۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مروری بر جغرافیای تاریخی آوه مهد تشیع در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
مروری بر جغرافیای تاریخی آوه مهد تشیع در ایران (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۰۹
، ۴ ژانویهٔ ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
سيد نورالله كسايى در مقدمه‌اش احياى نام و نشان و آثار بزرگان علمى شهرهاى ازميان‌رفته‌اى چون آوه را از ضرورى‌ترين برنامه‌هاى پژوهشى گروه تاريخ و تمدن ملل اسلامى در مقاطع تخصصى دانسته است و لذا پيشنهاد تأليف كتاب را به نويسنده داده است و نويسنده، «با دقت و ظرافت قابل ملاحظه‌اى مطالب مربوط به منابع تحقيق | سيد نورالله كسايى در مقدمه‌اش احياى نام و نشان و آثار بزرگان علمى شهرهاى ازميان‌رفته‌اى چون آوه را از ضرورى‌ترين برنامه‌هاى پژوهشى گروه تاريخ و تمدن ملل اسلامى در مقاطع تخصصى دانسته است و لذا پيشنهاد تأليف كتاب را به نويسنده داده است و نويسنده، «با دقت و ظرافت قابل ملاحظه‌اى مطالب مربوط به منابع تحقيق درباره نام و نشان آوه، حدود جغرافيايى، جغرافياى طبيعى و تاريخى، آوه در گذرگاه تاريخ از عهد باستان تا اين زمان، ورود علويان به آوه، زندگى اجتماعى شيعيان و سرگذشت و آثار علمى دانشمندان اين خطه را همراه با عكس‌ها و نقشه‌هاى جالب و با استفاده از منابع و مآخذ معتبر به شيوه علمى و نثر روان در مجموعه‌اى حدود دويست صفحه تأليف كرده است»<ref>مقدمه سيد نورالله كسايى، ص 8</ref> | ||
مؤلف در مقدمه‌اش بر كتاب به انگشت‌شمار بودن تأليفات جغرافياى تاريخى تشيع در دهه‌هاى اخير اشاره كرده و | مؤلف در مقدمه‌اش بر كتاب به انگشت‌شمار بودن تأليفات جغرافياى تاريخى تشيع در دهه‌هاى اخير اشاره كرده و درباره شهر آوه مى‌نويسد: «از اين شهر كه نقشى بسيار مهم در پاره‌اى از تحولات مربوط به تشيع مانند شيعه شدن سلطان محمد خدابنده داشته است و مردانى بزرگ نيز در ادب و فقه شيعى از آن برخاسته‌اند، اكنون تنها چند اثر باستانى و خرابه‌هايى باقى مانده است و روستايى نوپديد، در حاشيه جنوبى محدوده اصلى آن»<ref>مقدمه مؤلف، ص 9</ref> | ||
نويسنده سپس بحثى را | نويسنده سپس بحثى را درباره منابع مطرح كرده است. دائرةالمعارف‌ها، منابع تاريخى و تاريخ تشيع، مآخذ جغرافيايى، حديثى، رجالى، انساب و آثار باقى‌مانده از علماى پيشين و مشهور آوه، از جمله منابع شناخت آوه است كه نويسنده به تعدادى از آثار تأليف‌شده در هر موضوع اشاره كرده است. در ادامه اين بحث، براى نشان دادن حجم منابعى كه در قرن‌هاى مختلف دربردارنده اطلاعاتى درباره آوه بوده‌اند، يك جدول مقايسه‌اى تهيه شده است<ref>همان، ص 15</ref> | ||
بررسى نام‌هاى مختلف شهر آوه، شهرها و مناطق موسوم به آوه و حدود جغرافيايى آوه، از جمله مباحث مقدماتى كتاب است. نويسنده، در اين اثر مقايسه‌هاى خوبى انجام داده است. وى در ضمن جداولى، طول و عرض جغرافيايى آوه را از كتب مختلف استخراج كرده است. همچنين فاصله اين شهر تا ساوه را به ترتيب تاريخى منابع ذكر كرده است<ref>متن كتاب، ص 35 - 36</ref> | بررسى نام‌هاى مختلف شهر آوه، شهرها و مناطق موسوم به آوه و حدود جغرافيايى آوه، از جمله مباحث مقدماتى كتاب است. نويسنده، در اين اثر مقايسه‌هاى خوبى انجام داده است. وى در ضمن جداولى، طول و عرض جغرافيايى آوه را از كتب مختلف استخراج كرده است. همچنين فاصله اين شهر تا ساوه را به ترتيب تاريخى منابع ذكر كرده است<ref>متن كتاب، ص 35 - 36</ref> | ||
قديمى‌ترين منابع اطلاعاتى موجود | قديمى‌ترين منابع اطلاعاتى موجود درباره بناى شهر آوه، داستان‌هايى است كه نويسنده كتاب تاريخ قم ذكر كرده و نويسنده، چكيده اين داستان‌ها را آورده است<ref>همان، ص 45</ref>بر اساس اين داستان‌ها كه تنها اطلاعات موجود درباره تاريخ و چگونگى بناى شهر آوه است، تاريخ بناى اين شهر به دوران پيش از اسلام (عهد كيانيان و يا اوايل عهد ساسانيان) برمى‌گردد<ref>همان، ص 47</ref> | ||
مباحث فصول كتاب، به‌اختصار بدين شرح است: | مباحث فصول كتاب، به‌اختصار بدين شرح است: | ||