۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'دائرة المعارف' به 'دائرةالمعارف') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
وى محضر بسيارى از پرآوازهترين استادان زمان خويش را در فقه، حديث، انساب، تاريخ و ادب دريافته بود كه از آن جمله است: ابن آجرّوم، انشريشى، فشتالى و مكناسى كه از برخى از اينان به كسب «اجازه» نائل آمده بود. | وى محضر بسيارى از پرآوازهترين استادان زمان خويش را در فقه، حديث، انساب، تاريخ و ادب دريافته بود كه از آن جمله است: ابن آجرّوم، انشريشى، فشتالى و مكناسى كه از برخى از اينان به كسب «اجازه» نائل آمده بود. | ||
وى با بزرگان عصر خويش نيز پيوند داشت. از جمله برجستهترين ايشان، | وى با بزرگان عصر خويش نيز پيوند داشت. از جمله برجستهترين ايشان، لسانالدين ابن خطيب است، اما دراينباره، اطلاع كافى در دست نيست. وى در «نثير فرائد» بخشى در حدود يك چهارم كتاب را به تحليل شعر و نثر او اختصاص داده و با وجود انتقاد از لحن گزندهاش، او را ستوده است. | ||
اگرچه در منابع، دقيقاً ذكرى از شاگردان وى به ميان نيامده است، اما او از كسانى چون ابراهيم سدراتى معروف به شهبون و عبدالرحمان جادرى به عنوان راويان ياد كرده است. | اگرچه در منابع، دقيقاً ذكرى از شاگردان وى به ميان نيامده است، اما او از كسانى چون ابراهيم سدراتى معروف به شهبون و عبدالرحمان جادرى به عنوان راويان ياد كرده است. |
ویرایش