۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الذخيرة في علم الطب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک'
جز (جایگزینی متن - 'نام ها' به 'نام‌ها') |
جز (جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''الذخيرة في علم الطب''' تألیف [[ثابت بن قره|ثابت بن قرّه]] (متوفى 288ق) كه بيشتر با نام اختصارى ذخيره شناخته مى‌شود، مهم‌ترين و مشهورترين اثر نويسنده است. | '''الذخيرة في علم الطب''' تألیف [[ثابت بن قره|ثابت بن قرّه]] (متوفى 288ق) كه بيشتر با نام اختصارى ذخيره شناخته مى‌شود، مهم‌ترين و مشهورترين اثر نويسنده است. | ||
اين كتاب كه به زبان عربى نگاشته شده، يكى از منابع اصلى و اوليه علم | اين كتاب كه به زبان عربى نگاشته شده، يكى از منابع اصلى و اوليه علم پزشکى در دوران تمدن اسلامى است به‌گونه‌اى كه نظامى عروضى در فصل چهارم از كتاب مشهور «چهار مقاله» از اين كتاب به عنوان يكى از متون معتبر دانش پزشکى نام مى‌برد. | ||
اين اثر به سبب جايگاه علمى مؤلف آن، به عنوان منبعى سودمند مورد استفاده | اين اثر به سبب جايگاه علمى مؤلف آن، به عنوان منبعى سودمند مورد استفاده پزشکان بعد از او، از جمله داود انطاكى (تذكرة اولى الالباب، ج 1، ص 205) حكيم مؤمن (تحفة المؤمنين، ص 368) بوده است. | ||
اين كتاب -چنان كه در ابتداى آن آمده- جمع‌آورى تجربات مؤلف براى فرزندش سنان است. | اين كتاب -چنان كه در ابتداى آن آمده- جمع‌آورى تجربات مؤلف براى فرزندش سنان است. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
مؤلف در بررسى و درمان بيمارى‌ها ابتدا به بيان بيمارى مى‌پردازد و سپس علت آن بيمارى، نشانه‌ها وانواع آن مى‌پردازد. وى در اين بخش از تجربيات و دانش طبيبان گذشته، خصوصاً | مؤلف در بررسى و درمان بيمارى‌ها ابتدا به بيان بيمارى مى‌پردازد و سپس علت آن بيمارى، نشانه‌ها وانواع آن مى‌پردازد. وى در اين بخش از تجربيات و دانش طبيبان گذشته، خصوصاً پزشکان يونان بهره مى‌برد. نقل‌قول‌هاى بسيار از [[جالینوس]] نشانگر ارادت علمى مؤلف به [[جالینوس]] است؛ هر چند وى از اطباى ديگرى همانند افلاطون (ص34)، [[بقراط]] (ص44)، [[ابن ماسویه، یوحنا بن ماسویه|يوحنا بن ماسويه]] (ص 40)، حنين بن اسحاق (ص81)، فريطين (ص24) و كندى (ص3) نيز نام مى‌برد. | ||
اهميت اين اثر بيشتر به خاطر نقل اقوالى از اطباى پيشين -خصوصاً افلاطون- است، به خصوص كه مؤلف با توجه به آشنايى‌اش به زبان يوناى و سريانى از منابعى نقل قول مى‌كند كه اكنون اثرى از آن‌ها نيست. | اهميت اين اثر بيشتر به خاطر نقل اقوالى از اطباى پيشين -خصوصاً افلاطون- است، به خصوص كه مؤلف با توجه به آشنايى‌اش به زبان يوناى و سريانى از منابعى نقل قول مى‌كند كه اكنون اثرى از آن‌ها نيست. | ||