۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (ویرایش Mhosseini@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که A-esmaili@noornet.net انجام داده بود واگرد...) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''ابن اَعْرابى، ابوعبدالله محمد بن زياد'''، اديب و شاعر سده 2 و 3ق است كه در سال 150ق، در شهر كوفه به دنيا آمد. برخى پدر او را بردهاى از اهل سند دانستهاند. قفطى به نقل از [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] نيز اشاره مىكند كه او عرب اصيل نبوده است. وى در كودكى پدر خود را از دست داد و مادرش به همسرى مفضل ضبى راوى بزرگ اشعار عرب درآمد. وى نزد مفضل نخستين مايههاى شعر، لغت عربى و آيين روايت آنها را كسب كرد و به گفته فرّاء كه خود، او را نزد مفضل ديده بود، از رشتههاى ادب، به شعر، معانى شعر، نوادر و غريب علاقه بيشترى نشان مىداد. | |||
ابن اعرابى، مانند ديگر راويان و دانشمندان زمان، براى كسب علم دو منبع در اختيار داشت: يكى علماى بزرگ و ديگرى اعراب باديه. مىدانيم كه وى از ميان دانشمندان معاصر، علاوه بر مفضل، با كسايى نيز همنشينى داشت و از او نوادر و نحو آموخت. از استادان او، بجز كسايى كه بزرگترين پايهگذار مكتب نحو كوفه بود، به دو تن ديگر يعنى قاسم بن مَعْن مسعودى و ابومعاويه ضرير نيز اشاره كردهاند كه بىگمان، پيرو مكتب كوفيان بودند. | ابن اعرابى، مانند ديگر راويان و دانشمندان زمان، براى كسب علم دو منبع در اختيار داشت: يكى علماى بزرگ و ديگرى اعراب باديه. مىدانيم كه وى از ميان دانشمندان معاصر، علاوه بر مفضل، با كسايى نيز همنشينى داشت و از او نوادر و نحو آموخت. از استادان او، بجز كسايى كه بزرگترين پايهگذار مكتب نحو كوفه بود، به دو تن ديگر يعنى قاسم بن مَعْن مسعودى و ابومعاويه ضرير نيز اشاره كردهاند كه بىگمان، پيرو مكتب كوفيان بودند. |
ویرایش