پرش به محتوا

نهج‌البلاغة (تحقیق عطاردی قوچانی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۷: خط ۵۷:
مصحح در مقدمه خود با اشاره به اينكه مخالفان و موافقان [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین(ع)]] وى را فصيح‌ترين افراد در تاريخ بشرى دانسته‌اند و خطبه‌ها و نامه‌هاى آن حضرت را گواه صدق مدعاى خويش دانسته‌اند، درباره چند نكته ذيل سخنانى را بيان مى‌دارد:
مصحح در مقدمه خود با اشاره به اينكه مخالفان و موافقان [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین(ع)]] وى را فصيح‌ترين افراد در تاريخ بشرى دانسته‌اند و خطبه‌ها و نامه‌هاى آن حضرت را گواه صدق مدعاى خويش دانسته‌اند، درباره چند نكته ذيل سخنانى را بيان مى‌دارد:


1-خطبه‌ها ونامه‌هاى حضرت
#خطبه‌ها ونامه‌هاى حضرت
 
#:خطبه‌هاى [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع) يا در ميادين جنگ ايراد شده و يا در نماز جمعه و جماعت و يا در ميان سپاهيان در لشكرگاه و يا ميان مردم هنگامى كه آنان را براى امرى ضرورى به مسجد فرامى‌خواند. تمام خطب حضرت، جز اندكى، در زمان خلافت ظاهرى حضرت ايراد شده است. همچنين تاريخ نگارش نامه‌هاى حضرت به ايامى كه ايشان عهده‌دار خلافت بود باز مى‌گردد.
خطبه‌هاى [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع) يا در ميادين جنگ ايراد شده و يا در نماز جمعه و جماعت و يا در ميان سپاهيان در لشكرگاه و يا ميان مردم هنگامى كه آنان را براى امرى ضرورى به مسجد فرامى‌خواند. تمام خطب حضرت، جز اندكى، در زمان خلافت ظاهرى حضرت ايراد شده است. همچنين تاريخ نگارش نامه‌هاى حضرت به ايامى كه ايشان عهده‌دار خلافت بود باز مى‌گردد.
#گردآورى فرمايشات حضرت
 
#:از احاديث و روايات شيعى به خوبى آشكار است كه گروهى از ياران نزديك حضرت، به نگارش خطب و رسائل حضرت مبادرت مى‌ورزيده‌اند و آن‌ها را در كتاب‌ها و رسائل ويژه‌اى تدوين مى‌نموده‌اند و بعد از آن‌ها گروهى از شيعيان به نقل آن فرمايشات از طريق ايشان پرداخته‌اند.
2-گردآورى فرمايشات حضرت
#گردآورندگان فرمايشات على(ع)
 
#:قبل از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، گروهى از محدثان شيعى و سنى و اديبان آن‌ها، از همان قرن نخست هجرى به نقل خطب و رسائل حرت در مجموعه‌هايى ويژه يا ضمن كتبى پرداخته‌اند و گروه بسيارى از ايشان در قرن اول تا سوم هجرى مى‌زيسته‌اند و اين مجموعه‌ها را با نام خطب [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین على(ع)]] تدوين مى‌نموده‌اند. اما از آنجا كه ما جز از طريق كتب رجال و ادب بدين مجموعه‌ها دسترسى نداريم، مصحح به يادكرد هفتاد تن از ايشان كه پيش از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، مؤلف نهج‌البلاغه، مى‌زيسته‌اند، پرداخته كه در رساله‌اى جداگانه توسط موسسه نهج‌البلاغه منتشر شده است.
از احاديث و روايات شيعى به خوبى آشكار است كه گروهى از ياران نزديك حضرت، به نگارش خطب و رسائل حضرت مبادرت مى‌ورزيده‌اند و آن‌ها را در كتاب‌ها و رسائل ويژه‌اى تدوين مى‌نموده‌اند و بعد از آن‌ها گروهى از شيعيان به نقل آن فرمايشات از طريق ايشان پرداخته‌اند.
#گردآورى نهج‌البلاغه
 
#:مصحح از نهج‌البلاغه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] به عنوان يكى از بهترين مجموعه‌هاى فوق‌الذكر ياد مى‌كند كه شخصى حاذق و اديب به نگارش آن اقدام نموده است. چه بسا در عصرى كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] مى‌زيسته، مجموعه‌هاى ياد شده در كتاب‌خانه‌هاى بغداد در دسترس قرار داشته و سيد با استفاده از فرصتى كه در عصر ديلميان براى شيعيان پيش آمده، به نگارش نهج‌البلاغه پرداخته باشد. از اين روست كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] به جز در مواردى اندك، به منابع و مآخذ خويش اشاره نمى‌كند و اين نيست؛ مگر به خاطر اعتماد و اطمينانى كه وى به مجموعه‌هاى مذكور داشته است.
3-گردآورندگان فرمايشات على(ع)
#اجازات نهج‌البلاغه
 
#:مصحح با اشاره به اينكه در زمان‌هاى قديم كه وسائل طبع و نشر، مانند امروز فراهم نبود، مؤلفان كتاب‌ها و رساله‌هاى خود را بر راويان و شاگردان خويش قرائت مى‌نمودند و ايشان به كتابت آن اقدام مى‌نمودند و با دريافت اجازه و توقيع از طرف مؤلف، به نشر آن اقدام مى‌كردند، به اسامى كسانى كه مؤلف نهج‌البلاغه روايت كتاب خويش را بديشان، كه همگى جزء مشاهير و بزرگان هستند، اجازه داده اشاره مى‌نمايد.
قبل از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، گروهى از محدثان شيعى و سنى و اديبان آن‌ها، از همان قرن نخست هجرى به نقل خطب و رسائل حرت در مجموعه‌هايى ويژه يا ضمن كتبى پرداخته‌اند و گروه بسيارى از ايشان در قرن اول تا سوم هجرى مى‌زيسته‌اند و اين مجموعه‌ها را با نام خطب [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین على(ع)]] تدوين مى‌نموده‌اند. اما از آنجا كه ما جز از طريق كتب رجال و ادب بدين مجموعه‌ها دسترسى نداريم، مصحح به يادكرد هفتاد تن از ايشان كه پيش از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، مؤلف نهج‌البلاغه، مى‌زيسته‌اند، پرداخته كه در رساله‌اى جداگانه توسط موسسه نهج‌البلاغه منتشر شده است.
#موضوعات نهج‌البلاغه
 
#:مصحح در اين قسمت به نگرش‌هايى كه به درياى بيكران نهج‌البلاغه از زواياى مختلف ادبى و بلاغى، كلامى، تاريخى و...صورت پذيرفته اشاره مى‌كند و يادآور مى‌شود كه هر كس به ميزان درك و فهم خويش از اين كتاب بهره برده و نكات ارزشمند فراوانى در اين كتاب وجود دارد كه همت علما و محققان را مى‌طلبد كه در آن به غور و بررسى پرداخته و ديدگاه مخالفان حضرتش را ابطال نمايند.
4-گردآورى نهج‌البلاغه
#تصحيح نهج‌البلاغه
 
#:مصحح در اين قسمت با يادآورى اين نكته كه تا زمان حاضر نسخه‌اى مصحح و منقح از نهج‌البلاغه كه با نسخه‌هاى قديمى‌تر مقابله شده باشد، وجود نداشته، به انگيزه خود از تصحيح اين كتاب شريف اشاره مى‌كند. وى به چند نسخه قديمى از نهج‌البلاغه كه به قرن پنجم هجرى و اواخر قرن ششم هجرى متعلق است، دست يافته كه به عصر [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] نزديك است و همين نسخه‌ها را به اضافه چند نسخه ديگر ملاك تصحيح حاضر قرار داده است.
مصحح از نهج‌البلاغه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] به عنوان يكى از بهترين مجموعه‌هاى فوق‌الذكر ياد مى‌كند كه شخصى حاذق و اديب به نگارش آن اقدام نموده است. چه بسا در عصرى كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] مى‌زيسته، مجموعه‌هاى ياد شده در كتاب‌خانه‌هاى بغداد در دسترس قرار داشته و سيد با استفاده از فرصتى كه در عصر ديلميان براى شيعيان پيش آمده، به نگارش نهج‌البلاغه پرداخته باشد. از اين روست كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] به جز در مواردى اندك، به منابع و مآخذ خويش اشاره نمى‌كند و اين نيست؛ مگر به خاطر اعتماد و اطمينانى كه وى به مجموعه‌هاى مذكور داشته است.
 
5- اجازات نهج‌البلاغه
 
مصحح با اشاره به اينكه در زمان‌هاى قديم كه وسائل طبع و نشر، مانند امروز فراهم نبود، مؤلفان كتاب‌ها و رساله‌هاى خود را بر راويان و شاگردان خويش قرائت مى‌نمودند و ايشان به كتابت آن اقدام مى‌نمودند و با دريافت اجازه و توقيع از طرف مؤلف، به نشر آن اقدام مى‌كردند، به اسامى كسانى كه مؤلف نهج‌البلاغه روايت كتاب خويش را بديشان، كه همگى جزء مشاهير و بزرگان هستند، اجازه داده اشاره مى‌نمايد.
 
6- موضوعات نهج‌البلاغه
 
مصحح در اين قسمت به نگرش‌هايى كه به درياى بيكران نهج‌البلاغه از زواياى مختلف ادبى و بلاغى، كلامى، تاريخى و...صورت پذيرفته اشاره مى‌كند و يادآور مى‌شود كه هر كس به ميزان درك و فهم خويش از اين كتاب بهره برده و نكات ارزشمند فراوانى در اين كتاب وجود دارد كه همت علما و محققان را مى‌طلبد كه در آن به غور و بررسى پرداخته و ديدگاه مخالفان حضرتش را ابطال نمايند.
 
7-تصحيح نهج‌البلاغه
 
مصحح در اين قسمت با يادآورى اين نكته كه تا زمان حاضر نسخه‌اى مصحح و منقح از نهج‌البلاغه كه با نسخه‌هاى قديمى‌تر مقابله شده باشد، وجود نداشته، به انگيزه خود از تصحيح اين كتاب شريف اشاره مى‌كند. وى به چند نسخه قديمى از نهج‌البلاغه كه به قرن پنجم هجرى و اواخر قرن ششم هجرى متعلق است، دست يافته كه به عصر [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] نزديك است و همين نسخه‌ها را به اضافه چند نسخه ديگر ملاك تصحيح حاضر قرار داده است.


وى همچنين اين نكته را يادآور مى‌شود كه نسخه نگاشته شده، به خط خود [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] تا زمان [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم]] در بغداد موجود بوده و دانشمندان و شارحان نهج‌البلاغه نظير قطب‌الدين كيذرى، [[قطب راوندی، سعید بن هبه‌الله |قطب‌الدين راوندى]]، على بن ناصر سرخسى و [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم]] از آن بهره مى‌برده‌اند؛ اما مع‌الاسف اين نسخه به دست ما نرسيده است، چه بسا سوخته يا به سرقت رفته باشد و هم اكنون در يكى از كتاب‌خانه‌ها يا مجموعه‌هاى شخصى در يكى از كشورها موجود باشد.
وى همچنين اين نكته را يادآور مى‌شود كه نسخه نگاشته شده، به خط خود [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] تا زمان [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم]] در بغداد موجود بوده و دانشمندان و شارحان نهج‌البلاغه نظير قطب‌الدين كيذرى، [[قطب راوندی، سعید بن هبه‌الله |قطب‌الدين راوندى]]، على بن ناصر سرخسى و [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم]] از آن بهره مى‌برده‌اند؛ اما مع‌الاسف اين نسخه به دست ما نرسيده است، چه بسا سوخته يا به سرقت رفته باشد و هم اكنون در يكى از كتاب‌خانه‌ها يا مجموعه‌هاى شخصى در يكى از كشورها موجود باشد.
خط ۸۹: خط ۷۶:
مصحح با توجه به اين نكته، از كتاب‌خانه‌هاى شخصى و عمومى فراوانى بازديد كرده و با بسيارى از كتاب‌شناسان و كتاب‌داران به صحبت نشسته، اما متاسفانه بدين نسخه دست نيافته است، هر چند اين بحث و فحص چندان بى‌نتيجه هم نبوده و ايشان توانسته به دو نسخه ديگر از نهج‌البلاغه در سفرى كه به هند داشته، دست يابد و اين دو نسخه را به اضافه دو نسخه ديگر كه يكى متعلق به قرن پنجم و ديگرى متعلق به قرن ششم هجرى است، به عنوان نسخ اصلى تصحيح خود مورد استفاده قرار دهد. وى همچنين از سه نسخه چاپى و چند نسخه ديگر براى تصحيح و مقابله استفاده نموده است. برخى از نسخ خطى مورد استفاده عبارتند از:
مصحح با توجه به اين نكته، از كتاب‌خانه‌هاى شخصى و عمومى فراوانى بازديد كرده و با بسيارى از كتاب‌شناسان و كتاب‌داران به صحبت نشسته، اما متاسفانه بدين نسخه دست نيافته است، هر چند اين بحث و فحص چندان بى‌نتيجه هم نبوده و ايشان توانسته به دو نسخه ديگر از نهج‌البلاغه در سفرى كه به هند داشته، دست يابد و اين دو نسخه را به اضافه دو نسخه ديگر كه يكى متعلق به قرن پنجم و ديگرى متعلق به قرن ششم هجرى است، به عنوان نسخ اصلى تصحيح خود مورد استفاده قرار دهد. وى همچنين از سه نسخه چاپى و چند نسخه ديگر براى تصحيح و مقابله استفاده نموده است. برخى از نسخ خطى مورد استفاده عبارتند از:


1-نسخه خطى كتابخانه آیت‌الله مرعشى نجفى در قم كه قديمى‌ترين نسخه نهج‌البلاغه است.
# نسخه خطى كتابخانه آیت‌الله مرعشى نجفى در قم كه قديمى‌ترين نسخه نهج‌البلاغه است.
 
# نسخه فخرالدين نصيرى امينى، ساكن تهران كه در سال 494ق. تحرير شده است.
2-نسخه فخرالدين نصيرى امينى، ساكن تهران كه در سال 494ق. تحرير شده است.
# نسخه كتاب‌خانه ممتاز العلماء در شهر لكنهو هند كه در سال 510ق. نوشته شده است.
 
# نسخه كتاب‌خانه دانشگاه عليگره هند كه در سال 538ق. تحرير شده است.
3-نسخه كتاب‌خانه ممتاز العلماء در شهر لكنهو هند كه در سال 510ق. نوشته شده است.
# نسخه مدرسه نواب مشهد مربوط به سال 544ق.
 
4-نسخه كتاب‌خانه دانشگاه عليگره هند كه در سال 538ق. تحرير شده است.
 
5-نسخه مدرسه نواب مشهد مربوط به سال 544ق.


و....
و....
خط ۱۱۱: خط ۹۴:




1- مقدمه مصحح
#مقدمه مصحح
 
#مقدمه موسسه نهج‌البلاغه
2- مقدمه موسسه نهج‌البلاغه


==پانویس ==
==پانویس ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش