تاريخ الفلسفة اليونانية: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">

[[پرونده:NUR13879J1.jpg|بندانگشتی|تاريخ الفلسفة اليونانية]]

|+

! نام کتاب!! data-type="bookName" |تاريخ الفلسفة اليونانية

|-

| data-type="otherBookNames" |

| data-type="authors" |[[کرم، يوسف]] (نويسنده)

| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏B‎‏ ‎‏175‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏4‎‏ک‎‏4  

|موضوع  

| data-type="subject" |فلسفه قديم - تاريخ  

 

| data-type="publisher" |دار القلم  

|مکان نشر  

| data-type="publishPlace" |لبنان - بيروت  

||سال نشر  

| ata-type="publishYear" |

|کد اتوماسیون  

| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE13879AUTOMATIONCODE

|}

یوسف کرم، در مقدمه درباره مهاجرت یونانیان و منشأ آنان و... تقسیمشان به چهار قبیله بزرگ سخن می‎گوید. سپس از وقوع جنگ میان آنان و هجرتشان به مناطق مختلف و پراکندگی‎شان در یونان کبری و خلقیدونیه(اشقودره) و استانبول می‎نویسد. وحدت جنسیت و زبان و دین، این پراکندگی مستعمرات را که هرکدام به شکل مستقل اداره می‎شدند، به اتحاد می‎کشاند. قصاید هومر از قدیمی‎ترین آثاری است که از روی آن می‎توان به نوع اندیشه‎های آنان پی برد. کلی‎ترین عقاید آنان درباره طبیعت (جهان)، خدا، انسان و اخلاق را چنین می‎توان تشریح کرد. از نگاه هومر، طبیعت زنده و دارای اراده است. همچنین خدایان المپ حکومتی را تشکیل داده‎اند که تزوس (زئوس) در رأس آن قرار دارد که البته این خدایان صورت بشری دارند و از پهلوانان قوی‎تر و سریع‎تر هستند. همچنین آن‎ها ازدواج می‎کنند و غذا می‎خورند و... . انسان در نگاه یونان باستان، موجودی است مرکب از نفس و بدن؛ بدن از آب و خاک ساخته شده و بعد از مرگ به همان مواد تجزیه می‎شود و نفس از جنس لطیفی است که با جسم اتحاد پیدا کرده و به شکل آن درمی‎آید و با مرگ به آزادی می‎رسد و به مملکت اموات در دل زمین می‎رود. در آنجا خدایان ثواب و عقاب را تقسیم می‎کنند آن‎ها به دوستانشان محبت کرده و دشمنانشان را محروم می‎کنند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص1-4</ref>

فلسفه یونان سه دوران را پشت سر گذاشته است؛ دوران پیدایش و شکل‎گیری، دوران بلوغ و دوران پژمردگی و افول. هرکدام از این ادوار در دو زمان بوده است ازاین‎رو مباحث کتاب به شش باب تقسیم شده است.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> اولین دوران با پیش‎سقراطیان آغاز می‎شود. ویژگی این دوران تلاش برای تفسیر جهان است و ازاین‎رو پایه‎های فلسفه نظری در آن وجود دارد. دومین زمان از این دوران، زمان ظهور سوفسطاییان و سقراط و برخی از شاگردان او است و ویژگی این دوران جهت‎گیری فکر و ذهن انسان‎هایش به شیوه‎های جدلی و بیان اصول اخلاق و ... است و در همین زمان است که بذر فلسفه عملی کاشته می‎شود.