عصمة الأنبياء في القرآن، مدخل إلی النبوة العامة: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حیدری، کمال]] (نويسنده)

| زبان =عربي

| تعداد جلد =1

'''عصمة الأنبياء في القرآن، مدخل إلی النبوة العامة'''، مجموعه سخنرانی‎های [[حیدری، کمال|سید کمال حیدری]]، پیرامون نبوت عامه و عصمت پیامبران(ع) در قرآن کریم می‎باشد که به قلم محمود نعمت جیاشی، به رشته تحریر درآمده است.

نویسنده در ارائه مطالب، از آیات و روایات استفاده نموده و در پایان هر مبحث، خلاصه‎ای از مطالب عنوان‎شده را ذکر کرده است.

قسم اول، دربردارنده هفت مقدمه به شرح زیر می‎باشد:

در مقدمه نخست، به موضوع نبوت از دیدگاه و منظر قرآن کریم، نگریسته شده است. نویسنده بر این باور است که پس از تدبر و دقت در قرآن کریم، می‎توان به این نکته پی برد که این کتاب الهی، به‎صورت واضح و مبین، به ذکر سیر و احوال انبیای الهی پرداخته و در مواردی، نه به‎صورت مختصر و کوتاه، بلکه به‎گونه‎ای مفصل و کامل، مانند داستان حضرت یوسف(ع)، به ذکر داستان انبیای الهی(ع) پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص16 -‎17</ref>.

# بیان هدف و غایتی که انسان به‎خاطر آن در این عالم خلق شده است<ref>ر.ک: همان، ص19</ref>.

در مقدمه سوم، ضمن توضیح معنای قرب الهی و پاسخ به این سؤال که آیا انسان می‎تواند چیزی را که نمی‎شناسد بپرستد؟ به موضوع صعود الی الله پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص27 -‎34</ref>.

در مقدمه چهارم، نقش انبیای الهی در قرآن کریم مورد بررسی قرار گرفته و به این نکته اشاره شده است که بحث پیرامون پیامبران در قرآن کریم، در بعد زیر می‎باشد:

# بعد عملی در شخصیت انبیا(ع) <ref>ر.ک: همان، ص36 -38</ref>.

در مقدمه ششم، به توضیح این موضوع پرداخته شده است که اسلوب کلام انبیای الهی با خداوند، با اسلوب کلام ایشان هنگام سخن گفتن با مردم، متفاوت می‎باشد<ref>ر.ک: همان، ص50</ref>.

در مقدمه هفتم، به توضیح روش قرآنی در بیان داستان پیامبران(ع) پرداخته شده است. این روش را می‎توان در دو محور زیر، خلاصه نمود:

# بحث از مسائل مربوط به انبیا به‎صورت عام؛ به معنی ذکر قوانین و قواعد عامه‎ای که انبیا در آن مشترک هستند، مانند عصمت، شهادت بر اعمال در روز قیامت و اینکه هر پیامبری به زبان قوم خود مردم را هدایت می‎کرد.

# بحث از قضایا و مسائل خاص به هر پیامبری به‎صورت خاص؛ به این معنا که قرآن کریم در برخی موارد، به ذکر خصوصیات ویژه‎ای که انبیا را از یکدیگر متمایز می‎کند، پرداخته تا بدین وسیله تبیین گردد که چرا برخی از انبیا، اولوالعزم هستند<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>.

#:الف)- صراط مستقیم: با این توضیح که تمامی انبیا، به عصمت مطلق، معصوم بوده و این امر، حاصل از استناد به این حقیقت است که انبیا الهی(ع)، بر صراط مستقیم بوده‎اند.

#:ب)- اخلاص و اجتبا: این حقیقت در آیات متعددی از قرآن ذکر شده است. نویسنده آیات مربوطه را ذکر کرده و به توضیح واژه‎های مربوط به این بحث که در آیات یادشده آمده، پرداخته است.

#:ج)- اسوه و قدوه: در آیاتی از قرآن این ویژگی برای برخی از انبیا ذکر شده است <ref>ر.ک: همان، ص67-115</ref>.

#عصمت در تلقی وحی از خداوند و حفظ و ابلاغ آن به مردم، بدون خطا و اشتباه در آن. این مرحله، دارای سه مقطع می‎باشد:

#عصمت نبی در تطبیق شریعت <ref>ر.ک: همان، ص157</ref>.

#عصمت انبیا در مسائل عادی روزمره‎ای که ارتباطی به وحی و تبلیغ و تطبیق آن ندارد. نویسنده در این بخش، با بررسی آیات و روایات، به این نتیجه رسیده است که چون گروهی از انبیا و اوصیای الهی، در آخرت، بر اعمال امت خویش شهادت خواهند داد و این شهادت، منحصر در امور ظاهری مانند نماز و روزه نیست، بلکه مشتمل بر اعمال باطنی و امور قلبی نیز هست و این نشان از تسلط ایشان بر ظاهر و باطن اعمال دارد، پس خطا کردن آنها قابل تصور نیست <ref>ر.ک: همان، ص181</ref>.

در پاورقی‎ها به ذکر منابع پرداخته شده است.

==پانویس ==

<references />

== وابسته‌ها ==

[[مراجعات في عصمة الأنبیاء من منظور قرآني]]