز (جایگزینی متن - ':م' به ': م') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
#محقق و مصحح كتاب در مقدمه‌اش - كه زمان و مكان و ساير مشخصات نگارش آن را معين نكرده - با معرفى شخصيت نويسنده و كتابش، تأكيد كرده است كه: «... نويسنده (ابن رافع) كتابش را منحصر ساخته است بر شرح حال معاصرانش از اعلام قرن هشتم هجرى كه شهرتى داشته يا مشاركتى در علوم و فنون مهمّ، داشته‌اند. پس براى محدثين، فقهاء، ادباء، قاضيان، برخى رجال صوفيه، مؤذن‌ها، شاعران، مورخان، مدرسان، امامان مساجد جامع و مشايخ زاويه‌ها و خانقاه‌ها و... از فاضلان آن روزگار - مردان يا زنان - شرح حالى آورده است. ولى از ذكر رجال سياست و اداره با انواع گوناگون آن، نظاميان، كارگران و كشاورزان و... از طبقات جامعه كه در فنون مورد اهتمام نويسنده، مشاركت يا شهرتى نداشته‌اند، چشم‌پوشى كرده است. | #محقق و مصحح كتاب در مقدمه‌اش - كه زمان و مكان و ساير مشخصات نگارش آن را معين نكرده - با معرفى شخصيت نويسنده و كتابش، تأكيد كرده است كه: «... نويسنده (ابن رافع) كتابش را منحصر ساخته است بر شرح حال معاصرانش از اعلام قرن هشتم هجرى كه شهرتى داشته يا مشاركتى در علوم و فنون مهمّ، داشته‌اند. پس براى محدثين، فقهاء، ادباء، قاضيان، برخى رجال صوفيه، مؤذن‌ها، شاعران، مورخان، مدرسان، امامان مساجد جامع و مشايخ زاويه‌ها و خانقاه‌ها و... از فاضلان آن روزگار - مردان يا زنان - شرح حالى آورده است. ولى از ذكر رجال سياست و اداره با انواع گوناگون آن، نظاميان، كارگران و كشاورزان و... از طبقات جامعه كه در فنون مورد اهتمام نويسنده، مشاركت يا شهرتى نداشته‌اند، چشم‌پوشى كرده است. | ||
#:در ضمن شرح حال‌هايى كه براى اين اعلام برگزيده نوشته، يادكردى را براى شمارى فراوان از مراكز علم و فرهنگ از مساجد جامع و مدارس و... مى‌يابيم و... چنان‌كه در اين كتاب مطالب پربارى درباره قضاوت و قاضيان و اماكنى است كه در آن قضاوت را بر عهده داشته‌اند. همان طور كه اهتمام كرده به ذكر گواهان و بازرسان و مراكز باده‌گسارى و اجتماعشان و در آن است اطلاعات سرشارى درباره اسامى كتاب‌هايى كه طلاب در درس و بحثشان از آن‌ها استفاده مى‌كردند و آن كتاب‌هايى كه در آن عصر رايج بود كه براى شناسايى انواع علوم مورد اعتماد در آن دوران سودمند است...».<ref>ر.ك: مقدمه كتاب، ج1، ص14-28</ref> | #:در ضمن شرح حال‌هايى كه براى اين اعلام برگزيده نوشته، يادكردى را براى شمارى فراوان از مراكز علم و فرهنگ از مساجد جامع و مدارس و... مى‌يابيم و... چنان‌كه در اين كتاب مطالب پربارى درباره قضاوت و قاضيان و اماكنى است كه در آن قضاوت را بر عهده داشته‌اند. همان طور كه اهتمام كرده به ذكر گواهان و بازرسان و مراكز باده‌گسارى و اجتماعشان و در آن است اطلاعات سرشارى درباره اسامى كتاب‌هايى كه طلاب در درس و بحثشان از آن‌ها استفاده مى‌كردند و آن كتاب‌هايى كه در آن عصر رايج بود كه براى شناسايى انواع علوم مورد اعتماد در آن دوران سودمند است...».<ref>ر.ك: مقدمه كتاب، ج1، ص14-28</ref> | ||
#:محقق سپس درباره نسخه‌هاى مورد اعتماد و روش تصحيح اثر حاضر توضيح داده است.<ref>ر.ك: همان، ج1، ص22-25</ref> | #: محقق سپس درباره نسخه‌هاى مورد اعتماد و روش تصحيح اثر حاضر توضيح داده است.<ref>ر.ك: همان، ج1، ص22-25</ref> | ||
#:نويسنده، در مقدمه مختصرش چنين نوشته است: «... آنگاه كه كتاب تاريخ حافظ ابومحمد قاسم بن محمد برزالى را ديدم كه منتهى به آخر سال 736ق، شده، خواستم كه آن را ادامه دهم و...».<ref>ر.ك: همان، ج1، ص7</ref> | #:نويسنده، در مقدمه مختصرش چنين نوشته است: «... آنگاه كه كتاب تاريخ حافظ ابومحمد قاسم بن محمد برزالى را ديدم كه منتهى به آخر سال 736ق، شده، خواستم كه آن را ادامه دهم و...».<ref>ر.ك: همان، ج1، ص7</ref> | ||
#در سال 739ق، در شب يك‌شنبه 14 محرم، امام مقرئ شمس‌الدين ابوعبداللّه محمد بن احمد بن على بن غدير واسطى مقرئ شافعى، در بيمارستان منصورى قاهره درگذشت و فردايش در مقبره‌هاى باب النصر دفن شد. از شيخ عزالدين ابوالعباس احمد بن ابراهيم فاروثى، «الذرية الطاهرة» [[دولابی، محمد بن احمد|دولابى]] و غير آن را شنيد و روايت كرد و فاضل بود در وجوه قرائات و خوش‌ذهن و اشعار نحوى را زياد حفظ كرده بود و.<ref>ر.ك: متن كتاب، ج1، ص66</ref> | #در سال 739ق، در شب يك‌شنبه 14 محرم، امام مقرئ شمس‌الدين ابوعبداللّه محمد بن احمد بن على بن غدير واسطى مقرئ شافعى، در بيمارستان منصورى قاهره درگذشت و فردايش در مقبره‌هاى باب النصر دفن شد. از شيخ عزالدين ابوالعباس احمد بن ابراهيم فاروثى، «الذرية الطاهرة» [[دولابی، محمد بن احمد|دولابى]] و غير آن را شنيد و روايت كرد و فاضل بود در وجوه قرائات و خوش‌ذهن و اشعار نحوى را زياد حفظ كرده بود و.<ref>ر.ك: متن كتاب، ج1، ص66</ref> | ||