۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تاریخ مازندران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ميباشد' به 'می‌باشد'
جز (جایگزینی متن - '== منابع ==' به '== منابع مقاله ==') |
جز (جایگزینی متن - 'ميباشد' به 'می‌باشد') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
ديباچه و مقدم مصحح به همراه مقدمهاى از مؤلف، در اهميت مازندران و تاريخ آن، ارزش، نسخ موجود و شيو تألیف كتاب آغازگر مباحث | ديباچه و مقدم مصحح به همراه مقدمهاى از مؤلف، در اهميت مازندران و تاريخ آن، ارزش، نسخ موجود و شيو تألیف كتاب آغازگر مباحث می‌باشد. | ||
مطالب بدون ابواب و تقريباً به صورت تاريخ عمومى، در سه بخش كلى، از ذكر خلقت عالم و آدم(ع) آغاز و بعد از ذكر شمهاى از احوال خلفا و بعضى سلاطين زمان اسلام، به فرق و خاندانهايى كه در مازندران وجود داشتند می‌پردازد. | مطالب بدون ابواب و تقريباً به صورت تاريخ عمومى، در سه بخش كلى، از ذكر خلقت عالم و آدم(ع) آغاز و بعد از ذكر شمهاى از احوال خلفا و بعضى سلاطين زمان اسلام، به فرق و خاندانهايى كه در مازندران وجود داشتند می‌پردازد. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
[[ستوده، منوچهر|منوچهر ستوده]] در ديباچه و مقدم خود، بعد از ذكر ويژگيهاى سرزمين مازندران و تاريخ آن، ضمن ارائ شرح حال بسيار مختصرى از مؤلف، به بيان اهميت، ارزش و نسخ موجود از كتاب پرداخته و يادآور می‌شود كه اين اثر، با آنكه كتابى كوچك است، اما داراى مطالب سودمندى | [[ستوده، منوچهر|منوچهر ستوده]] در ديباچه و مقدم خود، بعد از ذكر ويژگيهاى سرزمين مازندران و تاريخ آن، ضمن ارائ شرح حال بسيار مختصرى از مؤلف، به بيان اهميت، ارزش و نسخ موجود از كتاب پرداخته و يادآور می‌شود كه اين اثر، با آنكه كتابى كوچك است، اما داراى مطالب سودمندى می‌باشد. | ||
مؤلف در مقدم مختصر خود، بيان ميدارد كه ديباچههاى كتب و منشآت صحف، براى حصول رضاى پروردگار، به ذكر اسماى حسناى او موشح و مزين است و لذا بعد از حمد و ستايش ذات احديت، به ذكر نعت و ثناى رسول و اولياى او(ع) پرداخته و بيان می‌كند كه سعى شده تا مطالب، «به نمطى سديد و طرزى جديد، بى آنكه مطولى ممل و مختصرى مخل باشد» ارائه شود. | مؤلف در مقدم مختصر خود، بيان ميدارد كه ديباچههاى كتب و منشآت صحف، براى حصول رضاى پروردگار، به ذكر اسماى حسناى او موشح و مزين است و لذا بعد از حمد و ستايش ذات احديت، به ذكر نعت و ثناى رسول و اولياى او(ع) پرداخته و بيان می‌كند كه سعى شده تا مطالب، «به نمطى سديد و طرزى جديد، بى آنكه مطولى ممل و مختصرى مخل باشد» ارائه شود. | ||