پرش به محتوا

فرجام‌شناسی حیات انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۷ ژانویهٔ ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'اسلامي' به 'اسلامی'
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'اسلامي' به 'اسلامی')
خط ۸۹: خط ۸۹:
نويسنده با برآورد منطقى بخشى از اين گزارش ادبى - تاريخى و نيز اثبات تواتر دانشوران اسلامى بر اعلام تواتر احاديث مهدوى، نشان مى‌دهد كه در اين آيين، انتظار منجى دادگر، پايگاهى اصيل و راستين دارد.
نويسنده با برآورد منطقى بخشى از اين گزارش ادبى - تاريخى و نيز اثبات تواتر دانشوران اسلامى بر اعلام تواتر احاديث مهدوى، نشان مى‌دهد كه در اين آيين، انتظار منجى دادگر، پايگاهى اصيل و راستين دارد.


محور اصلى مباحث در باب چهارم، رويارويى با منكران و مخالفان اسلاميت عقيده مهدويت بوده و كوبنده‌ترين ايرادات اين گروه، مانند آنچه [[ابن خلدون]]، عبدالرحمان بن محمد الحضرمى مورخ جامعه‌شناس تونسى و قاضى القضات اندلسى در مقدمه «العبر» خود نگاشته است، تحت چهار عنوان «سكوت»، «تضعيف»، «تعارض» و «انكار» دسته‌بندى و نقد شده تا هم مكانت علمى اين شبهات علنى و هم متانت اسلامى آن اعتقاد يقينى شود.
محور اصلى مباحث در باب چهارم، رويارويى با منكران و مخالفان اسلامیت عقيده مهدويت بوده و كوبنده‌ترين ايرادات اين گروه، مانند آنچه [[ابن خلدون]]، عبدالرحمان بن محمد الحضرمى مورخ جامعه‌شناس تونسى و قاضى القضات اندلسى در مقدمه «العبر» خود نگاشته است، تحت چهار عنوان «سكوت»، «تضعيف»، «تعارض» و «انكار» دسته‌بندى و نقد شده تا هم مكانت علمى اين شبهات علنى و هم متانت اسلامى آن اعتقاد يقينى شود.


مؤلف پس از بيان وجوب پذيرش خبرهاى غيبى پيامبران، در پرتو چند آيه و دليل، اسلاميت اعتقاد به مهدى(عج) را اثبات مى‌كند.
مؤلف پس از بيان وجوب پذيرش خبرهاى غيبى پيامبران، در پرتو چند آيه و دليل، اسلامیت اعتقاد به مهدى(عج) را اثبات مى‌كند.


باب پنجم، مقدمه‌اى كوتاه و عميق درباره قرآن و كهن‌ترين شيوه تفسير آن؛ يعنى روش «أثرى» يا «بالمأثور» دارد كه در آغاز آن، از ساختار رازمند و طبيعت رمزآگين كلام ثقيل و تفسيرپذير پروردگار ياد كرده و آن‌گاه به منابع اين شيوه هم‌ريشه با قرآن، در دو مكتب اماميه و عامه اشاره مى‌نمايد.
باب پنجم، مقدمه‌اى كوتاه و عميق درباره قرآن و كهن‌ترين شيوه تفسير آن؛ يعنى روش «أثرى» يا «بالمأثور» دارد كه در آغاز آن، از ساختار رازمند و طبيعت رمزآگين كلام ثقيل و تفسيرپذير پروردگار ياد كرده و آن‌گاه به منابع اين شيوه هم‌ريشه با قرآن، در دو مكتب اماميه و عامه اشاره مى‌نمايد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش