۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'رحمة الله عليه' به 'رحمةاللهعليه') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
بخش سوم كتاب، درباره بزرگى و مقام رفيع ايشان در عصر خويش مىباشد. [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] داراى صفات برجسته و كمالات فاضلهاى بوده است كه باعث عظمت و بزرگى سيد، حتى نزد پادشاهان مىشده است. از جمله صفات بارز او نپذيرفتن صله و هديه حتى از پدر خود وشهامت و جسارت اوست كه همگان آن را نقل كردهاند. | بخش سوم كتاب، درباره بزرگى و مقام رفيع ايشان در عصر خويش مىباشد. [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] داراى صفات برجسته و كمالات فاضلهاى بوده است كه باعث عظمت و بزرگى سيد، حتى نزد پادشاهان مىشده است. از جمله صفات بارز او نپذيرفتن صله و هديه حتى از پدر خود وشهامت و جسارت اوست كه همگان آن را نقل كردهاند. | ||
او در سن جوانى و در حالى كه پدر و برادر بزرگتر او؛ يعنى [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] | او در سن جوانى و در حالى كه پدر و برادر بزرگتر او؛ يعنى [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] «رحمةاللهعليه» زنده بودند، داراى مناصب اجتماعى مهمى بود. مثل نقابت و سرپرستى تمام خانوادههاى منسوب به ابوطالب كه خود منصبى رفيع و شايسته بود. نيز امارت و سرپرستى زائران خانه خدا كه از طرف پدر و خليفه وقت در سن 21 سالگى به او تنفيذ شد و همچنين نظارت ديوان مظالم. | ||
[[علامه امينى]] در [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] مىنويسد: «بهاءالدوله ديلمى در سال 388ق او را به «شريف اجل» و در سال 392ق به «ذوالمنقتبين» و در سال 398 به «رضى ذوالحسبين» ملقب نمود. | [[علامه امينى]] در [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] مىنويسد: «بهاءالدوله ديلمى در سال 388ق او را به «شريف اجل» و در سال 392ق به «ذوالمنقتبين» و در سال 398 به «رضى ذوالحسبين» ملقب نمود. |
ویرایش