پرش به محتوا

تحفة الأديب في نحاة مغني اللبيب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص')
خط ۴۲: خط ۴۲:




'''تحفة الأديب في نحاة مغني اللبيب'''، تأليف [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر|جلال‌الدين سيوطى]] (متوفى 911ق)، به زبان عربى، موسوعه ارزشمندى از شرح حال علماى نحو، لغت، ادب، بلاغت و تفسير مذكور در كتاب «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب]]»، نوشته [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام انصارى]] (متوفى 761ق) است. <ref>مقدمه، ص 7</ref>  
'''تحفة الأديب في نحاة مغني اللبيب'''، تأليف [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر|جلال‌الدين سيوطى]] (متوفى 911ق)، به زبان عربى، موسوعه ارزشمندى از شرح حال علماى نحو، لغت، ادب، بلاغت و تفسير مذكور در كتاب «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب]]»، نوشته [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام انصارى]] (متوفى 761ق) است. <ref>مقدمه، ص7</ref>  


اين اثر با تحقيق و تصحيح حسن الملخ و سهى نعجه در دو جلد منتشر شده است.
اين اثر با تحقيق و تصحيح حسن الملخ و سهى نعجه در دو جلد منتشر شده است.
خط ۵۶: خط ۵۶:




از آنجا كه كتاب «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغني اللبيب]]»، از مهم‌ترين ميراث نحو عربى است و نحويونى كه در آن ذكر شده، از برجسته‌ترين علماى نحو هستند؛ لذا [[سيوطى]] سعى كرده كه آنها را معرفى نمايد و معلومات ارزشمندى از زندگى نحويون، آثار، مجالس، مناظرات و آراء آنها را براى ما روشن نموده است. در بسيارى از معلوماتى كه ذكر كرده، با از بين رفتن منابع اصلى ديگر، تنها مصدر موجود مى‌باشد. در اين اثر، بزرگان نحو عربى از قرن دوم تا هشتم هجرى ذكر شده است. <ref>مقدمه، ص 7</ref>  
از آنجا كه كتاب «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغني اللبيب]]»، از مهم‌ترين ميراث نحو عربى است و نحويونى كه در آن ذكر شده، از برجسته‌ترين علماى نحو هستند؛ لذا [[سيوطى]] سعى كرده كه آنها را معرفى نمايد و معلومات ارزشمندى از زندگى نحويون، آثار، مجالس، مناظرات و آراء آنها را براى ما روشن نموده است. در بسيارى از معلوماتى كه ذكر كرده، با از بين رفتن منابع اصلى ديگر، تنها مصدر موجود مى‌باشد. در اين اثر، بزرگان نحو عربى از قرن دوم تا هشتم هجرى ذكر شده است. <ref>مقدمه، ص7</ref>  


آثار نحوى كه [[سيوطى]] مورد مطالعه قرار داده، دلالت بر آن دارد كه نحويون عصر او به كتب [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]] مانند «قواعد الإعراب» و «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغني اللبيب]]» توجه ويژه داشته‌اند. وى پنج كتاب درباره «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغني اللبيب]]» نوشته كه اثر مورد بحث از آن جمله است. <ref>همان، ص 15</ref>  
آثار نحوى كه [[سيوطى]] مورد مطالعه قرار داده، دلالت بر آن دارد كه نحويون عصر او به كتب [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]] مانند «قواعد الإعراب» و «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغني اللبيب]]» توجه ويژه داشته‌اند. وى پنج كتاب درباره «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغني اللبيب]]» نوشته كه اثر مورد بحث از آن جمله است. <ref>همان، ص15</ref>  


[[سيوطى]] در اين اثر از 221 نحوى نام برده است؛ البته درباره تعدادى از نحويون تنها عنوان وجود دارد و معرفى نشده‌اند كه از آن جمله است: صفّار، [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سكّاكى]] و ابن يعسون. به‌علاوه [[سيوطى]] از برخى از نحويون «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغني اللبيب]]» حتى نام هم نبرده است كه از آن جمله است: ابوالاسود دئلى، الزيادى، ابن سعدان و ابن هشام خضراوى.
[[سيوطى]] در اين اثر از 221 نحوى نام برده است؛ البته درباره تعدادى از نحويون تنها عنوان وجود دارد و معرفى نشده‌اند كه از آن جمله است: صفّار، [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سكّاكى]] و ابن يعسون. به‌علاوه [[سيوطى]] از برخى از نحويون «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغني اللبيب]]» حتى نام هم نبرده است كه از آن جمله است: ابوالاسود دئلى، الزيادى، ابن سعدان و ابن هشام خضراوى.
خط ۶۹: خط ۶۹:
فهارس آيات قرآنى، احاديث نبوى، اقوال، اشعار، مصرع‌ها، مصادر نويسنده، شرح حال‌ها به ترتيب مؤلف و حروف الفبا، مصادر و فهرست تفصيلى مطالب در انتهاى جلد دوم كتاب آمده است. در پاورقى‌ها منابع مختلفى براى مراجعه معرفى شده است.
فهارس آيات قرآنى، احاديث نبوى، اقوال، اشعار، مصرع‌ها، مصادر نويسنده، شرح حال‌ها به ترتيب مؤلف و حروف الفبا، مصادر و فهرست تفصيلى مطالب در انتهاى جلد دوم كتاب آمده است. در پاورقى‌ها منابع مختلفى براى مراجعه معرفى شده است.


محققين اثر، بناى بر معرفى منابع مختلف درباره هر نحوى داشته‌اند و لذا تا حد امكان، منابع مختلفى با ذكر جلد و صفحه ارائه شده است. در مواردى هم كه نويسنده، شرح حال نحوى را ذكر نكرده محققين سعى كرده‌اند كه به ديگر منابع ارجاع دهند؛ به‌عنوان مثال، شرح حال طاهر بن احمد قزوينى به كتاب «الوافي» ارجاع داده شده است. <ref>جلد دوم، ص 580</ref>  
محققين اثر، بناى بر معرفى منابع مختلف درباره هر نحوى داشته‌اند و لذا تا حد امكان، منابع مختلفى با ذكر جلد و صفحه ارائه شده است. در مواردى هم كه نويسنده، شرح حال نحوى را ذكر نكرده محققين سعى كرده‌اند كه به ديگر منابع ارجاع دهند؛ به‌عنوان مثال، شرح حال طاهر بن احمد قزوينى به كتاب «الوافي» ارجاع داده شده است. <ref>جلد دوم، ص580</ref>  


==پانویس ==
==پانویس ==
۶۱٬۱۸۹

ویرایش