۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نام ها' به 'نامها') |
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
از اين کتاب، تنها يك نسخه منحصربهفرد كه به خط على بن احمد طوسى اسدى، شاعر معروف و سراينده گرشاسبنامه و مؤلف فرهنگ فارسى معروف به لغات اسدى، در ماه شوال سال 447ق، استنساخ شده است. | از اين کتاب، تنها يك نسخه منحصربهفرد كه به خط على بن احمد طوسى اسدى، شاعر معروف و سراينده گرشاسبنامه و مؤلف فرهنگ فارسى معروف به لغات اسدى، در ماه شوال سال 447ق، استنساخ شده است. | ||
مؤلف انگيزهاش را از نگارش اين اثر چنين بازگو مىكند: «من کتابهاى حكيمان پيشين و عالمان طبيبان محدث همه بجستم و هرچه گفته بودند، بهتأمل نگاه كردم... پس چون بديدم هركسى راهى گرفته بود تا قدر غرض خويش، بعضى از ايشان فصلهايى بيرون كرده بودند موجز و بعضى نه و نيز آن بعضى شرح تمام نكرده بودند، من خواستم كه کتابى بنا كنم و هرچه شناسند اندر او ياد كنم؛ از آن چيزها كه استعمال كنند و پس قوتهاشان پيدا كنم و فعلشان بگويم به شرحى تمام و به وجهى نيكو كه بزرگتر منفعتى و عظيمتر خطرى اين راست» (الابنية عن حقائق الادوية، | مؤلف انگيزهاش را از نگارش اين اثر چنين بازگو مىكند: «من کتابهاى حكيمان پيشين و عالمان طبيبان محدث همه بجستم و هرچه گفته بودند، بهتأمل نگاه كردم... پس چون بديدم هركسى راهى گرفته بود تا قدر غرض خويش، بعضى از ايشان فصلهايى بيرون كرده بودند موجز و بعضى نه و نيز آن بعضى شرح تمام نكرده بودند، من خواستم كه کتابى بنا كنم و هرچه شناسند اندر او ياد كنم؛ از آن چيزها كه استعمال كنند و پس قوتهاشان پيدا كنم و فعلشان بگويم به شرحى تمام و به وجهى نيكو كه بزرگتر منفعتى و عظيمتر خطرى اين راست» (الابنية عن حقائق الادوية، ص1 - 2). وى در ادامه، کتاب را به حاكم سامانى هديه مىكند. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
2. از جامعيت نسبى برخوردار است. مؤلف مدعى است كه براى تأليف اين اثر به همه کتابهاى پيشينيان نظر انداخته است. | 2. از جامعيت نسبى برخوردار است. مؤلف مدعى است كه براى تأليف اين اثر به همه کتابهاى پيشينيان نظر انداخته است. | ||
نگاهى به مطالب اين اثر، نشانگر اين است كه مدعاى مؤلف چندان بهگزافه نيست؛ مثلاً در ابتداى حرف الف، سخنى از طبيبى هندى با نام سرى فركوادت نقل مىكند (الابنية عن حقائق الادوية، | نگاهى به مطالب اين اثر، نشانگر اين است كه مدعاى مؤلف چندان بهگزافه نيست؛ مثلاً در ابتداى حرف الف، سخنى از طبيبى هندى با نام سرى فركوادت نقل مىكند (الابنية عن حقائق الادوية، ص6) كه ما امروزه كوچكترين مطلبى درباره زندگى او نمىدانيم. | ||
3. داراى فائده ادبى و لغوى است كه اهل ادب از آن بهرهمند خواهند شد. | 3. داراى فائده ادبى و لغوى است كه اهل ادب از آن بهرهمند خواهند شد. |
ویرایش