۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نفیسی، علی‌اکبر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک'
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
ميرزا على‌اكبر خان ناظم الاطباء، فرزند محمدحسن، ملقب به «على‌اكبر نفيسى» و معروف به «ناظم الاطباء»، از | ميرزا على‌اكبر خان ناظم الاطباء، فرزند محمدحسن، ملقب به «على‌اكبر نفيسى» و معروف به «ناظم الاطباء»، از پزشکان مشهور و دانشمند اواخر دوره قاجاريه است كه سال 1263ق، در کرمان به دنيا آمد. | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
تحصيلات مقدماتى را در همان شهر به پايان رساند، سپس به فراگرفتن حكمت الهى و فلسفه پرداخت و در دارالفنون تهران كه تازه تأسيس شده بود، به تحصيل طب پرداخت. در سال 1289 از آن مدرسه فارغ‌التحصيل شد و به تأسيس بيمارستان دولتى به سبك بيمارستان‌هاى اروپا از طرف ناصرالدين شاه مأمور شد و خود رياست آن را به عهده گرفت و تا سال 1298 در اين سمت باقى بود. او پس از كناره‌گيرى از رياست بيمارستان دولتى در سال 1298ق، با ميرزا حسين خان مشير الدوله به مشهد رفت و در آنجا بيمارستان رضوى را، از موقوفات آستان قدس رضوى، بنيان نهاد و آن دومين بيمارستان به روش اروپايى در ايران بود. | تحصيلات مقدماتى را در همان شهر به پايان رساند، سپس به فراگرفتن حكمت الهى و فلسفه پرداخت و در دارالفنون تهران كه تازه تأسيس شده بود، به تحصيل طب پرداخت. در سال 1289 از آن مدرسه فارغ‌التحصيل شد و به تأسيس بيمارستان دولتى به سبك بيمارستان‌هاى اروپا از طرف ناصرالدين شاه مأمور شد و خود رياست آن را به عهده گرفت و تا سال 1298 در اين سمت باقى بود. او پس از كناره‌گيرى از رياست بيمارستان دولتى در سال 1298ق، با ميرزا حسين خان مشير الدوله به مشهد رفت و در آنجا بيمارستان رضوى را، از موقوفات آستان قدس رضوى، بنيان نهاد و آن دومين بيمارستان به روش اروپايى در ايران بود. | ||
مدتى هم به قمشه و نواحى بختيار، سفر كرد و بعد از 2 سال، مجددا به تهران برگشت و مشغول طبابت عمومى و وظايف محوله‌اش شد. سال 1310 كه بيمارى «وبا» شيوع پيدا كرد و اكثر | مدتى هم به قمشه و نواحى بختيار، سفر كرد و بعد از 2 سال، مجددا به تهران برگشت و مشغول طبابت عمومى و وظايف محوله‌اش شد. سال 1310 كه بيمارى «وبا» شيوع پيدا كرد و اكثر پزشکان فرار كرده بودند، او با كمال شهامت در تهران ماند و صميمانه به كار مداواى بيماران پرداخت؛ از همين رو، مورد توجه شاهانه واقع شد و در اثر امانت و صداقتش، جزو اطباى دربار و نتيجتا طبيب مخصوص اندرون شاه شد كه تا سال 1328ق، در همين مقام بود. على‌اكبر نفيسى، سال 1342ق، در سن 79 سالگى از دنيا رفت. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
#فرهنگ نفيسى (مهم‌ترين تأليف نفيسى است كه بيست و پنج سال عمر خود را صرف آن كرد)؛ | #فرهنگ نفيسى (مهم‌ترين تأليف نفيسى است كه بيست و پنج سال عمر خود را صرف آن كرد)؛ | ||
# | # پزشکى‌نامه، در علم تراپوتيك (داروشناسى)؛ | ||
# كتابى در علم تشريح؛ | # كتابى در علم تشريح؛ | ||
# كتابى در پاتولوژى و كلينيك جراحى؛ | # كتابى در پاتولوژى و كلينيك جراحى؛ | ||