پرش به محتوا

محاضرات في الاعتقادات: تفاوت میان نسخه‌ها

لینک درون متنی
جز (جایگزینی متن - 'حسيني ميلاني، علي' به 'حسینی میلانی، علی')
(لینک درون متنی)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR12351J1.jpg|بندانگشتی|محاضرات في الاعتقادات]]
[[پرونده:NUR12351J1.jpg|بندانگشتی|محاضرات في الاعتقادات]]
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
|+ |
|+  
|-
|-
! نام کتاب!! data-type='bookName'|محاضرات في الاعتقادات
! نام کتاب!! data-type="bookName" |محاضرات في الاعتقادات
|-
|-
|نام های دیگر کتاب  
|نام های دیگر کتاب  
|data-type='otherBookNames'|
| data-type="otherBookNames" |
|-
|-
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
|data-type='authors'|[[حسینی میلانی، علی]] (نويسنده)
| data-type="authors" |[[حسینی میلانی، علی]] (نويسنده)
   
   
|-
|-
|زبان  
|زبان  
|data-type='language'|عربي
| data-type="language" |عربي
|-
|-
|کد کنگره  
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏211‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏م‎‏3  
| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏BP‎‏ ‎‏211‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏م‎‏3  
|-
|-
|موضوع  
|موضوع  
|data-type='subject'|شيعه - عقايد  
| data-type="subject" |شيعه - عقايد  
|-
|-
|ناشر  
|ناشر  
|data-type='publisher'|الحقائق
| data-type="publisher" |الحقائق
|-
|-
|مکان نشر  
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'| ايران - قم
| data-type="publishPlace" | ايران - قم
|-
|-
||سال نشر  
||سال نشر  
|ata-type='publishYear'|مجلد1: 1430ق ,   
| ata-type="publishYear" |مجلد1: 1430ق ,   


مجلد2: 1430ق ,   
مجلد2: 1430ق ,   
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"


|کد اتوماسیون  
|کد اتوماسیون  
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE12351AUTOMATIONCODE
| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE12351AUTOMATIONCODE
|}
|}
</div>
</div>
'''‏محاضرات في الاعتقادات'''، تالیف سید علی حسینی میلانی، کتابی است با موضوع کلام که در دو جلد به نگارش درآمده است. موضوع خاص کلامی پرداخته‎شده در این کتاب بحث امامت است که به‎تفصیل به عناوینی چون ادله عقلی و نقلی اثبات امامت و سپس رد ادله اثبات خلافت ابوبکر و سایر مطالب مرتبط با موضوع امامت و باور‎های شیعی پرداخته شده است.
'''‏محاضرات في الاعتقادات'''، تالیف [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]]، کتابی است با موضوع کلام که در دو جلد به نگارش درآمده است. موضوع خاص کلامی پرداخته‎شده در این کتاب بحث امامت است که به‎تفصیل به عناوینی چون ادله عقلی و نقلی اثبات امامت و سپس رد ادله اثبات خلافت ابوبکر و سایر مطالب مرتبط با موضوع امامت و باور‎های شیعی پرداخته شده است.


این کتاب به زبان عربی و در زمان معاصر به نگارش درآمده است.
این کتاب به زبان عربی و در زمان معاصر به نگارش درآمده است.
خط ۵۲: خط ۵۲:
مطلب سوم، اهمیت بحث از امامت است و اینکه این بحث نسبت به مباحث دیگر، از حساسیت و اهمیت بسزایی برخوردار است و ضرورت دارد مباحث امام‎شناسی را پیگیری کنیم و از این بحث کنیم که چه کسی پس از پیامبر اکرم(ص) به‎عنوان جانشین معین گردید است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.
مطلب سوم، اهمیت بحث از امامت است و اینکه این بحث نسبت به مباحث دیگر، از حساسیت و اهمیت بسزایی برخوردار است و ضرورت دارد مباحث امام‎شناسی را پیگیری کنیم و از این بحث کنیم که چه کسی پس از پیامبر اکرم(ص) به‎عنوان جانشین معین گردید است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.


جلد اول کتاب در نگاه کلی ابتدا به طرح ادله نقلی از قرآن و سنت، برای اثبات امامت و ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) پرداخته و سپس ادله عقلی بر این مدعا را مطرح می‎سازد و سپس به طرح و رد ادله مثبت خلافت ابوبکر می‎پردازد و در نهایت به طرح ادله اثبات امامت سایر ائمه اطهار(ع) و مباحثی پیرامون امام مهدی(عج) می‎پردازد.
جلد اول کتاب در نگاه کلی ابتدا به طرح ادله نقلی از قرآن و سنت، برای اثبات امامت و ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] پرداخته و سپس ادله عقلی بر این مدعا را مطرح می‎سازد و سپس به طرح و رد ادله مثبت خلافت ابوبکر می‎پردازد و در نهایت به طرح ادله اثبات امامت سایر ائمه اطهار(ع) و مباحثی پیرامون امام مهدی(عج) می‎پردازد.


اولین دلیل طرح‎شده در بحث اثبات امامت و ولایت امیرالمؤمنین علی(ع)، آیه شریفه مباهله است. سؤال اول این است که در این آیه نام هیچ‎یک از اهل‎بیت(ع) ذکر نشده است؛ لذا ناچاریم برای ادامه استدلال، از روایات سنت استفاده کنیم؛ سنتی که مورد تأیید اهل سنت باشد. از حسن اتفاق، قضیه مباهله در صحاح و مسانید و تفاسیر معتبر اهل سنت ذکر شده است؛ فلذا هیچ شخصی، توانایی انکار آن را ندارد. حال برای استدلال دقیق به این اسانید روایی، دو جهت باید در نظر گرفته شود: یکی جهت سندی است که لازم است روایت متفق بین طرفین باشد و دوم جهت دلالی است و آن اینکه باید روایت واضح‎الدلاله باشد. وجه دلالت آیه شریفه بر امامت امیرالمؤمنین علی(ع)، کلمه «أنفسنا» در آیه شریفه مباهله است که گویای بالاترین فضیلت ممکن برای ایشان و نهایت قرابت آن حضرت به جایگاه رفیع پیامبر اکرم(ص) است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص‎17-40</ref>.
اولین دلیل طرح‎شده در بحث اثبات امامت و ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، آیه شریفه مباهله است. سؤال اول این است که در این آیه نام هیچ‎یک از اهل‎بیت(ع) ذکر نشده است؛ لذا ناچاریم برای ادامه استدلال، از روایات سنت استفاده کنیم؛ سنتی که مورد تأیید اهل سنت باشد. از حسن اتفاق، قضیه مباهله در صحاح و مسانید و تفاسیر معتبر اهل سنت ذکر شده است؛ فلذا هیچ شخصی، توانایی انکار آن را ندارد. حال برای استدلال دقیق به این اسانید روایی، دو جهت باید در نظر گرفته شود: یکی جهت سندی است که لازم است روایت متفق بین طرفین باشد و دوم جهت دلالی است و آن اینکه باید روایت واضح‎الدلاله باشد. وجه دلالت آیه شریفه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، کلمه «أنفسنا» در آیه شریفه مباهله است که گویای بالاترین فضیلت ممکن برای ایشان و نهایت قرابت آن حضرت به جایگاه رفیع پیامبر اکرم(ص) است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص‎17-40</ref>.


آیه بعد، آیه شریفه تطهیر است: '''إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ‎ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً''' ﴿الأحزاب: 33﴾. در این آیه برای استدلال، بیان دو نکته دقیق لازم است: یکی اینکه «اهل ‎بیت»، چه کسانی هستند و دوم اینکه مراد از ذهاب رجس چه چیزی می‎باشد؟ برای تعیین معنای «اهل بیت»، ناچاریم به کتب حدیث و کلمات علما - از محدثین و مفسرین – مراجعه کنیم. هنگامی که به معتبرترین کتب و اسانید روایی اهل سنت رجوع می‎شود، مشاهده می‎گردد که هنگام نزول این آیه شریفه، پیامبر اکرم(ص)، اهل بیت خویش را، یعنی علی و فاطمه و حسن و حسین(ع) را در زیر کسای خویش جمع می‎کند و به درگاه خدا عرض می‎کند: «اللهم هولاء أهل بيتي». در ادامه مصنف با بیان تحلیلی از آیه شریفه، معنای ذهاب رجس از اهل‎بیت(ع) را که همان عصمت و طهارت ذاتی است، ثابت می‎کند<ref>ر.ک: همان، ص‎41-66</ref>.
آیه بعد، آیه شریفه تطهیر است: '''إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ‎ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً''' ﴿الأحزاب: 33﴾. در این آیه برای استدلال، بیان دو نکته دقیق لازم است: یکی اینکه «اهل ‎بیت»، چه کسانی هستند و دوم اینکه مراد از ذهاب رجس چه چیزی می‎باشد؟ برای تعیین معنای «اهل بیت»، ناچاریم به کتب حدیث و کلمات علما - از محدثین و مفسرین – مراجعه کنیم. هنگامی که به معتبرترین کتب و اسانید روایی اهل سنت رجوع می‎شود، مشاهده می‎گردد که هنگام نزول این آیه شریفه، پیامبر اکرم(ص)، اهل بیت خویش را، یعنی [[امام على(ع)|علی]] و فاطمه و حسن و حسین(ع) را در زیر کسای خویش جمع می‎کند و به درگاه خدا عرض می‎کند: «اللهم هولاء أهل بيتي». در ادامه مصنف با بیان تحلیلی از آیه شریفه، معنای ذهاب رجس از اهل‎بیت(ع) را که همان عصمت و طهارت ذاتی است، ثابت می‎کند<ref>ر.ک: همان، ص‎41-66</ref>.


دلیل بعد برای اثبات ولایت امیرالمؤمنین(ع)، آیه شریفه ولایت است: '''إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ'''‎ ﴿المائدة: 55﴾. برای استدلال به این آیه لازم است به سنت مراجعه شود تا وجه و شأن نزول آیه مشخص گردد و پس از آن لازم است که وجه استدلال به آیه شریفه بر امامت امیرالمؤمنین علی(ع) مشخص گردد<ref>ر.ک: همان، ص‎67-94</ref>.
دلیل بعد برای اثبات ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]، آیه شریفه ولایت است: '''إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ'''‎ ﴿المائدة: 55﴾. برای استدلال به این آیه لازم است به سنت مراجعه شود تا وجه و شأن نزول آیه مشخص گردد و پس از آن لازم است که وجه استدلال به آیه شریفه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] مشخص گردد<ref>ر.ک: همان، ص‎67-94</ref>.


حدیث دار، چهارمین دلیل برای اثبات بحث امامت است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إن هذا أخي و وصيي و خليفتي فيكم، فاسمعو له و أطيعوا». اولین مطلب مورد بحث در این روایت بحث سندی آن است که مؤلف با بیان اسناد و طرق گوناگون این روایت، توثیق و قطعیت صدور آن را اثبات می‎کند. سپس وارد بحث دلالی این آیه می‎شود و با بیان ویژگی‎های خاص این روایت نسبت به روایات دیگر، به سه مورد از ویژگی‎های ممتاز این روایت نسبت به سایر ادله می‎پردازد و در ادامه به ذکر نظرات بزرگان از علمای اهل سنت درباره این روایت می‎پردازد که مؤید مدعای امامیه در اثبات ولایت امیرالمؤمنین(ع) با روایت مزبور است<ref>ر.ک: همان، ص‎95-126</ref>.
حدیث دار، چهارمین دلیل برای اثبات بحث امامت است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إن هذا أخي و وصيي و خليفتي فيكم، فاسمعو له و أطيعوا». اولین مطلب مورد بحث در این روایت بحث سندی آن است که مؤلف با بیان اسناد و طرق گوناگون این روایت، توثیق و قطعیت صدور آن را اثبات می‎کند. سپس وارد بحث دلالی این آیه می‎شود و با بیان ویژگی‎های خاص این روایت نسبت به روایات دیگر، به سه مورد از ویژگی‎های ممتاز این روایت نسبت به سایر ادله می‎پردازد و در ادامه به ذکر نظرات بزرگان از علمای اهل سنت درباره این روایت می‎پردازد که مؤید مدعای امامیه در اثبات ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] با روایت مزبور است<ref>ر.ک: همان، ص‎95-126</ref>.


پنجمین دلیل مطرح‎شده در این بحث، حدیث شریف غدیر است، که به مقتضای نزول آیه شریف تبلیغ: '''يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ'''‎ ﴿المائدة: 67﴾. پیامبر اکرم در روز غدیر مأمور شد که بزرگ‎ترین پیام رسالت خویش را به امت برساند و آن معرفی حضرت علی(ع) به‎عنوان جانشین و ولی امر امت بود که در این راستا حضرت بر بالای منبری از جهاز شتران رفت و دست علی(ع) را در مقابل امت بالا برد و فرمود: «من كنت مولاه فإن عليا مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه» (هرکس من مولای او هستم، از این پس علی مولای اوست؛ خدایا دوست دوستدار او باش و دشمن دشمن او).
پنجمین دلیل مطرح‎شده در این بحث، حدیث شریف غدیر است، که به مقتضای نزول آیه شریف تبلیغ: '''يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ'''‎ ﴿المائدة: 67﴾. پیامبر اکرم در روز غدیر مأمور شد که بزرگ‎ترین پیام رسالت خویش را به امت برساند و آن معرفی [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] به‎عنوان جانشین و ولی امر امت بود که در این راستا حضرت بر بالای منبری از جهاز شتران رفت و دست [[امام على(ع)|علی(ع)]] را در مقابل امت بالا برد و فرمود: «من كنت مولاه فإن عليا مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه» (هرکس من مولای او هستم، از این پس علی مولای اوست؛ خدایا دوست دوستدار او باش و دشمن دشمن او).
سپس مؤلف، وجوه گوناگون استدلال به این روایت بر ولایت حضرت امیر(ع) را تشریح می‎کند<ref>ر.ک: همان، ص‎127-156</ref>.
سپس مؤلف، وجوه گوناگون استدلال به این روایت بر ولایت [[امام على(ع)|حضرت امیر(ع)]] را تشریح می‎کند<ref>ر.ک: همان، ص‎127-156</ref>.


در ادامه، مؤلف برای اثبات ولایت امیرالمؤمنین، به حدیث ولایت، حدیث ثقلین، حدیث طیر، حدیث منزلت و دلیل عقلی تمسک می‎کند. در استدلال عقلی، مصنف با شمارش اوصاف امیرالمؤمنین و برتری آن حضرت بر سایر صحابه، بی‎بدیل بودن آن حضرت را ثابت می‎کند تا معلوم شود کسی در حد علی(ع) نبوده تا بتواند لیاقت جانشینی رسول اکرم(ص) را داشته باشد.
در ادامه، مؤلف برای اثبات ولایت امیرالمؤمنین، به حدیث ولایت، حدیث ثقلین، حدیث طیر، حدیث منزلت و دلیل عقلی تمسک می‎کند. در استدلال عقلی، مصنف با شمارش اوصاف امیرالمؤمنین و برتری آن حضرت بر سایر صحابه، بی‎بدیل بودن آن حضرت را ثابت می‎کند تا معلوم شود کسی در حد علی(ع) نبوده تا بتواند لیاقت جانشینی رسول اکرم(ص) را داشته باشد.
از جمله ویژگی‎های بی‎شمار امیرالمؤمنین(ع) علم ایشان است که پس از پیامبر اکرم، هیچ‎کس از صحابه در حد ایشان نبود. دومین ویژگی آن حضرت عدالت وی بود که در تمام طول زندگی حتی به موری ظلم نکرد و بسیار حکیمانه به قضاوت و داوری می‎پرداخت و سومین ویژگی بی‎بدیل ایشان شجاعتش بود که در جنگ‎ها و وقایع گوناگون آن را بروز داد و همگان را متحیر نمود و دوست و دشمن را به اعتراف و تحسین واداشت. اساسا اشجع الناس بودن آن حضرت و خدمات ارزنده وی در پرتو شجاعت به اسلام و مسلمین، از حد روایت گذشته و به مرز درایت رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص‎317-354</ref>.
 
از جمله ویژگی‎های بی‎شمار [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] علم ایشان است که پس از پیامبر اکرم، هیچ‎کس از صحابه در حد ایشان نبود. دومین ویژگی آن حضرت عدالت وی بود که در تمام طول زندگی حتی به موری ظلم نکرد و بسیار حکیمانه به قضاوت و داوری می‎پرداخت و سومین ویژگی بی‎بدیل ایشان شجاعتش بود که در جنگ‎ها و وقایع گوناگون آن را بروز داد و همگان را متحیر نمود و دوست و دشمن را به اعتراف و تحسین واداشت. اساسا اشجع الناس بودن آن حضرت و خدمات ارزنده وی در پرتو شجاعت به اسلام و مسلمین، از حد روایت گذشته و به مرز درایت رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص‎317-354</ref>.


بخش بعدی در مورد ادله قول به خلافت ابوبکر است که نگارنده، ده دلیل را بر این ادعا مفصلا برمی‎شمارد و سپس به نقد و بررسی تک‎تک آنها می‎پردازد<ref>ر.ک: همان، ص‎355-388</ref>.
بخش بعدی در مورد ادله قول به خلافت ابوبکر است که نگارنده، ده دلیل را بر این ادعا مفصلا برمی‎شمارد و سپس به نقد و بررسی تک‎تک آنها می‎پردازد<ref>ر.ک: همان، ص‎355-388</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش