۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''ابوعبدالله محمد بن ابىبكر بن فرح انصارى خزرجى اندلسى قرطبى'''، در سال 580ق، ديده به جهان گشود. وى از پارسايان و مفسران بزرگ است كه در قراطبه اندلس (اسپانيا) به دنيا آمد و در همان جا در كنار آموزش قرآن به فراگيرى ادبيات عرب و شعر پرداخت. | '''ابوعبدالله محمد بن ابىبكر بن فرح انصارى خزرجى اندلسى قرطبى'''، در سال 580ق، ديده به جهان گشود. وى از پارسايان و مفسران بزرگ است كه در قراطبه اندلس (اسپانيا) به دنيا آمد و در همان جا در كنار آموزش قرآن به فراگيرى ادبيات عرب و شعر پرداخت. | ||
دربارهاش گفتهاند كه همواره به عبادت يا تأليف مشغول بود. وى مدتى در ديار خود به تدريس پرداخت، آنگاه به مصر رفت و در آنجا به تكميل آموختههاى خود در زمينههاى فقه، نحو، بلاغت، لغت و علوم قرآن پرداخت. | |||
وى از شيخ «ابىالعباس بن عمره» حديث آموخت و از مشهورترين استادان او در مصر مىتوان از ابن الجميزى، على بن هبة الله و حسن بكرى نام برد. | وى از شيخ «ابىالعباس بن عمره» حديث آموخت و از مشهورترين استادان او در مصر مىتوان از ابن الجميزى، على بن هبة الله و حسن بكرى نام برد. | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
# شرح التقصي. | # شرح التقصي. | ||
قرطبى بهوسيله صفاتى ممتاز گرديد كه علما آن را با بزرگى ياد مىكنند. حافظ عبدالكريم | قرطبى بهوسيله صفاتى ممتاز گرديد كه علما آن را با بزرگى ياد مىكنند. حافظ عبدالكريم درباره قرطبى گفته است: «كان من عباد الله الصالحين و العلماء العارفين الورعين الزاهدين في الدنيا، المشتغلين بما تعنيهم من أمور الآخرة». اما آنچه كه در كتابهاى تاريخى در مورد صفات قرطبى آمده است، عبارتند از: «شيخ فاضلى كه داراى تصانيف مفيدى است كه دلالت بر كثرت اطلاع وى و وفور عقل او دارد». | ||
قرطبى از علماى قرن ششم و هفتم قمرى است. اين دوران از درخشانترين دورههاى علوم قرآنى و معارف تفسيرى بوده و در اين دوران، با تنوع تفاسير روبهرو هستيم. فرقههاى مختلف شيعه و گروههاى مذهبى اهل سنت، اعم از اشاعره، معتزله و متصوفه، هركدام تفاسيرى را با نگرشهاى مذهبى ويژه، در مقام اثبات و تحكيم عقايد خويش نگاشتهاند و در مجالس و محافل ارشادى نيز غالبا از تفسير آيات سخن راندهاند. | قرطبى از علماى قرن ششم و هفتم قمرى است. اين دوران از درخشانترين دورههاى علوم قرآنى و معارف تفسيرى بوده و در اين دوران، با تنوع تفاسير روبهرو هستيم. فرقههاى مختلف شيعه و گروههاى مذهبى اهل سنت، اعم از اشاعره، معتزله و متصوفه، هركدام تفاسيرى را با نگرشهاى مذهبى ويژه، در مقام اثبات و تحكيم عقايد خويش نگاشتهاند و در مجالس و محافل ارشادى نيز غالبا از تفسير آيات سخن راندهاند. |
ویرایش