۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تفسیر نمونه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص'
جز (جایگزینی متن - 'محمدجعفر امامى' به 'محمدجعفر امامى') |
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''تفسير نمونه: تفسير و بررسى تازه‌اى درباره قرآن مجيد با در نظر گرفتن نيازها، خواست‌ها، پرسش‌ها، مكتب‌ها و مسائل روز'''، اثر فارسى [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]] و گروهى از دانشمندان حوزه علميه قم، حجج اسلام محمدرضا آشتيانى، [[امامي، محمدجعفر|محمدجعفر امامى]]، عبدالرسول حسنى، سيد حسن شجاعى، [[عبداللهی، محمود|محمود عبداللهى]]، [[قرائتی، محسن|محسن قرائتى]]، [[محمدی اشتهاردی، محمد|محمد محمدى اشتهاردى]] و شهيد سيد نورالله طباطبايى‌نژاد مى‌باشد<ref>فعال عراقى‌نژاد، حسين، | '''تفسير نمونه: تفسير و بررسى تازه‌اى درباره قرآن مجيد با در نظر گرفتن نيازها، خواست‌ها، پرسش‌ها، مكتب‌ها و مسائل روز'''، اثر فارسى [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]] و گروهى از دانشمندان حوزه علميه قم، حجج اسلام محمدرضا آشتيانى، [[امامي، محمدجعفر|محمدجعفر امامى]]، عبدالرسول حسنى، سيد حسن شجاعى، [[عبداللهی، محمود|محمود عبداللهى]]، [[قرائتی، محسن|محسن قرائتى]]، [[محمدی اشتهاردی، محمد|محمد محمدى اشتهاردى]] و شهيد سيد نورالله طباطبايى‌نژاد مى‌باشد<ref>فعال عراقى‌نژاد، حسين، ص38</ref> | ||
اين تفسير، از متداول‌ترين تفاسير فارسى عصر ماست كه به زبان ساده و گويا بيان شده و قابل استفاده براى عموم به نگارش درآمده و همچنين مورد استقبال اقشار مختلف قرار گرفته كه تجديد چاپ‌هاى فراوان آن در طول سال‌هاى اخير، دليل اين مدعاست<ref>همان</ref> | اين تفسير، از متداول‌ترين تفاسير فارسى عصر ماست كه به زبان ساده و گويا بيان شده و قابل استفاده براى عموم به نگارش درآمده و همچنين مورد استقبال اقشار مختلف قرار گرفته كه تجديد چاپ‌هاى فراوان آن در طول سال‌هاى اخير، دليل اين مدعاست<ref>همان</ref> | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
كتاب، با مقدمه [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]] آغاز و مطالب در بيست و هفت جلد، تنظيم شده است. | كتاب، با مقدمه [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]] آغاز و مطالب در بيست و هفت جلد، تنظيم شده است. | ||
«نمونه»، تفسيرى كامل مى‌باشد كه شامل تمام قرآن، در 27 جلد و با ويژگى عصرى و اجتماعى بودن در ميان قرآن‌پژوهان مطرح است؛ زيرا مناسب با نيازها و پرسش‌هاى عصر، [[پیام قرآن]] را با زبان روز تبيين كرده و از مباحث فنى و كلاسيك ادبى پرهيز نموده است<ref>فعال عراقى‌نژاد، حسين، | «نمونه»، تفسيرى كامل مى‌باشد كه شامل تمام قرآن، در 27 جلد و با ويژگى عصرى و اجتماعى بودن در ميان قرآن‌پژوهان مطرح است؛ زيرا مناسب با نيازها و پرسش‌هاى عصر، [[پیام قرآن]] را با زبان روز تبيين كرده و از مباحث فنى و كلاسيك ادبى پرهيز نموده است<ref>فعال عراقى‌نژاد، حسين، ص38</ref> | ||
روش ارائه مطالب در اين تفسير، چنين است كه در آغاز، پس از بيان نكات كلى و عام در هر سوره، به فضاى حاكم بر سوره، سبك و سياق و موضوعات مهم مطرح‌شده در سوره اشاره مى‌شود، آنگاه به مضمون آيه پرداخته و با روش بيانى و تحليلى در تفسير، مسائل زندگى و هدايت انسان تشريح مى‌گردد<ref>همان، | روش ارائه مطالب در اين تفسير، چنين است كه در آغاز، پس از بيان نكات كلى و عام در هر سوره، به فضاى حاكم بر سوره، سبك و سياق و موضوعات مهم مطرح‌شده در سوره اشاره مى‌شود، آنگاه به مضمون آيه پرداخته و با روش بيانى و تحليلى در تفسير، مسائل زندگى و هدايت انسان تشريح مى‌گردد<ref>همان، ص39</ref> | ||
اين تفسير فقط به شرح تفسير آيات بسنده ننموده، بلكه در كنار شرح و بسط آيات، به مسائل اجتماعى نيز پرداخته و به تناسب موضوع، به بسيارى از سؤالات و شبهاتى كه ممكن است ذهن‌ها، به‌ويژه نسل جوان را به خود مشغول دارد، پاسخ گفته است. تفسير نمونه از بيان مطالب علمى نيز بازنمانده است<ref>همان</ref> | اين تفسير فقط به شرح تفسير آيات بسنده ننموده، بلكه در كنار شرح و بسط آيات، به مسائل اجتماعى نيز پرداخته و به تناسب موضوع، به بسيارى از سؤالات و شبهاتى كه ممكن است ذهن‌ها، به‌ويژه نسل جوان را به خود مشغول دارد، پاسخ گفته است. تفسير نمونه از بيان مطالب علمى نيز بازنمانده است<ref>همان</ref> | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
ازهمين‌رو، تفسير نمونه، از تفاسير علمى معاصر محسوب مى‌گردد. مفسران در اين تفسير، عنايت دارند آياتى را كه مربوط به آفرينش انسان، حيوان و جهان طبيعت است و احتمالا اشاره‌هايى به نظريات و اكتشافات جديد دارد، منطبق سازند<ref>همان</ref> | ازهمين‌رو، تفسير نمونه، از تفاسير علمى معاصر محسوب مى‌گردد. مفسران در اين تفسير، عنايت دارند آياتى را كه مربوط به آفرينش انسان، حيوان و جهان طبيعت است و احتمالا اشاره‌هايى به نظريات و اكتشافات جديد دارد، منطبق سازند<ref>همان</ref> | ||
روش گردآورى مطالب در اين تفسير، بدين‌گونه است كه نخست آيات قرآن در بخش‌هاى مختلف، ميان مفسران تقسيم شده و با راهنمايى‌هاى لازم قبلى از طرف [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]]، تفاسير مختلفى كه منابع اصلى تفسير بود و به قلم محققان بزرگ اين فن، اعم از شيعه و سنى نگاشته شده بود، مورد بررسى قرار مى‌گرفت (مانند: تفسير «[[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]» محقق طبرسى، «أنوار التنزيل» قاضى بيضاوى، «[[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]]» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدين سيوطى]]، «برهان» [[محدث بحرانى]]، «[[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]]» [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، «المنار» تقرير درس محمد عبده، «في ظلال» [[سید قطب]]، «مراغي» احمد مصطفى مراغى، «[[التفسير الكبير (فخر رازی)|مفاتيح الغيب]]» [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، «[[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|روح الجنان]]» ابوالفتح رازى، «[[أسباب النزول]]» واحدى، «قرطبي» محمد بن احمد انصارى قرطبى، «روح المعاني» علامه شهاب‌الدين محمد [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]]، «نور الثقلين» عبدعلى بن جمعه حويزى، «صافي» [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملامحسن فيض كاشانى]] و «تبيان» [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و بعضى تفاسير ديگر) و سپس يافته‌ها را كه بر نيازها و تقاضاهاى روز تطبيق داشت، جمع‌آورى نموده، در جلسات عمومى اين هيئت كه همه‌روز تشكيل مى‌شد، مطرح مى‌گرديد و در همان جلسه، دريافت‌هاى تازه را از قرآن كه مى‌بايست بر آنها افزوده شود، افزوده مى‌شد و پس از بحث و گفتگو و مشاوره پيرامون مباحث مختلف و مراجعه به منابع گوناگون، [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]] مطالب را املا كرده و توسط ديگران، نوشته مى‌شد<ref>مقدمه، | روش گردآورى مطالب در اين تفسير، بدين‌گونه است كه نخست آيات قرآن در بخش‌هاى مختلف، ميان مفسران تقسيم شده و با راهنمايى‌هاى لازم قبلى از طرف [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]]، تفاسير مختلفى كه منابع اصلى تفسير بود و به قلم محققان بزرگ اين فن، اعم از شيعه و سنى نگاشته شده بود، مورد بررسى قرار مى‌گرفت (مانند: تفسير «[[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]» محقق طبرسى، «أنوار التنزيل» قاضى بيضاوى، «[[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]]» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدين سيوطى]]، «برهان» [[محدث بحرانى]]، «[[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]]» [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، «المنار» تقرير درس محمد عبده، «في ظلال» [[سید قطب]]، «مراغي» احمد مصطفى مراغى، «[[التفسير الكبير (فخر رازی)|مفاتيح الغيب]]» [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، «[[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|روح الجنان]]» ابوالفتح رازى، «[[أسباب النزول]]» واحدى، «قرطبي» محمد بن احمد انصارى قرطبى، «روح المعاني» علامه شهاب‌الدين محمد [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]]، «نور الثقلين» عبدعلى بن جمعه حويزى، «صافي» [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملامحسن فيض كاشانى]] و «تبيان» [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و بعضى تفاسير ديگر) و سپس يافته‌ها را كه بر نيازها و تقاضاهاى روز تطبيق داشت، جمع‌آورى نموده، در جلسات عمومى اين هيئت كه همه‌روز تشكيل مى‌شد، مطرح مى‌گرديد و در همان جلسه، دريافت‌هاى تازه را از قرآن كه مى‌بايست بر آنها افزوده شود، افزوده مى‌شد و پس از بحث و گفتگو و مشاوره پيرامون مباحث مختلف و مراجعه به منابع گوناگون، [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]] مطالب را املا كرده و توسط ديگران، نوشته مى‌شد<ref>مقدمه، صبيست و هفت</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه، به اين پرسش پرداخته شده كه تفسير مطلوب در اين عصر، كدام است؟ در پاسخ به اين سؤال، تفسير مطلوب، تفسيرى معرفى شده كه بتواند عظمت قرآن را به تحقيق و نه به تقليد، به ما نشان دهد و به نيازها، دردها و مشكلات ما در اين عصر، پاسخ گويد<ref>فعال عراقى‌نژاد، حسين، | در مقدمه، به اين پرسش پرداخته شده كه تفسير مطلوب در اين عصر، كدام است؟ در پاسخ به اين سؤال، تفسير مطلوب، تفسيرى معرفى شده كه بتواند عظمت قرآن را به تحقيق و نه به تقليد، به ما نشان دهد و به نيازها، دردها و مشكلات ما در اين عصر، پاسخ گويد<ref>فعال عراقى‌نژاد، حسين، ص38</ref> | ||
برخى از ويژگى‌ها و مزاياى اين تفسير را مى‌توان در نكات زير، خلاصه نمود: | برخى از ويژگى‌ها و مزاياى اين تفسير را مى‌توان در نكات زير، خلاصه نمود: | ||
#از آنجا كه قرآن، كتاب زندگى و حيات است، در تفسير آيات به‌جاى پرداختن به مسائل ادبى و عرفان و مانند آن توجه خاصى به مسائل سازنده زندگى مادى و معنوى و به‌ويژه مسائل اجتماعى شده و به اندازه كافى روى مسائلى كه تماس نزديك با حيات فرد و اجتماع دارد، تكيه گرديده است<ref>همان، | #از آنجا كه قرآن، كتاب زندگى و حيات است، در تفسير آيات به‌جاى پرداختن به مسائل ادبى و عرفان و مانند آن توجه خاصى به مسائل سازنده زندگى مادى و معنوى و به‌ويژه مسائل اجتماعى شده و به اندازه كافى روى مسائلى كه تماس نزديك با حيات فرد و اجتماع دارد، تكيه گرديده است<ref>همان، ص39</ref> | ||
#تناسب عناوينى كه در آيات مطرح مى‌شود: در ذيل هر آيه بحث فشرده و مستقلى درباره موضوعاتى مانند ربا، بردگى، حقوق زن، فلسفه حج، اسرار تحريم قمار، شراب، گوشت خوك، اركان و اهداف جهاد اسلامى و مانند آن آمده است تا خوانندگان در يك مطالعه اجمالى، از مراجعه به كتاب‌هاى ديگر بى‌نياز گردند<ref>همان</ref> | #تناسب عناوينى كه در آيات مطرح مى‌شود: در ذيل هر آيه بحث فشرده و مستقلى درباره موضوعاتى مانند ربا، بردگى، حقوق زن، فلسفه حج، اسرار تحريم قمار، شراب، گوشت خوك، اركان و اهداف جهاد اسلامى و مانند آن آمده است تا خوانندگان در يك مطالعه اجمالى، از مراجعه به كتاب‌هاى ديگر بى‌نياز گردند<ref>همان</ref> | ||
#كوشش شده، ترجمه ذيل آيات، روان، سليس و گويا و دقيق و در نوع خود، جالب و رسا بوده باشد<ref>همان</ref> | #كوشش شده، ترجمه ذيل آيات، روان، سليس و گويا و دقيق و در نوع خود، جالب و رسا بوده باشد<ref>همان</ref> | ||