۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شهاب الدين ' به 'شهابالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'محب الدين' به 'محبالدين') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسیه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجرهاى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيتالمال را نيز رها كرد. | وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسیه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجرهاى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيتالمال را نيز رها كرد. | ||
وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» ناميدهاند و از سراسر مصر براى فراگيرى علوم نزد وى گردمىآمدند. وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بودهاند. از جملۀ آنان | وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» ناميدهاند و از سراسر مصر براى فراگيرى علوم نزد وى گردمىآمدند. وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بودهاند. از جملۀ آنان محبالدين محمود، بدرالدين حسن و صدرالدين عبدالكريم فرزندان علاءالدين قونوى، بهاء الدين على بن محمد اَقْفَهسى، جمالالدين سيوطى، برهان الدين ابراهيم بن موسى ابناسى، سراج الدين ابن ملقن، بدرالدين محمد بن بهادر زركشى و شهابالديناحمد بن ابوالقاسم اخميمى را مىتوان نام برد. | ||
تأليفات بسيارى از وى در زمينههاى فقهى، اصولى و ادبى بر جاى مانده است كه عبارتند از: | تأليفات بسيارى از وى در زمينههاى فقهى، اصولى و ادبى بر جاى مانده است كه عبارتند از: |
ویرایش