پرش به محتوا

معرفة القراء الكبار علی الطبقات و الأعصار: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابى طالب' به 'ابى‌طالب'
جز (جایگزینی متن - '== منابع ==' به '== منابع مقاله ==')
جز (جایگزینی متن - 'ابى طالب' به 'ابى‌طالب')
خط ۴۱: خط ۴۱:
'''معرفة القراء الكبار علی الطبقات و الأعصار''' يا '''طبقات القرّاء''' تألیف شمس‌الدين ابى عبدالله محمد بن احمد بن عثمان [[ذهبى]](متوفاى 747 قمرى) در آشنايى با تاريخ قرّاء قرآن كريم و به زبان عربى مى‌باشد.تحقيق اثر توسط دكتر طيّار آلئى‌قولاچ صورت گرفته است.
'''معرفة القراء الكبار علی الطبقات و الأعصار''' يا '''طبقات القرّاء''' تألیف شمس‌الدين ابى عبدالله محمد بن احمد بن عثمان [[ذهبى]](متوفاى 747 قمرى) در آشنايى با تاريخ قرّاء قرآن كريم و به زبان عربى مى‌باشد.تحقيق اثر توسط دكتر طيّار آلئى‌قولاچ صورت گرفته است.


قرائت قرآن و تلاوت آيات آن يكى از مهم‌ترين مسائل قرآن به شمار مى‌رود، به طورى كه از همان ادوار نخستين پيوسته عدّه‌اى به اين كار همت گماشته و عهده‌دار قرائت قرآن و تعليم آن در جامعه اسلامى بوده‌اند.در مرحله اوّل شخص پيامبر اكرم(ص)قرآن را بر اصحاب خويش اقراء مى‌فرمود.گروهى از اصحاب، قرائت قرآن را بى‌واسطه و به‌طور مستقيم از آن حضرت فراگرفتند و از اينجا طبقه اوّل قراء شكل گرفت زيرا اينها كسانى بودند كه قرآن را بر پيامبر عرضه نموده‌اند.افراد اين طبقه عثمان بن عفّان، على بن ابى طالب(ع)، ابى بن كعب، عبدالله بن مسعود، زيد بن ثابت، ابوموسى اشعرى و ابوالدرداء.صحابه پيامبر در طبقه اوّل كه قرآن را از آن حضرت فراگرفته بودند خود به تعليم قرآن و قرائت بر ديگران مأمور بودند.در طبقه‌بندى قرّاء افرادى در طبقه دوم قرائت قرار گرفته‌اند كه قرآن را بر طبقه اوّل عرضه نموده‌اند اينها دوازده نفر بودند.طبقه سوم گروهى از مسلمين پس از دوره صحابه و تابعين در فن قرائت قرآن افرادى مشخص و ماهر گرديدند و در اين امر شهرت يافتند كه سه نفر از قرّاء سبعه جزء همين طبقه هستند(ابن عامر،[[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] و عاصم)طبقه چهارم گروهى هستند كه قرائت خود را عرضه بر طبقه قبل نمودند و در اين امر شهرت يافتند كه سه نفر از قرّاء شيعه خود همين طبقه هستند.(ابوعمر و علاء، نافع بن عبدالرحمان و حمزة بن حبيب فرتات؟؟؟)
قرائت قرآن و تلاوت آيات آن يكى از مهم‌ترين مسائل قرآن به شمار مى‌رود، به طورى كه از همان ادوار نخستين پيوسته عدّه‌اى به اين كار همت گماشته و عهده‌دار قرائت قرآن و تعليم آن در جامعه اسلامى بوده‌اند.در مرحله اوّل شخص پيامبر اكرم(ص)قرآن را بر اصحاب خويش اقراء مى‌فرمود.گروهى از اصحاب، قرائت قرآن را بى‌واسطه و به‌طور مستقيم از آن حضرت فراگرفتند و از اينجا طبقه اوّل قراء شكل گرفت زيرا اينها كسانى بودند كه قرآن را بر پيامبر عرضه نموده‌اند.افراد اين طبقه عثمان بن عفّان، على بن ابى‌طالب(ع)، ابى بن كعب، عبدالله بن مسعود، زيد بن ثابت، ابوموسى اشعرى و ابوالدرداء.صحابه پيامبر در طبقه اوّل كه قرآن را از آن حضرت فراگرفته بودند خود به تعليم قرآن و قرائت بر ديگران مأمور بودند.در طبقه‌بندى قرّاء افرادى در طبقه دوم قرائت قرار گرفته‌اند كه قرآن را بر طبقه اوّل عرضه نموده‌اند اينها دوازده نفر بودند.طبقه سوم گروهى از مسلمين پس از دوره صحابه و تابعين در فن قرائت قرآن افرادى مشخص و ماهر گرديدند و در اين امر شهرت يافتند كه سه نفر از قرّاء سبعه جزء همين طبقه هستند(ابن عامر،[[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] و عاصم)طبقه چهارم گروهى هستند كه قرائت خود را عرضه بر طبقه قبل نمودند و در اين امر شهرت يافتند كه سه نفر از قرّاء شيعه خود همين طبقه هستند.(ابوعمر و علاء، نافع بن عبدالرحمان و حمزة بن حبيب فرتات؟؟؟)


طبقه ششم افرادى هستند كه قرائت خود را از طبقه پنجم شنيده و براى خود قرائتى اختيار نموده‌اند.على بن حمزه كسائى‌كه از قرّاء سبعه مى‌باشد جزء همين طبقه مى‌باشد:و بالاخره بزرگانى ديگر تا طبقات هشتم ميرسد.
طبقه ششم افرادى هستند كه قرائت خود را از طبقه پنجم شنيده و براى خود قرائتى اختيار نموده‌اند.على بن حمزه كسائى‌كه از قرّاء سبعه مى‌باشد جزء همين طبقه مى‌باشد:و بالاخره بزرگانى ديگر تا طبقات هشتم ميرسد.
خط ۴۷: خط ۴۷:
پس از اين طبقات از قرّاء، عهد تدوين قرائات آغاز شد و به دنبال آن قرّاء سبعه تعيين گرديدند ابن مجاهد كه از قاريان به نام قرآن و جزء طبقه هشتم قرّاء آمده در اوايل قرن چهارم(245-324)قمرى، قرائات را در هفت قرائت از هفت قارى به نام به رسميّت شناخت.ابتكار ديگر ابن مجاهد اين بود كه از ميان تمام شاگردان و راويان قاريان انتخاب شده خود، تنها دو راوى را برگزيد و در كتاب خود روايت آن دو را از قرائت استادشان ذكر نمود و طبقات قرّاء همينگونه تا قرن [[ذهبى]] ادامه داشته و آنچه [[ذهبى]] تا زمان خويش آورده به 18 طبقه رسيده است مهم‌ترين شاگردان قرّاء عامل اصلى انتقال قرائت آنان به آيندگان هستند كه به اينها راوى اطلاق مى‌شود.
پس از اين طبقات از قرّاء، عهد تدوين قرائات آغاز شد و به دنبال آن قرّاء سبعه تعيين گرديدند ابن مجاهد كه از قاريان به نام قرآن و جزء طبقه هشتم قرّاء آمده در اوايل قرن چهارم(245-324)قمرى، قرائات را در هفت قرائت از هفت قارى به نام به رسميّت شناخت.ابتكار ديگر ابن مجاهد اين بود كه از ميان تمام شاگردان و راويان قاريان انتخاب شده خود، تنها دو راوى را برگزيد و در كتاب خود روايت آن دو را از قرائت استادشان ذكر نمود و طبقات قرّاء همينگونه تا قرن [[ذهبى]] ادامه داشته و آنچه [[ذهبى]] تا زمان خويش آورده به 18 طبقه رسيده است مهم‌ترين شاگردان قرّاء عامل اصلى انتقال قرائت آنان به آيندگان هستند كه به اينها راوى اطلاق مى‌شود.


قرّاء قرائت را به طريق عرض(خواندن و عرضه كردن قرائت بر استاد) بر استاد فرا مى‌گيرد و اين سلسله ادامه مى‌يابد تا به يكى از صحابه به طبقه اول برسد مثلا قرائت عاصم، او قرائت خود را بر ابوعبدالرحمن [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]] به طريق عرض فرا گرفت.ويژگى علمى ابوعبدالرحمن [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]] اين است كه او عامل انتقال قرائت قرآن از على بن ابى طالب به قاريان كوفى از جمله عاصم بن ابى النجودات (اينك يكبار ديگر به مشايخ عاصم نظر مى‌افكنيم:عاصم-ابوعبدالرحمن [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]]-على بن ابى طالب-پيامبر اكرم(ص))
قرّاء قرائت را به طريق عرض(خواندن و عرضه كردن قرائت بر استاد) بر استاد فرا مى‌گيرد و اين سلسله ادامه مى‌يابد تا به يكى از صحابه به طبقه اول برسد مثلا قرائت عاصم، او قرائت خود را بر ابوعبدالرحمن [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]] به طريق عرض فرا گرفت.ويژگى علمى ابوعبدالرحمن [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]] اين است كه او عامل انتقال قرائت قرآن از على بن ابى‌طالب به قاريان كوفى از جمله عاصم بن ابى النجودات (اينك يكبار ديگر به مشايخ عاصم نظر مى‌افكنيم:عاصم-ابوعبدالرحمن [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]]-على بن ابى‌طالب-پيامبر اكرم(ص))


==[[ذهبى]] و شيوه نگارش طبقات القرّاء==
==[[ذهبى]] و شيوه نگارش طبقات القرّاء==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش