۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مصطفوی کاشانی، سید جلال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک'
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«دكتر سيد جلال مصطفوى كاشانى» در نهم مهر ماه 1287ش در تهران، به دنيا آمد. ديپلم دبيرستان را در تبريز و با رتبه اول اخذ كرد و براى تحصيل | «دكتر سيد جلال مصطفوى كاشانى» در نهم مهر ماه 1287ش در تهران، به دنيا آمد. ديپلم دبيرستان را در تبريز و با رتبه اول اخذ كرد و براى تحصيل پزشکى به تهران آمد و در سال 1308ش، با عنوان شاگرد ممتاز، وارد دانشكده تهران شد و در سال 1314ش با رتبه شاگرد اول فارغ التحصيل شد. وى در شروع مطالعه كتب قديمى به كتاب «ذخيره خوارزمشاهى»، تأليف [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]] برخورد مى‌كند و از مطالعه صفحات نخستين آن چنان هيجان‌زده مى‌شود كه با علاقه هر چه تمام‌تر، تقريباً هر روز به كتابخانه‌ها سرمى‌زند و سفارش مى‌كند كتاب‌هاى قديمى را براى او نگه دارند. | ||
وى مدت ده سال پس از فراغت از تحصيل، تمام اوقات خود را به معالجه بيماران، تحقيق و مطالعه كتب طبى قديم و جديد مى‌گذراند، اما احساس مى‌كند معلوماتش براى تشخيص و درمان ناقص است. بنابراين باز هم درصدد بر مى‌آيد تا به ادامه تحصيل و مطالعه در رشته‌هاى علوم پايه بپردازد. تصميم مى‌گيرد دوره مهندسى شيمى را بگذراند. سرانجام، در سال 1326ش به عنوان شاگرد اول رشته شيمى فارغ التحصيل شد و پس از آن با ديدى بازتر و تعمق ويژه به مطالعه و تحقيق در تاريخ | وى مدت ده سال پس از فراغت از تحصيل، تمام اوقات خود را به معالجه بيماران، تحقيق و مطالعه كتب طبى قديم و جديد مى‌گذراند، اما احساس مى‌كند معلوماتش براى تشخيص و درمان ناقص است. بنابراين باز هم درصدد بر مى‌آيد تا به ادامه تحصيل و مطالعه در رشته‌هاى علوم پايه بپردازد. تصميم مى‌گيرد دوره مهندسى شيمى را بگذراند. سرانجام، در سال 1326ش به عنوان شاگرد اول رشته شيمى فارغ التحصيل شد و پس از آن با ديدى بازتر و تعمق ويژه به مطالعه و تحقيق در تاريخ پزشکى، به ويژه طب كهن ايران پرداخت. از سال 1326ش كه از هنرسراى عالى فارغ التحصيل شد و خود را از نظر معلومات شيمى كاملاً مجهز براى تطبيق دادن مطالب طب قديم با طب جديد مى‌ديد، اقدام به نگارش و درج مقالاتى در مطبوعات تأليف كتبى در زمينه شناسايى و ارزش عقايد پزشکان قديم به ويژه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] كرد. همچنين به ايراد سخنرانى‌هايى در دانشگاه‌ها، سمينارها و گردهمايى‌ها پرداخت. او تمام عمر پربار خود را به بررسى تحولات دانش پزشکى از دوران قديم و مقايسه طب قديم و جديد و اثبات ارزنده بودن عقايد پزشکان قديم به ويژه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] وقف كرد و با تمام وجود، مشكلات و دشوارى‌ها، از تلاش باز نايستاد. نتيجه اين كوشش‌ها، تلاش‌ها و آشنا شدن ريشه‌اى او با طب قديم، به ويژه طب غنى كهن ايران و دانش‌آموزى مستمر در طب امروزى، سبب شد تا او به دانش ژرف و وسيعى در اين زمينه دست يابد. در سال‌هاى 1335ش تا 1336ش در دانشكده پزشکى دانشگاه تهران به تدريس تاريخ پزشکى و طب قديم ايران پرداخت و اندوخته علمى خود را به دانشجويان منتقل كرد. | ||
از تيرماه 1336ش به منظور بالا بردن سطح فرهنگ و آشنايى مردم با تاريخ علوم، به انتشار ماهنامه دنياى علم پرداخت و از ابداعات دانشمندان اين مرز و بوم كه متأسفانه بسيارى از آنان به نام تمدن غرب ثبت شده است، با مدارك مستند و مستدل طبى و مقالات متعدد، پرده برداشت. رنج و درد او، عقب‌ماندگى علمى و فرهنگى دنياى اسلام بود و تلاش مى‌كرد تا راه تجديد حيات علم و دانش را در اين مرز و بوم نشان دهد. | از تيرماه 1336ش به منظور بالا بردن سطح فرهنگ و آشنايى مردم با تاريخ علوم، به انتشار ماهنامه دنياى علم پرداخت و از ابداعات دانشمندان اين مرز و بوم كه متأسفانه بسيارى از آنان به نام تمدن غرب ثبت شده است، با مدارك مستند و مستدل طبى و مقالات متعدد، پرده برداشت. رنج و درد او، عقب‌ماندگى علمى و فرهنگى دنياى اسلام بود و تلاش مى‌كرد تا راه تجديد حيات علم و دانش را در اين مرز و بوم نشان دهد. | ||
وى در سال 1358ش براى تكميل مطالعات و تحقيقاتش راجع به [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، به پاريس سفر كرد و سه سال در آنجا اقامت كرد. طى اين مدت، با پروفسور روليه استاد و رئيس كرسى تاريخ | وى در سال 1358ش براى تكميل مطالعات و تحقيقاتش راجع به [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، به پاريس سفر كرد و سه سال در آنجا اقامت كرد. طى اين مدت، با پروفسور روليه استاد و رئيس كرسى تاريخ پزشکى دانشكده پزشکى آشنا شد و براى استفاده از كتابخانه بخش تاريخ پزشکى و مطالعه كتاب‌هاى بسيار قديمى و حضور در جلسات سخنرانى مربوط به تاريخ طب، تقاضا كرد به عضويت انجمن تاريخ طب پاريس درآيد كه پذيرفته شد. | ||
وى در فروردين ماه 1363ش با ارسال نامه‌اى به آيت‌الله خامنه‌اى- كه در آن زمان رياست جمهورى را برعهده داشتند- جهت شناساندن عظمت حقيقى فرهنگ و تمدن اصيل اسلام و اثبات برترى جنبه | وى در فروردين ماه 1363ش با ارسال نامه‌اى به آيت‌الله خامنه‌اى- كه در آن زمان رياست جمهورى را برعهده داشتند- جهت شناساندن عظمت حقيقى فرهنگ و تمدن اصيل اسلام و اثبات برترى جنبه پزشکى آن بر پزشکى كنونى جهان، اعلام آمادگى كردند. مقام محترم رياست جمهورى موافقت كردند كه ايشان كار تحقيق و بررسى پيرامون كتاب قانون [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و شناساندن ارزش اين كتاب بزرگ علم طب را با همكارى و مساعدت نهاد رياست جمهورى به انجام رسانند كه متعاقب آن، بنياد پزشکى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] تأسيس شد و طبق اساسنامه‌اى كه به تصويب معظم له رسيد، اداره امور آن به هيئت امنايى سپرده شد كه اعضاى آن عبارت بودند از وزير بهدارى، وزير فرهنگ و آموزش عالى، رئيس دانشگاه تهران، رئيس دانشگاه شهيد بهشتى، رئيس هيئت مديره سازمان نظام پزشکى، رئيس كميسيون بهدارى مجلس شوراى اسلامى، رئيس دانشكده پزشکى و داروسازى دانشگاه تهران و مشاور عالى و سرپرست نهاد رياست جمهورى، هيئت امنا به اتفاق آراء دكتر مصطفوى را به رياست اين بنياد برگزيدند. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
وى تا اوخر سال 1365ش، مسئوليت اين بنياد را بر عهده داشت كه به علت بروز مشكلاتى براى ادامه تحقيقات و معالجه خود به آلمان سفر كرد و در آنجا آخرين اثر خود را تحت عنوان طب جاودانى به رشته تحرير درآورد كه متأسفانه فرصت تكميل آن را به دست نياورد. ايشان در سال 1376ش به ايران بازگشت و در شانزدهم دى ماه 1377ش، پس از نود سال عمر پربار | وى تا اوخر سال 1365ش، مسئوليت اين بنياد را بر عهده داشت كه به علت بروز مشكلاتى براى ادامه تحقيقات و معالجه خود به آلمان سفر كرد و در آنجا آخرين اثر خود را تحت عنوان طب جاودانى به رشته تحرير درآورد كه متأسفانه فرصت تكميل آن را به دست نياورد. ايشان در سال 1376ش به ايران بازگشت و در شانزدهم دى ماه 1377ش، پس از نود سال عمر پربار پزشکى و علمى، دار فانى را وداع گفت. | ||
== تأليفات == | == تأليفات == | ||
وى علاوه برعلم | وى علاوه برعلم پزشکى، داراى تحقيقات ارزشمندى در زمينه آثار دانشمندان ايران در عرصه علوم رياضيات، فيزيك و شيمى نيز هست. | ||
== مهم‌ترين آثار و تأليفات ايشان عبارتند از== | == مهم‌ترين آثار و تأليفات ايشان عبارتند از== | ||
1. نهضت | 1. نهضت پزشکى يا لزوم تجديد نظر در اصول و مبانى طب امروز در دو جلد (1333ش) | ||
2. استفاده دانشمندان مغرب زمين از جبر و مقابله خيام (1339ش) | 2. استفاده دانشمندان مغرب زمين از جبر و مقابله خيام (1339ش) | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
3. تصحيح و حاشيه‌نويسى سه كتاب ذخيره خوارزمشاهى در چهار جلد (1344ش- 1357ش) | 3. تصحيح و حاشيه‌نويسى سه كتاب ذخيره خوارزمشاهى در چهار جلد (1344ش- 1357ش) | ||
4. مقايسه طب قديم ايران با | 4. مقايسه طب قديم ايران با پزشکى نوين (1358ش). | ||
5. بررسى در طب سنتى ايران و مقايسه آن با طب كنونى جهان (1360ش). | 5. بررسى در طب سنتى ايران و مقايسه آن با طب كنونى جهان (1360ش). | ||
6. [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، امير | 6. [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، امير پزشکان جهان (1361ش). | ||
7. دارو، مسأله | 7. دارو، مسأله پزشکى قرن (1367ش). | ||
8. طب جاودان (ناتمام مانده است). | 8. طب جاودان (ناتمام مانده است). | ||