۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''حاشية شرائع الإسلام''' نوشته شيخ [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|زينالدين بن على عاملى]](قدسسره) معروف به شهيد ثانى | '''حاشية شرائع الإسلام''' نوشته شيخ [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|زينالدين بن على عاملى]](قدسسره) معروف به شهيد ثانى | ||
كتاب شرائع الإسلام از مهمترين، مرتبترين و جامعترين متون فقهى به حساب میآید، چرا كه [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] در اين كتاب لب مطالب كتاب نهايه شيخ را كه طبق مضامين اخبار است آورده. و به مطالب دو كتاب مبسوط و خلاف شيخ نيز كه در جامعيت فروع در راستاى كتب عامه است پرداخته است. او اول كسى است كه كتب فقهى را به ترتيب كتب متأخرين درآورده. | كتاب [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرائع الإسلام]] از مهمترين، مرتبترين و جامعترين متون فقهى به حساب میآید، چرا كه [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] در اين كتاب لب مطالب كتاب نهايه شيخ را كه طبق مضامين اخبار است آورده. و به مطالب دو كتاب مبسوط و خلاف شيخ نيز كه در جامعيت فروع در راستاى كتب عامه است پرداخته است. او اول كسى است كه كتب فقهى را به ترتيب كتب متأخرين درآورده. | ||
از ويژگيهاى اين كتاب میتوان به اين امور اشاره كرد: روش روان، عبارتهاى روشن، دقت در رساندن معنى، خلاصه گويى در كلمات، روش استثنايى در بحث، و امانتدارى در بيان آراء. | از ويژگيهاى اين كتاب میتوان به اين امور اشاره كرد: روش روان، عبارتهاى روشن، دقت در رساندن معنى، خلاصه گويى در كلمات، روش استثنايى در بحث، و امانتدارى در بيان آراء. | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
محقق بزرگ شيخ تهرانى درباره اين كتاب و اهميتش چنين میگوید: | محقق بزرگ شيخ تهرانى درباره اين كتاب و اهميتش چنين میگوید: | ||
اصحاب از دوران مؤلف اين كتاب تا كنون ميل شديدى به اين كتاب داشتهاند، و اين كتاب تاكنون نيز در مراكز علمى شيعه از متون درسى به حساب میآید، فقها نيز طى اين قرنها بر آن تكيه كرده بحث و درس خود را بر آن نهادهاند و بر آن شرح و حاشيه نوشتهاند، اين كتاب داراى شروح بسيارى است و میتوان اينگونه گفت كه بيشتر موسوعههاى فقهى بزرگى كه پس از عصر محقق نوشته شدهاند | اصحاب از دوران مؤلف اين كتاب تا كنون ميل شديدى به اين كتاب داشتهاند، و اين كتاب تاكنون نيز در مراكز علمى شيعه از متون درسى به حساب میآید، فقها نيز طى اين قرنها بر آن تكيه كرده بحث و درس خود را بر آن نهادهاند و بر آن شرح و حاشيه نوشتهاند، اين كتاب داراى شروح بسيارى است و میتوان اينگونه گفت كه بيشتر موسوعههاى فقهى بزرگى كه پس از عصر محقق نوشته شدهاند. | ||
چنانكه نام خواهم برد- شروحى بر اين كتاب بودهاند، از آن جمله كتب: أساس الأحكام و تقرير المرام و جامع الجوامع و جواهر الكلامند.<ref>الذريعة:47 13،84،1611</ref> | |||
== شهيد الثانى و حاشيه ايشان بر شرائع == | == شهيد الثانى و حاشيه ايشان بر شرائع == | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
شيخ تهرانى نيز نسخهاى از اين حاشيه يافته كه تنها شامل كتاب فرائض است، او اينگونه گفته: و رأيت نسخة من حاشية الشهيد على كتاب الفرائض خاصة من الشرائع فى مكتبة سيدنا الشيرازى بسامراء، أوله قوله: الفرائض هى جمع الفريضة بمعنى مفروضة من الفرض و هو التقدير، و ينتهى إلى قوله: الحمل يرث بشرط.<ref>الذريعة:106 6،574</ref> | شيخ تهرانى نيز نسخهاى از اين حاشيه يافته كه تنها شامل كتاب فرائض است، او اينگونه گفته: و رأيت نسخة من حاشية الشهيد على كتاب الفرائض خاصة من الشرائع فى مكتبة سيدنا الشيرازى بسامراء، أوله قوله: الفرائض هى جمع الفريضة بمعنى مفروضة من الفرض و هو التقدير، و ينتهى إلى قوله: الحمل يرث بشرط.<ref>الذريعة:106 6،574</ref> | ||
ب: مصنف رحمهالله اين حاشيه را به شكلى گزيده و مختصر نگاشته، او ابتدا قول [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] را میآورد و آنگاه به مقدار ضرورت شرح ميدهد، به همين دليل هم مگر در موارد بسيار كم استدلالى به آيات كريمه و احاديث شريفه نميبينيم، و نقل اقوال علما را نيز مگر در موارد نادرى نميآورند. گاهى هم به اقوال برخى علما مانند شهيد أول، و علامة حلى و [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] بدون اين كه نامى از آنها ببرد اشاره میكند. ايشان در مقدمه اين حاشيه به مشخصات آن اشاره ميكنند و آن را مختصر ميدانند ايشان اينگونه ميگويند: تعليقة مختصرة و قيود محبرة، و نيز ميگويند: تقيد ما أطلقه و تبين ما أجمله. | ب: مصنف رحمهالله اين حاشيه را به شكلى گزيده و مختصر نگاشته، او ابتدا قول [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] را میآورد و آنگاه به مقدار ضرورت شرح ميدهد، به همين دليل هم مگر در موارد بسيار كم استدلالى به آيات كريمه و احاديث شريفه نميبينيم، و نقل اقوال علما را نيز مگر در موارد نادرى نميآورند. گاهى هم به اقوال برخى علما مانند شهيد أول، و علامة حلى و [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] بدون اين كه نامى از آنها ببرد اشاره میكند. ايشان در مقدمه اين حاشيه به مشخصات آن اشاره ميكنند و آن را مختصر ميدانند ايشان اينگونه ميگويند: تعليقة مختصرة و قيود محبرة، و نيز ميگويند: تقيد ما أطلقه و تبين ما أجمله. |
ویرایش