۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
قطعى بودن يا ظنى بودن دلالت ظواهر بر معانى خود: تفاوت میان نسخه‌ها
قطعى بودن يا ظنى بودن دلالت ظواهر بر معانى خود (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۳:۰۸
، ۳ فوریهٔ ۲۰۱۸بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «مشهور اصوليان معتقدند كه دلالت ظواهر الفاظ بر معانى خود، ظنى است. نويسنده، ب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | |||
[[پرونده:NUR02797J1.jpg|بندانگشتی|رسائل أصولیة]] | |||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | |||
|+ | | |||
|- | |||
! نام کتاب!! data-type='bookName'|رسائل أصولیة | |||
|- | |||
|نام های دیگر کتاب | |||
|data-type='otherBookNames'| | |||
|- | |||
|پدیدآورندگان | |||
|data-type='authors'|[[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نويسنده) | |||
|- | |||
|زبان | |||
|data-type='language'|عربی | |||
|- | |||
|کد کنگره | |||
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|BP 159/8 /س2ر5 | |||
|- | |||
|موضوع | |||
|data-type='subject'|اصول فقه شیعه - قرن 14 | |||
|- | |||
|ناشر | |||
|data-type='publisher'|موسسه امام صادق علیه‌السلام | |||
|- | |||
|مکان نشر | |||
|data-type='publishPlace'|قم - ایران | |||
|- | |||
|سال نشر | |||
|data-type='publishYear'| 1383 هـ.ش | |||
|-class='articleCode' | |||
|کد اتوماسیون | |||
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE2797AUTOMATIONCODE | |||
|} | |||
</div> | |||
'''قطعى بودن يا ظنى بودن دلالت ظواهر بر معانى خود''' تأليف [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله شيخ جعفر سبحانى]]، یکی از مجموعه مقالاتى است كه با نام [[رسائل أصولية]] و با هدف تحقيق پاره‌اى از مسائل اصولى كه نقش مهمى در استنباط احكام دارند، تدوين شده است. | |||
مشهور اصوليان معتقدند كه دلالت ظواهر الفاظ بر معانى خود، ظنى است. نويسنده، بر خلاف مشهور معتقد به قطعى بودن اين دلالت است و اين نظريه را با دلايلى به اثبات مى‌رساند. يكى از اين دلايل اين است كه تفاهم در ميان همه افراد بر اساس ظواهر انجام مى‌گيرد، حال آنكه هيچ‌يك احتمال خلاف واقع را در الفاظ نمى‌دهند. ديگر اينكه هدايت انبيا بر اساس قطع صورت مى‌پذيرد و اگر دلالت ظواهر قرآنى و كلمات پيامبران ظنى بود، سلسله هدايت منقطع مى‌گشت. | مشهور اصوليان معتقدند كه دلالت ظواهر الفاظ بر معانى خود، ظنى است. نويسنده، بر خلاف مشهور معتقد به قطعى بودن اين دلالت است و اين نظريه را با دلايلى به اثبات مى‌رساند. يكى از اين دلايل اين است كه تفاهم در ميان همه افراد بر اساس ظواهر انجام مى‌گيرد، حال آنكه هيچ‌يك احتمال خلاف واقع را در الفاظ نمى‌دهند. ديگر اينكه هدايت انبيا بر اساس قطع صورت مى‌پذيرد و اگر دلالت ظواهر قرآنى و كلمات پيامبران ظنى بود، سلسله هدايت منقطع مى‌گشت. | ||
نويسنده، در راستاى اثبات اين نظريه به اشكالات مخالفين و از جمله فخرالدين رازى توجه كرده و به آنها پاسخ داده است. | نويسنده، در راستاى اثبات اين نظريه به اشكالات مخالفين و از جمله فخرالدين رازى توجه كرده و به آنها پاسخ داده است. | ||