۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
|||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''المبين في إصطلاحات الحكماء و المتكلمين'''، نوشته [[آمدی، علی بن محمد|على بن ابى على بن محمد بن سالم ملقب به | '''المبين في إصطلاحات الحكماء و المتكلمين'''، نوشته [[آمدی، علی بن محمد|على بن ابى على بن محمد بن سالم ملقب به سيفالدين آمدى]] (551-623 ه)، معروف به شافعى و حنبلى و نويسنده كتابهاى كلامى [[أبكار الأفكار في أصولالدين|ابكار الافكار في اصولالدين]] و [[غاية المرام في علم الكلام]] است كه به شرح و توضيح پارهاى اصطلاحات كلامى و حكمى مىپردازد. البته قابل ذكر است كه در اين كتاب مؤلف مطابق با قواعد فن تعريف تنها به شرح الفاظ و اصطلاحات مذكور پرداخته، نه به شرح معانى الفاظ و شرح لفظ غير از شرح معناى آن است، چرا كه اولى داخل در حد و رسم منطقى است و دومى ذيل عنوان مفهوم قرار مىگيرد. | ||
احتمال مىرود كه آمدى اين كتاب را بنا به درخواست كسى كه به نظر مىرسد، از رجال حكومتى ايوبيان بوده، نگاشته باشد. چنانكه اين احتمال نيز وجود دارد كه وى اين اثر را براى ملك افضل نورالدين كه بعد از وفات صلاحالدين ايوبى حكومت دمشق را عهدهدار گشت نوشته باشد. احتمال سوم اين است كه آمدى اين كتاب را براى ملك منصور، حاكم حماه تألیف كرده باشد. احتمالات ديگرى هم در اين زمينه اظهار شده است. | احتمال مىرود كه آمدى اين كتاب را بنا به درخواست كسى كه به نظر مىرسد، از رجال حكومتى ايوبيان بوده، نگاشته باشد. چنانكه اين احتمال نيز وجود دارد كه وى اين اثر را براى ملك افضل نورالدين كه بعد از وفات صلاحالدين ايوبى حكومت دمشق را عهدهدار گشت نوشته باشد. احتمال سوم اين است كه آمدى اين كتاب را براى ملك منصور، حاكم حماه تألیف كرده باشد. احتمالات ديگرى هم در اين زمينه اظهار شده است. |
ویرایش