۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نام ها' به 'نامها') |
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
اين اثر هم مانند كتاب ديگر ابن حاجب، كافيه، كتابى بسيار ارزشمند است. البته از اسلوب منطقى برخوردار نيست، ولى حاوى مطالب و مباحث دقيق علم صرف هست. | اين اثر هم مانند كتاب ديگر ابن حاجب، كافيه، كتابى بسيار ارزشمند است. البته از اسلوب منطقى برخوردار نيست، ولى حاوى مطالب و مباحث دقيق علم صرف هست. | ||
صرف در آغاز، با نحو درآميخته بوده و اصطلاح نحو در آن زمان، صرف را نيز شامل مىشده است. در نيمه نخست سده 3ق، ابوعثمان مازنى، در علم تصريف، كتابى مستقل و درخور ذكر نگاشت كه بر دانش گسترده او در اين زمينه دلالت داشت. پس از وى، ابوالحسن تميمى (د 298ق)، زجاج (د 311ق) و ابوعلى فارسى (د 392ق) در آثار خود مباحث صرفى را مطرح كردند، آنگاه [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنى]] (د 392ق) كتاب «التصريف الملوكي و سر الصناعة» را تأليف كرد و به شرح كتاب مازنى پرداخت. از اين زمان به بعد، كار تأليف در زمينه صرف ادامه يافت و گروهى نيز به شرح و حاشيهنويسى بر آن آثار دست زدند و به همين سبب از اواخر سده 4ق به بعد، انبوهى كتاب در اين خصوص پديدار گشت. در ميان همه اين آثار، كتاب حاضر، از شهرت خوبى برخوردار گشت.<ref>فرزانه، سيد بابك، | صرف در آغاز، با نحو درآميخته بوده و اصطلاح نحو در آن زمان، صرف را نيز شامل مىشده است. در نيمه نخست سده 3ق، ابوعثمان مازنى، در علم تصريف، كتابى مستقل و درخور ذكر نگاشت كه بر دانش گسترده او در اين زمينه دلالت داشت. پس از وى، ابوالحسن تميمى (د 298ق)، زجاج (د 311ق) و ابوعلى فارسى (د 392ق) در آثار خود مباحث صرفى را مطرح كردند، آنگاه [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنى]] (د 392ق) كتاب «التصريف الملوكي و سر الصناعة» را تأليف كرد و به شرح كتاب مازنى پرداخت. از اين زمان به بعد، كار تأليف در زمينه صرف ادامه يافت و گروهى نيز به شرح و حاشيهنويسى بر آن آثار دست زدند و به همين سبب از اواخر سده 4ق به بعد، انبوهى كتاب در اين خصوص پديدار گشت. در ميان همه اين آثار، كتاب حاضر، از شهرت خوبى برخوردار گشت.<ref>فرزانه، سيد بابك، ص107</ref> | ||
نويسنده، صرف و نحوى را كه توسط [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] در هم آميخته شده بود، از هم جدا كرده و به شيوه [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنى]] و مازنى برگردانده است.<ref>فرزانه، سيد بابك، | نويسنده، صرف و نحوى را كه توسط [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] در هم آميخته شده بود، از هم جدا كرده و به شيوه [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنى]] و مازنى برگردانده است.<ref>فرزانه، سيد بابك، ص108</ref>بااينحال، اين اثر با وجود شهرتش، بازتاب ديدگاههاى [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنّى]] «[[سر صناعة الإعراب|در سرّ الصناعة]]» است، اما بسيار خوب فصلبندى و تنظيم شده است و از ميان شروح متعدد آن، [[شرح شافیة ابن الحاجب|شرح رضىالدين استرآبادى]] (متوفى 686) و شرح فخرالدين جاربَردى (متوفى 742 يا 746) بسيار مورد توجه قرار گرفتهاند.<ref>حداد عادل، غلامعلى و همكاران، ج 7، ص364</ref> | ||
اين كتاب، از جمله متون درسى حوزههاى شافعيه و بعضى از مناطق حنفىمذهب است. | اين كتاب، از جمله متون درسى حوزههاى شافعيه و بعضى از مناطق حنفىمذهب است. | ||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
# تصغير، اسم منسوب و جمع مكسر. | # تصغير، اسم منسوب و جمع مكسر. | ||
# التقاى ساكنين، ابتدا، وقف، اماله، اعلال، ابدال، ادغام و خط كه مباحث پايانى كتاب است. | # التقاى ساكنين، ابتدا، وقف، اماله، اعلال، ابدال، ادغام و خط كه مباحث پايانى كتاب است. | ||
همان گونه كه ملاحظه مىشود، ترتيب موضوعى كتاب، با آنچه پيش از آن در زمينه علم صرف نوشته شده است، تفاوتى ندارد.<ref>فرزانه، سيد بابك، | همان گونه كه ملاحظه مىشود، ترتيب موضوعى كتاب، با آنچه پيش از آن در زمينه علم صرف نوشته شده است، تفاوتى ندارد.<ref>فرزانه، سيد بابك، ص108</ref> | ||
با توجه به اهميت اين كتاب و اختصار آن، عدهاى از دانشمندان و دستورنويسان، از جمله خود مؤلف، بهمنظور آسان ساختن و تبيين مباحث آن، به شرح و تفسيرش پرداختهاند و گروهى نيز براى روشن كردن ابهاماتى كه در اين شرحها راه يافته است، بر آنها حاشيه نوشتهاند و عدهاى ديگر بر حاشيه آنان، حاشيهاى ديگر نگاشتهاند و بدينسان، انبوهى كتاب درباره شافيه به نگارش درآمده است.<ref>فرزانه، سيد بابك، | با توجه به اهميت اين كتاب و اختصار آن، عدهاى از دانشمندان و دستورنويسان، از جمله خود مؤلف، بهمنظور آسان ساختن و تبيين مباحث آن، به شرح و تفسيرش پرداختهاند و گروهى نيز براى روشن كردن ابهاماتى كه در اين شرحها راه يافته است، بر آنها حاشيه نوشتهاند و عدهاى ديگر بر حاشيه آنان، حاشيهاى ديگر نگاشتهاند و بدينسان، انبوهى كتاب درباره شافيه به نگارش درآمده است.<ref>فرزانه، سيد بابك، ص109</ref> | ||
اما نكته قابل توجه در مورد اين شرح، آن است كه محتواى غالب آنها، يكى است و مىتوان گفت با مطالعه يك يا دو نمونه از آنها، از ديگر شروح مستغنى هستيم و حتى در ميان آنها، عبارتهاى كاملا مشابهى يافت مىشود كه البته در بسيارى از موارد، امرى طبيعى است.<ref>همان، 112</ref> | اما نكته قابل توجه در مورد اين شرح، آن است كه محتواى غالب آنها، يكى است و مىتوان گفت با مطالعه يك يا دو نمونه از آنها، از ديگر شروح مستغنى هستيم و حتى در ميان آنها، عبارتهاى كاملا مشابهى يافت مىشود كه البته در بسيارى از موارد، امرى طبيعى است.<ref>همان، 112</ref> | ||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
#شرح عصامالدين اسفراينى: در سراسر اين شرح، بهجز چند مورد نقدگونه، مطلب تازهاى مشاهده نمىشود و در قياس با شرحهاى يادشده، مختصرتر است. | #شرح عصامالدين اسفراينى: در سراسر اين شرح، بهجز چند مورد نقدگونه، مطلب تازهاى مشاهده نمىشود و در قياس با شرحهاى يادشده، مختصرتر است. | ||
#شرح آقا هادى مازندرانى كه به زبان فارسى است. وى در اين اثر، از شرح رضى بهره فراوان برده است و مىتوان گفت كه در واقع، ترجمه و تلخيص شرح رضى است. | #شرح آقا هادى مازندرانى كه به زبان فارسى است. وى در اين اثر، از شرح رضى بهره فراوان برده است و مىتوان گفت كه در واقع، ترجمه و تلخيص شرح رضى است. | ||
#[[شرح النظام علی الشافية|شرح نظامالدين نيشابورى]] كه آميخته و ممزوج با متن شافيه است.<ref>فرزانه، سيد بابك، | #[[شرح النظام علی الشافية|شرح نظامالدين نيشابورى]] كه آميخته و ممزوج با متن شافيه است.<ref>فرزانه، سيد بابك، ص111</ref> | ||
فهرست مطالب، در انتهاى كتاب آمده است. | فهرست مطالب، در انتهاى كتاب آمده است. | ||
خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
# مقدمه و متن كتاب. | # مقدمه و متن كتاب. | ||
# فرزانه، سيد بابك، «نگاهى به تاريخچه دانش صرف و نقد و بررسى كتاب شافيه اثر ابن حاجب»، دانشكده ادبيات و علوم انسانى (تهران)، پاييز و زمستان 1381؛ 53 (164 - 163 (زبان و ادبيات عربى و قرآن)): (از صفحه 105 تا 114). | # فرزانه، سيد بابك، «نگاهى به تاريخچه دانش صرف و نقد و بررسى كتاب شافيه اثر ابن حاجب»، دانشكده ادبيات و علوم انسانى (تهران)، پاييز و زمستان 1381؛ 53 (164 - 163 (زبان و ادبيات عربى و قرآن)): (از صفحه 105 تا 114). | ||
# حداد عادل، غلامعلى و همكاران (1377)، دانشنامه جهان اسلام (چاپ اول)، تهران: بنياد دايرةالمعارف اسلامى، ج 7، | # حداد عادل، غلامعلى و همكاران (1377)، دانشنامه جهان اسلام (چاپ اول)، تهران: بنياد دايرةالمعارف اسلامى، ج 7، ص364، نوشته: سيد بابك فرز | ||
== وابستهها == | == وابستهها == |
ویرایش