۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(لینک درون متنی) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR10337J1.jpg|بندانگشتی|هادی المضلین (در علم کلام)]] | [[پرونده:NUR10337J1.jpg|بندانگشتی|هادی المضلین (در علم کلام)]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |هادی المضلین (در علم کلام) | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" | | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[سبزواری، هادی بن مهدی]] (نويسنده) | ||
[[اوجبی، علی]] (محقق و مصحح) | [[اوجبی، علی]] (محقق و مصحح) | ||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |فارسی | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |BP 203 /س2ﻫ2* | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |توحید - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
کلام - متون قدیمی تا قرن 14 | کلام - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |دانشگاه تهران | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" |تهران - ایران | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishYear" | 1383 هـ.ش | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE10337AUTOMATIONCODE<br> | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''هادي المضلين'''، از كتابهايى كه منسوب به حاج [[سبزواری، هادی|ملاهادى سبزوارى]] است؛ ولى در واقع از ايشان نيست، چون در هيچ يك از فهرستهايى كه از آثار وى ارائه شده، نامى از اين كتاب وجود ندارد. علاوه بر آن در اين كتاب حركت جوهرى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]، رد مىشود، در حالى كه [[سبزواری، هادی|مرحوم حاجى]] از طرفداران نظريه حركت جوهرى به شمار مىرود. شايد بتوان احتمال داد كه اين كتاب اثر يكى از متكلمان معاصر باشد، به هر حال اثر حاضر در يك مقدمه و پنج باب تدوين شده است و اينك به بيان محتواى ابواب كتاب مىپردازيم. | |||
== ساختار == | |||
این کتاب از پنج باب و هر یک از ابواب آن از چندین فصل تشکیل شده است. | |||
== | == گزارش محتوا == | ||
باب اول: در توحيد است و غرض اصلى در اين باب دانستن سه چيز است: | |||
باب اول: در توحيد است و غرض اصلى در اين باب دانستن سه چيز است: | # اثبات توحيد واجبالوجود. | ||
# اثبات وحدت ذات الوهيت. | |||
# اثبات توحيد خداى تعالى. | |||
در اثبات توحيد واجبالوجود هيچ حجتى قوى تر از مشاهدهى صنع و نكات خفيه كه در آنها ملاحظه و مشاهد مىشود، نخواهد بود، صنع به غير صانع محال است، همچنين از عبور و مرور قافله كه پيوسته از عدم، به وجود مىآيد، استدلال به حى بودن قافله سالار مىكنيم و از براى او هيچ وقت زوال و فنا نخواهد بود. | |||
دليل براى اثبات وحدت ذات الوهيت رابطه كل مخلوقات با يكديگر است و همين رابطه ميان عموم مخلوق دليل بر وحدت حقيقت خالق است كه خلق نمودن از مصدر واحد است، مؤلف در اثبات توحيد بيان مىكند كه معنى توحيد غير از معنى وحدت است، معنى توحيد اتحاد است و به اين معنى كه او با مخلوقات خود در مرتبهاى هستند كه گويا شى واحد هستند و علم الوهيت به اشياء دليل بر توحيد و معيت و اتصال او با مخلوق خودش است. البته اين اتصال مانند اتصال هياكل جسمانيه نيست، بلكه به امتزاج معنوى روحانى مىباشد، چون هر گاه خارج از اشياء بود، علم و قدرت و احاطه و استيلاء به مخلوقات نداشت، لازم به ذكر است كه در قرآن كريم آيات زيادى وجود دارد كه به طور صريح توحيد بارىتعالى را اثبات مىكند. | دليل براى اثبات وحدت ذات الوهيت رابطه كل مخلوقات با يكديگر است و همين رابطه ميان عموم مخلوق دليل بر وحدت حقيقت خالق است كه خلق نمودن از مصدر واحد است، مؤلف در اثبات توحيد بيان مىكند كه معنى توحيد غير از معنى وحدت است، معنى توحيد اتحاد است و به اين معنى كه او با مخلوقات خود در مرتبهاى هستند كه گويا شى واحد هستند و علم الوهيت به اشياء دليل بر توحيد و معيت و اتصال او با مخلوق خودش است. البته اين اتصال مانند اتصال هياكل جسمانيه نيست، بلكه به امتزاج معنوى روحانى مىباشد، چون هر گاه خارج از اشياء بود، علم و قدرت و احاطه و استيلاء به مخلوقات نداشت، لازم به ذكر است كه در قرآن كريم آيات زيادى وجود دارد كه به طور صريح توحيد بارىتعالى را اثبات مىكند. |
ویرایش