پرش به محتوا

مدرس، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'كاشف الغطاء' به 'کاشف‎الغطاء'
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'كاشف الغطاء' به 'کاشف‎الغطاء')
خط ۴۰: خط ۴۰:
مدرس تبريزى كه به مدرس خيابانى نيز مشهور بود، مقدمات علوم عربى را در حوزه‌هاى دينى آن روز فرا گرفت. آنگاه به تحصيل كتب معمول فقهى، اصولى و رياضيات در مدرسه طالبيه تبريز روى آورد. وى علوم معقول را در محضر آیت‌الله ميرزا على لنكرانى، خارج فقه و اصول را در مكتب آیت‌الله ميرزا ابوالحسن مجتهد (مشهور به انگجى) آموخت. همچنين در حوزه درسى آیت‌الله ميرزا صادق مجتهد تبريزى حاضر شد.
مدرس تبريزى كه به مدرس خيابانى نيز مشهور بود، مقدمات علوم عربى را در حوزه‌هاى دينى آن روز فرا گرفت. آنگاه به تحصيل كتب معمول فقهى، اصولى و رياضيات در مدرسه طالبيه تبريز روى آورد. وى علوم معقول را در محضر آیت‌الله ميرزا على لنكرانى، خارج فقه و اصول را در مكتب آیت‌الله ميرزا ابوالحسن مجتهد (مشهور به انگجى) آموخت. همچنين در حوزه درسى آیت‌الله ميرزا صادق مجتهد تبريزى حاضر شد.


حوزه درسى آن دو عالم بزرگوار كه از مراجع دينى بودند، مدرس تبريزى را به مراتب عالى فقهى و اصولى رهنمون شد و كمال نبوغ اجتهادى را در او به ظهور رساند و به اين ترتيب مراجع بزرگ آن زمان حضرات آيات [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى]]، [[صدر، صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]]، ميرزا محمدعلى شاه‌آبادى تهرانى، محمدحسين كاشف الغطاء، ميرزا عبدالحسين رشتى به وى اجازه اجتهاد دادند.
حوزه درسى آن دو عالم بزرگوار كه از مراجع دينى بودند، مدرس تبريزى را به مراتب عالى فقهى و اصولى رهنمون شد و كمال نبوغ اجتهادى را در او به ظهور رساند و به اين ترتيب مراجع بزرگ آن زمان حضرات آيات [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى]]، [[صدر، صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]]، ميرزا محمدعلى شاه‌آبادى تهرانى، محمدحسين کاشف‎الغطاء، ميرزا عبدالحسين رشتى به وى اجازه اجتهاد دادند.


علاوه بر آن از محضر آيات عظام محمدعلى هبةالدين شهرستانى، [[آقا بزرگ تهرانى]] و [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، محمدحسين كاشف الغطاء و ميرزا عبدالحسين رشتى اجازه روايت گرفت.
علاوه بر آن از محضر آيات عظام محمدعلى هبةالدين شهرستانى، [[آقا بزرگ تهرانى]] و [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، محمدحسين کاشف‎الغطاء و ميرزا عبدالحسين رشتى اجازه روايت گرفت.


مرحوم مدرس تبريزى در زندگينامه‌اش از شوق فطرى به تحصيل دانش و تألیف اينگونه سخن مى گويد: «به اقتضاى شوق فطرى كه در ميراث اثر علمى داشتم باب مراوده را بر روى خودم مسدود و با فضل غيرمتناهى به تألیف آغاز كردم.»
مرحوم مدرس تبريزى در زندگينامه‌اش از شوق فطرى به تحصيل دانش و تألیف اينگونه سخن مى گويد: «به اقتضاى شوق فطرى كه در ميراث اثر علمى داشتم باب مراوده را بر روى خودم مسدود و با فضل غيرمتناهى به تألیف آغاز كردم.»
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش