پرش به محتوا

ابن جماعه، محمد بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'شهاب‌ الدين ' به 'شهاب‌الدين'
جز (جایگزینی متن - 'زين‌ الدين' به 'زين‌الدين')
جز (جایگزینی متن - 'شهاب‌ الدين ' به 'شهاب‌الدين')
خط ۴۶: خط ۴۶:
ابن جماعه در 681ق نخستين بار در مدرسه قيمريه در دمشق به تدريس پرداخت و پس از آن در مدارس مختلف شام و مصر چون غزاليه، عادليه، ناصريه و كامليه تدريس كرد و به گفته [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] به عنوان شيخ الشيوخ مدارس شام منصوب شد. ابن جماعه در خلال سال‌ها تدريس در مدارس و اماكن مختلف، شاگردان بسيارى را آموزش داد و تربيت كرد كه سلامى، [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] و نباهى، نام عده‌اى از آنان را ياد كرده‌اند، اما از برجسته‌ترين شاگردان وى، [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] است كه در 728ق در مصر از وى استماع حديث كرده است و نيز سبكى كه از او حديث شنيده است.
ابن جماعه در 681ق نخستين بار در مدرسه قيمريه در دمشق به تدريس پرداخت و پس از آن در مدارس مختلف شام و مصر چون غزاليه، عادليه، ناصريه و كامليه تدريس كرد و به گفته [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] به عنوان شيخ الشيوخ مدارس شام منصوب شد. ابن جماعه در خلال سال‌ها تدريس در مدارس و اماكن مختلف، شاگردان بسيارى را آموزش داد و تربيت كرد كه سلامى، [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] و نباهى، نام عده‌اى از آنان را ياد كرده‌اند، اما از برجسته‌ترين شاگردان وى، [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] است كه در 728ق در مصر از وى استماع حديث كرده است و نيز سبكى كه از او حديث شنيده است.


گذشته از اشتغالات علمى بسيارى كه داشت، مهمترين مسأله در زندگى وى، انتصاب به مقام‌هاى مهم اجتماعى و مذهبى است. به نوشته [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، او در شوال 687ق نخستين بار به عنوان خطيب و قاضى بيت‌المقدس انتخاب شد، در حالى كه به تصريح ابن فرات در آن هنگام ساكن دمشق بود. با بركنارى قاضى القضاه شافعى مصر در 690ق او از قدس به مصر فراخوانده شد و به عنوان قاضى القضاه آن‌جا نيز انتخاب گرديد. اما با كشته شدن ملك اشرف و دستگيرى ابن سلعوس در اوايل 693ق، ابن جماعه نيز از اين سمت بركنار شد. با درگذشت قاضى القضاه شام، شهاب‌ الدين محمد بن خُوَيّى در 693ق، ابن جماعه به قاضى القضاتى شام منصوب و راهى دمشق شد و علاوه بر اين مقام، تدريس و نظارت بر اوقاف را نيز بر عهده گرفت. در 694ق از جانب ملك زين‌الدين كتبغا به امامت و خطابت جامع اموى نيز برگزيده شد، اما در 696ق از قاضى القضاتى شام بركنار شد و به تدريس و امامت و خطابت جامع اموى اكتفا كرد. در 702ق بار ديگر به قاضى القضاتى مصر به جاى ابن دقيق العيد انتخاب شد و تا 709ق در اين سمت باقى بود. به گفته [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|اسنوى]] او تا اوايل 710ق اين سمت را برعهده داشت. وى در 708ق خطابت جامع قلعه الجبل را نيز به دست آورد و در 711ق براى بار سوم به قاضى القضاتى مصر رسيد و در 712ق امامت و خطابت جامع ناصرى را نيز عهده‌دار شد.
گذشته از اشتغالات علمى بسيارى كه داشت، مهمترين مسأله در زندگى وى، انتصاب به مقام‌هاى مهم اجتماعى و مذهبى است. به نوشته [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، او در شوال 687ق نخستين بار به عنوان خطيب و قاضى بيت‌المقدس انتخاب شد، در حالى كه به تصريح ابن فرات در آن هنگام ساكن دمشق بود. با بركنارى قاضى القضاه شافعى مصر در 690ق او از قدس به مصر فراخوانده شد و به عنوان قاضى القضاه آن‌جا نيز انتخاب گرديد. اما با كشته شدن ملك اشرف و دستگيرى ابن سلعوس در اوايل 693ق، ابن جماعه نيز از اين سمت بركنار شد. با درگذشت قاضى القضاه شام، شهاب‌الدينمحمد بن خُوَيّى در 693ق، ابن جماعه به قاضى القضاتى شام منصوب و راهى دمشق شد و علاوه بر اين مقام، تدريس و نظارت بر اوقاف را نيز بر عهده گرفت. در 694ق از جانب ملك زين‌الدين كتبغا به امامت و خطابت جامع اموى نيز برگزيده شد، اما در 696ق از قاضى القضاتى شام بركنار شد و به تدريس و امامت و خطابت جامع اموى اكتفا كرد. در 702ق بار ديگر به قاضى القضاتى مصر به جاى ابن دقيق العيد انتخاب شد و تا 709ق در اين سمت باقى بود. به گفته [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|اسنوى]] او تا اوايل 710ق اين سمت را برعهده داشت. وى در 708ق خطابت جامع قلعه الجبل را نيز به دست آورد و در 711ق براى بار سوم به قاضى القضاتى مصر رسيد و در 712ق امامت و خطابت جامع ناصرى را نيز عهده‌دار شد.


در 727ق به علت از دست دادن قدرت بينايى و به قولى بر اثر كم شدن شنوايى، از سمت خويش استعفا كرد. وى در اواخر تصدى مقام قضا، حقوق و مستمرى از جانب حكومت دريافت نمى‌كرد. پس از كناره‌گيرى وى، سلطان براى او هر ماه هزار درهم مقررى تعيين كرد و ابن جماعه مدت 6 سال آخر عمر را در منزل خويش خلوت گزيد، اما مردم براى استفاده و استماع حديث به نزد وى مى‌شتافتند.
در 727ق به علت از دست دادن قدرت بينايى و به قولى بر اثر كم شدن شنوايى، از سمت خويش استعفا كرد. وى در اواخر تصدى مقام قضا، حقوق و مستمرى از جانب حكومت دريافت نمى‌كرد. پس از كناره‌گيرى وى، سلطان براى او هر ماه هزار درهم مقررى تعيين كرد و ابن جماعه مدت 6 سال آخر عمر را در منزل خويش خلوت گزيد، اما مردم براى استفاده و استماع حديث به نزد وى مى‌شتافتند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش