۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص') |
جز (جایگزینی متن - ':م' به ': م') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''الإتقان في علوم القرآن'''، به راستى خوشنظمترين، خواندنىترين و مشهورترين كتاب علوم قرآنى است.[[سيوطى]] در چگونگى نگارش آن آورده است كه:من در شگفت بودم كه چرا پيشينيان كتابى در انواع علوم قرآن نپرداختهاند، از استادم علاّمۀ زمان، ابوعبداللّه محيىالدين كافيجى شنيدم كه وى چنين كرده است، او مىگفت من در علوم تفسير كتابى نگاشتهام كه كسى بر من در چنان نگارشى پيشى نگرفته است، آن را استنساخ كردم، ديدم كتابى است خرد در دو باب كه نه تشنهاى را سيراب مىكند و نه جستوجوگرى را به مقصد مىرساند.[1]پس از آن كتاب بلقينى را ديدم با عنوان «مواقع العلوم...» که تأليفى لطيف است و مجموعهاى ظريف. | '''الإتقان في علوم القرآن'''، به راستى خوشنظمترين، خواندنىترين و مشهورترين كتاب علوم قرآنى است.[[سيوطى]] در چگونگى نگارش آن آورده است كه: من در شگفت بودم كه چرا پيشينيان كتابى در انواع علوم قرآن نپرداختهاند، از استادم علاّمۀ زمان، ابوعبداللّه محيىالدين كافيجى شنيدم كه وى چنين كرده است، او مىگفت من در علوم تفسير كتابى نگاشتهام كه كسى بر من در چنان نگارشى پيشى نگرفته است، آن را استنساخ كردم، ديدم كتابى است خرد در دو باب كه نه تشنهاى را سيراب مىكند و نه جستوجوگرى را به مقصد مىرساند.[1]پس از آن كتاب بلقينى را ديدم با عنوان «مواقع العلوم...» که تأليفى لطيف است و مجموعهاى ظريف. | ||
بر اساس آن «التحبير» را نگاشتم، پس از آن در انديشه شدم كه كتابى بپردازم گسترده و در نگارش آن شيوه استقصاء را پيشه گيرم، و چنين مىپنداشتم كه من در اين انديشه و آهنگ يگانه هستم و كسى بر من سبقت نجسته است.در حالى كه در اين انديشه بودم، دريافتم كه امام بدرالدين محمد بن عبداللّه زركشى، در اين باره | بر اساس آن «التحبير» را نگاشتم، پس از آن در انديشه شدم كه كتابى بپردازم گسترده و در نگارش آن شيوه استقصاء را پيشه گيرم، و چنين مىپنداشتم كه من در اين انديشه و آهنگ يگانه هستم و كسى بر من سبقت نجسته است.در حالى كه در اين انديشه بودم، دريافتم كه امام بدرالدين محمد بن عبداللّه زركشى، در اين باره |
ویرایش