|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
|
| |
|
| <div class="boxTitle"><big>'''[[سقیفه، بررسی نحوه شکلگیری حکومت پس از رحلت پیامبر]]'''</big></div> | | <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوی خوانساری، احمد|آیتالله سید احمد خوانساری]]'''</big></div> |
| [[پرونده:NUR16147J1.jpg|بندانگشتی|سقیفه، بررسی نحوه شکلگیری حکومت پس از رحلت پیامبر|175px]] | | [[پرونده:NUR00073.jpg|بندانگشتی|موسوی خوانساری، احمد|175px]] |
|
| |
|
| '''سقيفه: بررسى نحوه شكلگيرى حكومت پس از رحلت پيامبر''' مجموعه سخنرانىهاى علامه [[عسکری، مرتضی|سيد مرتضى عسكرى]] است كه توسط [[دشتی، مهدی|دكتر مهدى دشتى]]، تدوين و تحقيق شده است. | | '''سید احمد موسوی خوانساری''' (1309-1405ق)، فقیه، اصولی، مدرس حوزه، از مراجع بزرگ شیعه قرن چهاردهم هجرى، او پس از درگذشت [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردی]] به مرجعیت شیعیان رسید. |
|
| |
|
| نويسنده پس از اشاره به آثار نويسندگان معاصر [[مظفر، محمدرضا|محمدرضا مظفر]]، [[بهبودی، محمدباقر|محمدباقر بهبودى]]، عبدالفتاح عبدالمقصود و [[مادلونگ، ویلفرد|ويلفرد مادلونگ]]، درباره اثر حاضر چنين مىنويسد: «بر اساس اين كتاب، سقيفه در يك روز و با طراحى يك نفر براى خلافت خلاصه نمىشود، بلكه سقيفه، آغاز بروز و ظهور اجراى نقشهاى حسابشده است كه طى آن افرادى معين از قريش مىبايست يكى پس از ديگرى، زمام حكومت را به دست گيرند تا آن را، پيوسته، از اهل بيت پيامبر(ص) - كه بنا به نصّ ايشان، جانشينان برحقّ پيامبر(ص) بودند - دور دارند و نهايتاً آن را به بنىاميه بسپارند. اين نقشه اجرا شد، لكن با قتل عثمان و خلافت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]]، ناتمام ماند. اين تحليل، كه بر مبناى منابع درجه اوّل مكتب خلفاست، در نوع خود بىنظير است، مطالب پراكنده و ناتمام و بعضاً نادرست گذشتگان و معاصران را، درباره سقيفه، منظّم و كامل ساخته و تصحيح مىكند و براى فهم بهتر تاريخ اسلام، از زمان رحلت پيامبر(ص) تاكنون، بسيار روشنىبخش و هدايتگر است».
| | او با سى تبار نسب به حضرت موسى بن جعفر عليهالسلام مىرسد. |
|
| |
|
| نويسنده، معتقد است كه پىريزى سقيفه در زمان حيات پيامبر اكرم(ص) صورت گرفته است. وى براى اثبات اين موضوع، آيات اوليه سوره تحريم و شأن نزول آنها را مورد بررسى و تحليل قرار داده است.
| | آيتالله خوانسارى در 18 ماه محرم 1309 در شهر خوانسار در يك خانواده روحانى ديده به جهان گشود. پدرش سید یوسف امام جمعه خوانسار، جدش سید محمد مهدی، رجالی معروف و برادرش محمدحسن خوانساری (م 1337 ه . ق) از عالمان کامل عصر خود بودند. |
|
| |
|
| در فصول بعدى كتاب، چگونگى برپايى سقيفه با نگاه به منابع تاريخى مورد مطالعه قرار گرفته است. سپس ديدگاه صحابه پيامبر(ص) درباره بيعت با ابوبكر ذكر شده است؛ از جمله سلمان و زبير و انصار مايل بودند كه با [[امام على(ع)|على(ع)]] بيعت كنند؛ پس چون با ابوبكر بيعت شد، سلمان فارسى گفت: به خير كمى رسيديد. خلافت را گرفتيد، ولى معدن خير را از دست داديد. مرد سالمند را برگزيديد و خاندان پيامبر(ص) خود را رها كرديد. اگر خلافت را در خاندان پيامبر(ص) مىگذاشتيد، حتى دو نفر با هم اختلاف پيدا نمىكردند و از ميوه اين درخت، هرچه بيشتر و گواراتر، سود مىبرديد. | | او پس از تحصیلات علوم مقدماتى در زادگاهش و حوزه اصفهان، به نجف اشرف عزيمت نمود و و در آن حوزه هزار ساله، دو سال در درس آيتالله [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] و چندين سال هم در درس مرحوم صاحب العروة و مرحوم [[عراقی، ضیاءالدین|آيتالله آقا ضياءالدين عراقى]] و اساتيد ديگر فقه و اصول شركت جست تا به مدارج عاليه علمى در بخش فقه، اصول، فلسفه و رياضيات نائل آمد. سپس در سال 1335 ه.ق با دست پر به ايران بازگشت و در اراك اقامت گزيد و از محضر پر فيض [[حائری یزدی، عبدالکریم|آيتالله حاج شيخ عبدالكريم حائرى]] در اراك استفاده شايانى برد. |
|
| |
|
| از ديگر مباحث، جنگ اقتصادى با اهلبيت(ع) است: «دستگاه خلافت، كه براى بيعت گرفتن از قبايل خارج مدينه نيازمند لشكركشى بود و نيز براى گذران ساير كارهايش، احتياج به اموال و دارايى داشت. از طرف ديگر، آنهايى كه داخل مدينه و اطراف [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع) بودند، براى دستگاه خلافت خطرناك بودند. در واقع، خطر حقيقى اينجا بود؛ لذا براى پراكنده كردن آنان، اموال اهلبيت(ع) را، كه شامل فدك و سهم خمس و ارث پيامبر اكرم(ص) بود، از ايشان گرفتند تا خاندان پيامبر(ص) فقير شوند و مردم از گرد ايشان پراكنده شوند». | | پس از درگذشت [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]]، جمع كثيرى از مردم ايران و برخى از كشورهاى مجاور، به ايشان رجوع و از رساله ايشان استفاده كردند، و در اواخر، مرجعيت ايشان عظيمتر و فراگيرتر گرديد، به حدى كه اداره مالى حوزههاى علمى ايران و ساير بلاد، بيشتر بر دوش مبارك ايشان قرار داشت. |
|
| |
|
| <div class="mw-ui-button">[[سقیفه، بررسی نحوه شکلگیری حکومت پس از رحلت پیامبر|'''ادامه''']]</div> | | سرانجام اين عالم بزرگوار، پس از 94 سال عمر پر بركت، در اثر كسالت در نخستين ساعات بامداد روز شنبه مورخ دی ماه 1363ش، مطابق27 ربيع الثانى 1405 ه.ق دار فانى را وداع، و به ديار جاودان شتافت، و جهان اسلام و حوزههاى علميه را عزادار ساخت. |
| | |
| | |
| | <div class="mw-ui-button">[[موسوی خوانساری، احمد|'''ادامه''']]</div> |