في بيان الحاجة إلی الطب و الأطباء و وصاياهم: تفاوت میان نسخه‌ها

|data-type='publisher'|دانشگاه علوم پزشكی ايران، موسسه مطالعات تاريخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل

«فى بيان الحاجة الى الطب و الاطباء و وصاياهم» تألیف قطب‌الدين محمود بن مسعود شيرازى از جمله نگاشته‌هايى است كه پيرامون جايگاه علم طب و ارزش آن و كلياتى در اخلاق پزشكى به رشته تحرير در آمده است.

طرح مباحثى اين‌گونه از آن جهت ارزشمند است كه اولاً اهميت علم طب را براى دانشجويان اين علم تبيين مى‌نمايد و ثانياً به مباحث اخلاقى مرتبط با علم پزشكى - كه شايد چندان به آن توجهى نمى‌شود - بها داده مى‌شود تا پزشكان علاوه بر برخوردارى و توجه به دانش و تجربه از اين مباحث ارزشمند نيز غفلت ننمايند.

اين اثر را بايد در مجموعه نگاشته‌هايى به حساب آورد كه مى‌توان از آنها به عنوان مقدمه علم پزشكى ياد كرد، چرا كه مباحثى در آنها مطرح شده كه فراگيرى آنها براى همه دانش آموزان رشته طب ضرورى و لازم است.

از سوى ديگر اين مباحث به قلم كسى به رشته تحرير در آمده كه خود دانشمندى بزرگ به شمار مى‌رود و كتاب‌هايى در رشته پزشكى به رشته تحرير در آورده است.

ارزش ديگر اين اثر جمع‌آورى توصيه‌هايى اخلاقى از پزشكان است، مطالبى كه براى جستن آنها زمان و تتبع زيادى لازم است و چه‌بسا بسيارى از آنها در منابع ديگرى غير از آنچه قطب‌الدين شيرازى نوشته يافت نشود.

فصل اول و دوم اين كتاب سلسله گفتارهايى از مؤلف پيرامون اهميت و ارزش علم طب و دانش‌هايى است كه دانشجوى پزشكى به آنها نياز پيدا مى‌كند.

فصل سوم نقل قول‌ها از پزشكان بزرگ كه به عنوان وصيت و توصيه‌نامه‌هايى از اين اطباء نقل شده است. صبغه اين بخش بيشتر صبغه‌اى اخلاقى است يعنى حرفى از مباحث علمى و نقدها و انتقادات مطرح نيست، بلكه مؤلف صفات و اخلاقى را كه پزشكان بايد به آن متخلق باشند از زبان پزشكان بزرگ و در قالب وصيت‌نامه‌ها آورده است.