۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص'
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص') |
||
| خط ۱۴۸: | خط ۱۴۸: | ||
از خصوصيات كتاب اين كه مؤلف به دليل اين كه از قدماء بوده است و بر مشايخ ابن محبوب و غير از او اطلاع و وقوف داشته است بنابراين بدون واسطه از آنها نقل مى‌كند با اين كه صاحب [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] با واسطه از آنها نقل نموده است از اين رو مؤلف بعضى از فتاوا را نقل كرده است و اختيار نموده است كه در آن متفرد و يگانه است. (صفحات 28، 39، 69). | از خصوصيات كتاب اين كه مؤلف به دليل اين كه از قدماء بوده است و بر مشايخ ابن محبوب و غير از او اطلاع و وقوف داشته است بنابراين بدون واسطه از آنها نقل مى‌كند با اين كه صاحب [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] با واسطه از آنها نقل نموده است از اين رو مؤلف بعضى از فتاوا را نقل كرده است و اختيار نموده است كه در آن متفرد و يگانه است. (صفحات 28، 39، 69). | ||
از طرف ديگر مؤلف به تنهايى احاديثى را نقل مى‌كند كه در هيچ كدام از مصادر احاديث پيدا نمى‌شود و به همين دليل صاحب [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]] و صاحب [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] بدون اين كه از مصدر ديگرى نام ببرند به اين كتاب استناد نموده‌اند. (مستدرك ج /4 39، 49، بحار الأنوار ج 81، | از طرف ديگر مؤلف به تنهايى احاديثى را نقل مى‌كند كه در هيچ كدام از مصادر احاديث پيدا نمى‌شود و به همين دليل صاحب [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]] و صاحب [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] بدون اين كه از مصدر ديگرى نام ببرند به اين كتاب استناد نموده‌اند. (مستدرك ج /4 39، 49، بحار الأنوار ج 81، ص171). | ||
عبارت روان و بدون پيچيدگى و جامعيت اين كتاب كه يك دوره فقه كامل است از ديگر خصوصيات اين كتاب مى‌باشد. مؤلف معمولا از محمد بن عبدالله بن زهرۀ حسينى (پسر برادر [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] صاحب الغنية‌م 585 ق)، و همين طور شيخ محمد بن ابى البركات صنعانى در كتاب روايت كرده است. | عبارت روان و بدون پيچيدگى و جامعيت اين كتاب كه يك دوره فقه كامل است از ديگر خصوصيات اين كتاب مى‌باشد. مؤلف معمولا از محمد بن عبدالله بن زهرۀ حسينى (پسر برادر [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] صاحب الغنية‌م 585 ق)، و همين طور شيخ محمد بن ابى البركات صنعانى در كتاب روايت كرده است. | ||