۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
سراينده «دانشنامه»، | سراينده «دانشنامه»، پزشکى است به نام ميسرى و به احتمال زياد اين كلمه لقب او بوده است. ميسرى در پايان كتاب در ذيل عنوان پند و نصيحت ميسرى حكيم، از خودش چنين ياد كرده است: | ||
{| class="wikitable poem" | {| class="wikitable poem" | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
ميسرى «دانشنامه» را در سال 370ق به پايان برده و به چهل و شش سالگى خود اشاره كرده است. | ميسرى «دانشنامه» را در سال 370ق به پايان برده و به چهل و شش سالگى خود اشاره كرده است. | ||
ولادت وى در سال 324ق بوده است. در «دانشنامه» از زادگاه و يا اقامتگاه او ذكرى نشده است؛ همين قدر كه سرزمين خود را ايران ناميده و گفته است كه در صدد تأليف كتابى در علم | ولادت وى در سال 324ق بوده است. در «دانشنامه» از زادگاه و يا اقامتگاه او ذكرى نشده است؛ همين قدر كه سرزمين خود را ايران ناميده و گفته است كه در صدد تأليف كتابى در علم پزشکى عملى بر مىآيد و در اينكه به زبان عربى يا فارسى تأليف كند، مردد مىشود و چون بيشتر همشهريانش فارسى زبان بودهاند، كتاب خود را به زبان فارسى درى مىسرايد تا از اثرش بهتر و بيشتر استفاده كنند. | ||
وى علم | وى علم پزشکى را در نزد استادان فن تحصيل كرده است، هر چند نام استاد يا استادان خود را نبرده، ولى اشاراتى دارد، گاهى به شنيدههاى خود تعبير مىكند و گاهى هم صراحتاً بيان مىكند كه مطلب را از استاد يا استادان ياد گرفته است | ||
ویرایش