۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ملکوت اخلاق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
در آخرين فصل، گوشه‌هايى از اخلاق اجتماعى آن حضرت، بيان گرديده است كه از جمله مهم‌ترين آن‌ها، مى‌توان به: احترام به ديگران؛ همسايه‌دارى؛ رفتار با كودكان؛ درك جوانان؛ پاسداشت كهن‌سالان؛ يتيم‌نوازى؛ ميهمان‌دوستى؛ صله رحم؛ مسكين‌نوازى؛ مردم‌دارى؛ رعايت حقوق ديگران؛ وفاق و هم‌گرايى؛ ارزش‌مدارى؛ تعاون و هميارى؛ حفظ حريم‌ها در معاشرت؛ خطاپوشى؛ اداى حقوق دوستان؛ رعايت حال نمازگزاران؛ عيادت و پرستارى از بيمار؛ دانش‌پرورى؛ موعظه و پنددهى؛ مشورت و نظرسنجى؛ عدالت‌ورزى؛ مسئوليت‌پذيرى؛ ميانه‌روى در زندگى؛ ورزش و پرورش جسم؛ قانون‌گرايى؛ پيش‌گيرى از تبعيض؛ برخورد با حيف و ميل بيت‌المال؛ داورى خردمندانه و... اشاره كرد<ref>همان، ص 212 - 114</ref> | در آخرين فصل، گوشه‌هايى از اخلاق اجتماعى آن حضرت، بيان گرديده است كه از جمله مهم‌ترين آن‌ها، مى‌توان به: احترام به ديگران؛ همسايه‌دارى؛ رفتار با كودكان؛ درك جوانان؛ پاسداشت كهن‌سالان؛ يتيم‌نوازى؛ ميهمان‌دوستى؛ صله رحم؛ مسكين‌نوازى؛ مردم‌دارى؛ رعايت حقوق ديگران؛ وفاق و هم‌گرايى؛ ارزش‌مدارى؛ تعاون و هميارى؛ حفظ حريم‌ها در معاشرت؛ خطاپوشى؛ اداى حقوق دوستان؛ رعايت حال نمازگزاران؛ عيادت و پرستارى از بيمار؛ دانش‌پرورى؛ موعظه و پنددهى؛ مشورت و نظرسنجى؛ عدالت‌ورزى؛ مسئوليت‌پذيرى؛ ميانه‌روى در زندگى؛ ورزش و پرورش جسم؛ قانون‌گرايى؛ پيش‌گيرى از تبعيض؛ برخورد با حيف و ميل بيت‌المال؛ داورى خردمندانه و... اشاره كرد<ref>همان، ص 212 - 114</ref> | ||
در واپسين كلام كتاب، رفتار پيامبر(ص)، به توصيف امام حسن(ع) و امام حسين(ع)، به نقل از «معاني الأخبار» [[شيخ صدوق]]، بيان شده است. برخى از اين توصيفات، بدين قرار مى‌باشد: با غصه‌ها قرين بود و همواره متفكر به نظر مى‌رسيد؛ بيشتر اوقات، ساكت بود و جز به هنگام ضرورت، سخن نمى‌گفت؛ هنگام سخن گفتن، در آغاز و پايان، به آرامى لب به سخن مى‌گشود؛ كلامش كوتاه و جامع و خالى از تفصيل بيجا و رساننده مقصود بود؛ در راه رفتن، قدم‌هايش را از زمين بلند مى‌كرد و به آرامى و با وقار راه مى‌رفت؛ دنيا و ناملايمات آن هرگز او را به خشم نمى‌آورد؛ اگر حقى پايمال مى‌شد، از شدت خشم، كسى را نمى‌شناخت و از هيچ چيز پروا نداشت تا آنكه حق را يارى كند؛ اطرافيان آن حضرت، نيكان مردم بودند. برترين آنان نزد ايشان، كسانى بودند كه مردم را بيشتر نصيحت كنند و بزرگ‌ترينشان كسانى بودند كه | در واپسين كلام كتاب، رفتار پيامبر(ص)، به توصيف امام حسن(ع) و امام حسين(ع)، به نقل از «معاني الأخبار» [[شيخ صدوق]]، بيان شده است. برخى از اين توصيفات، بدين قرار مى‌باشد: با غصه‌ها قرين بود و همواره متفكر به نظر مى‌رسيد؛ بيشتر اوقات، ساكت بود و جز به هنگام ضرورت، سخن نمى‌گفت؛ هنگام سخن گفتن، در آغاز و پايان، به آرامى لب به سخن مى‌گشود؛ كلامش كوتاه و جامع و خالى از تفصيل بيجا و رساننده مقصود بود؛ در راه رفتن، قدم‌هايش را از زمين بلند مى‌كرد و به آرامى و با وقار راه مى‌رفت؛ دنيا و ناملايمات آن هرگز او را به خشم نمى‌آورد؛ اگر حقى پايمال مى‌شد، از شدت خشم، كسى را نمى‌شناخت و از هيچ چيز پروا نداشت تا آنكه حق را يارى كند؛ اطرافيان آن حضرت، نيكان مردم بودند. برترين آنان نزد ايشان، كسانى بودند كه مردم را بيشتر نصيحت كنند و بزرگ‌ترينشان كسانى بودند كه درباره برادر دينى، بيشتر مواسات و خيرخواهى داشت و...<ref>همان، ص 311</ref> | ||
در پايان كتاب، رفتار پيامبر(ص) به توصيف [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و چند تن از انديشمندان غربى، از جمله: ولتر (دانشمند و نويسنده مشهور فرانسوى)، جرج برنارد شاو (نويسنده و انديشمند انگليسى)، توماس كارلايل (فيلسوف و دانشمند انگليسى) بيان گرديده است<ref>همان، ص 314 - 316</ref> | در پايان كتاب، رفتار پيامبر(ص) به توصيف [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و چند تن از انديشمندان غربى، از جمله: ولتر (دانشمند و نويسنده مشهور فرانسوى)، جرج برنارد شاو (نويسنده و انديشمند انگليسى)، توماس كارلايل (فيلسوف و دانشمند انگليسى) بيان گرديده است<ref>همان، ص 314 - 316</ref> | ||