۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ')ب' به ') ب') |
جز (جایگزینی متن - 'د:ب' به 'د: ب') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
مؤلف در اين كتاب در مورد انواع بديعى كه در آيات قرآن وجود دارد سخن گفته است وى با استفاده از آثار دانشمندان پيش از خود كه در اين موضوع سخن گفتهاند و مطالعۀ آنها، و بدست آوردن نقايص آنها، تصميم به تألیف كتابى پيرامون انواع بلاغت و محسنات بديعى قرآن مىگيرد و در اين راستا كتاب بديع القرآن را عرضه مىنمايد.(مؤلف خود در مقدمۀ اين كتاب علت و سبب تألیف آن را نيز بيان نموده است). | مؤلف در اين كتاب در مورد انواع بديعى كه در آيات قرآن وجود دارد سخن گفته است وى با استفاده از آثار دانشمندان پيش از خود كه در اين موضوع سخن گفتهاند و مطالعۀ آنها، و بدست آوردن نقايص آنها، تصميم به تألیف كتابى پيرامون انواع بلاغت و محسنات بديعى قرآن مىگيرد و در اين راستا كتاب بديع القرآن را عرضه مىنمايد.(مؤلف خود در مقدمۀ اين كتاب علت و سبب تألیف آن را نيز بيان نموده است). | ||
مطالب كتاب پيرامون محسنات بديعى و بلاغى قرآن است كه هر كدام به صورت يك باب مورد بحث قرار گرفته است.تعداد ابوابى كه ذكر شده 109 باب است كه باب اول آن استعاره است كه پس از تعريف آن، آياتى از قرآن را به عنوان شاهد مثال ذكر مىكند و باب آخر آن حسن خاتمه است كه در اين باره مىگويد:بر گوينده چه شاعر و چه نثر پرداز واجب است كه كلامش را با بهترين عبارت به پايان برساند. | مطالب كتاب پيرامون محسنات بديعى و بلاغى قرآن است كه هر كدام به صورت يك باب مورد بحث قرار گرفته است.تعداد ابوابى كه ذكر شده 109 باب است كه باب اول آن استعاره است كه پس از تعريف آن، آياتى از قرآن را به عنوان شاهد مثال ذكر مىكند و باب آخر آن حسن خاتمه است كه در اين باره مىگويد: بر گوينده چه شاعر و چه نثر پرداز واجب است كه كلامش را با بهترين عبارت به پايان برساند. | ||
وى در اين زمينه آخرين قسمت نامهايى كه [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] در پاسخ نامه معاويه (پيش از وقوع جنگ صفين ميان ايشان) | وى در اين زمينه آخرين قسمت نامهايى كه [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] در پاسخ نامه معاويه (پيش از وقوع جنگ صفين ميان ايشان) |
ویرایش