۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
منافع حیوان (از قرن هفتم): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - 'ت«' به 'ت «') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''منافع حيوان(از قرن هفتم)'''، اثر عبدالهادى بن محمد بن محمود بن ابراهيم مراغى، از نوشته‌هاى قرن هفتم در موضوع طب قديم و به زبان فارسى مى‌باشد. | '''منافع حيوان(از قرن هفتم)'''، اثر عبدالهادى بن محمد بن محمود بن ابراهيم مراغى، از نوشته‌هاى قرن هفتم در موضوع طب قديم و به زبان فارسى مى‌باشد. | ||
در مقدمه كتاب<ref>ص 26 - 33</ref>، به قلم علامه محمد قزوينى دو مطلب | در مقدمه كتاب<ref>ص 26 - 33</ref>، به قلم علامه محمد قزوينى دو مطلب درباره اين كتاب ذكر شده كه لازم به ذكر است: | ||
#احتمال قوى وجود دارد كه قسمتى از كتاب مفقود شده است و كتاب، كامل نيست<ref>مصحح كتاب، آقاى [[روشن، محمد|محمد روشن]]، اين احتمال را نادرست مى‌داند. رجوع شود به پيش‌گفتار مصحح ص 8</ref>؛ | #احتمال قوى وجود دارد كه قسمتى از كتاب مفقود شده است و كتاب، كامل نيست<ref>مصحح كتاب، آقاى [[روشن، محمد|محمد روشن]]، اين احتمال را نادرست مى‌داند. رجوع شود به پيش‌گفتار مصحح ص 8</ref>؛ | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
كتاب، از قديمى‌ترين كتب مصورى است كه براى خانان مغول تهيه شده است. در مقدمه كتاب، تصريح شده است كه كتاب به حضور غازان خان(1295 - 1304) تقديم گرديده است. | كتاب، از قديمى‌ترين كتب مصورى است كه براى خانان مغول تهيه شده است. در مقدمه كتاب، تصريح شده است كه كتاب به حضور غازان خان(1295 - 1304) تقديم گرديده است. | ||
متن كتاب، به سبب نثر پخته و ساده و دل‌پذير و نيز محتواى جالب و همه‌پسند، مى‌تواند براى غالب كتاب‌خوانان، خواندنى و آموزنده باشد و دست كم ما را با تصورات و توهمات قدما | متن كتاب، به سبب نثر پخته و ساده و دل‌پذير و نيز محتواى جالب و همه‌پسند، مى‌تواند براى غالب كتاب‌خوانان، خواندنى و آموزنده باشد و دست كم ما را با تصورات و توهمات قدما درباره حيوانات، آشنا كند. | ||
متن كتاب، شامل چهار مقاله مى‌باشد: | متن كتاب، شامل چهار مقاله مى‌باشد: | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
#اندر هوام و حشرات زمين و آبى. | #اندر هوام و حشرات زمين و آبى. | ||
مؤلف، ابتدا، براى هر حيوانى آفرينش و صورت آن را ذكر مى‌كند، سپس خاصيت و منافع آن را برمى‌شمارد؛ به عنوان نمونه، در مقاله دوم كتاب كه | مؤلف، ابتدا، براى هر حيوانى آفرينش و صورت آن را ذكر مى‌كند، سپس خاصيت و منافع آن را برمى‌شمارد؛ به عنوان نمونه، در مقاله دوم كتاب كه درباره چهارپايان، وحوش و بهايم است، اولين حيوان را كه نام مى‌برد شير است و آن را چنين توصيف مى‌كند: شير، از همه ددان بنيروتر و قوى‌تر است و از هيچ حيوان نينديشد و تنها رود و با هيچ جانور همراهى نكند و از بزرگ‌منشى كه باشد، چون شكارى كند آن‌قدر كه سير شود بخورد و باقى بگذارد و باز بدو نگردد و كودك و زن را نشكرد... | ||
مؤلف، پس از اين توصيفات، به ذكر منافع شير پرداخته است كه البته افتادگى‌هايى هم در متن مربوطه وجود دارد كه مصحح كتاب، [[روشن، محمد|محمد روشن]]، اين علامت «> <»، را به جاى آنها نهاده است. | مؤلف، پس از اين توصيفات، به ذكر منافع شير پرداخته است كه البته افتادگى‌هايى هم در متن مربوطه وجود دارد كه مصحح كتاب، [[روشن، محمد|محمد روشن]]، اين علامت «> <»، را به جاى آنها نهاده است. | ||