پرش به محتوا

الشریف الرضي محمد بن الحسین بن موسی الموسوي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'رحمة الله عليه' به 'رحمةالله‌عليه'
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين')
جز (جایگزینی متن - 'رحمة الله عليه' به 'رحمةالله‌عليه')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۶۷: خط ۶۷:
بخش سوم كتاب، درباره بزرگى و مقام رفيع ايشان در عصر خويش مى‌باشد. [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] داراى صفات برجسته و كمالات فاضله‌اى بوده است كه باعث عظمت و بزرگى سيد، حتى نزد پادشاهان مى‌شده است. از جمله صفات بارز او نپذيرفتن صله و هديه حتى از پدر خود وشهامت و جسارت اوست كه همگان آن را نقل كرده‌اند.
بخش سوم كتاب، درباره بزرگى و مقام رفيع ايشان در عصر خويش مى‌باشد. [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] داراى صفات برجسته و كمالات فاضله‌اى بوده است كه باعث عظمت و بزرگى سيد، حتى نزد پادشاهان مى‌شده است. از جمله صفات بارز او نپذيرفتن صله و هديه حتى از پدر خود وشهامت و جسارت اوست كه همگان آن را نقل كرده‌اند.


او در سن جوانى و در حالى كه پدر و برادر بزرگتر او؛ يعنى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] «رحمة الله عليه» زنده بودند، داراى مناصب اجتماعى مهمى بود. مثل نقابت و سرپرستى تمام خانواده‌هاى منسوب به ابوطالب كه خود منصبى رفيع و شايسته بود. نيز امارت و سرپرستى زائران خانه خدا كه از طرف پدر و خليفه وقت در سن 21 سالگى به او تنفيذ شد و همچنين نظارت ديوان مظالم.
او در سن جوانى و در حالى كه پدر و برادر بزرگتر او؛ يعنى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] «رحمةالله‌عليه» زنده بودند، داراى مناصب اجتماعى مهمى بود. مثل نقابت و سرپرستى تمام خانواده‌هاى منسوب به ابوطالب كه خود منصبى رفيع و شايسته بود. نيز امارت و سرپرستى زائران خانه خدا كه از طرف پدر و خليفه وقت در سن 21 سالگى به او تنفيذ شد و همچنين نظارت ديوان مظالم.


[[علامه امينى]] در [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] مى‌نويسد: «بهاءالدوله ديلمى در سال 388ق او را به «شريف اجل» و در سال 392ق به «ذوالمنقتبين» و در سال 398 به «رضى ذوالحسبين» ملقب نمود.
[[علامه امينى]] در [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] مى‌نويسد: «بهاءالدوله ديلمى در سال 388ق او را به «شريف اجل» و در سال 392ق به «ذوالمنقتبين» و در سال 398 به «رضى ذوالحسبين» ملقب نمود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش