۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
كتاب الصلاة (للحائري): تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - 'ه(عليهمالسلام)' به 'ه عليهمالسلام') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
مقصد دوم: | مقصد دوم: | ||
نيّت، تكبيره الاحرام، قيام، قرائت، ركوع، سجود، تشهد و سلام واجبات نماز هستند كه به عنوان نخستين مبحث مقصد دوم به صورت تفصيلى مورد بررسى واقع گرديدهاند. براى نمونه در بحث نيّت بحث مهمّى راجع به حقيقت نيّت مطرح شده كه در تمام عبادات قابل عرضه و توجه مىباشد يا در بحث تكبيره الاحرام مطلبى | نيّت، تكبيره الاحرام، قيام، قرائت، ركوع، سجود، تشهد و سلام واجبات نماز هستند كه به عنوان نخستين مبحث مقصد دوم به صورت تفصيلى مورد بررسى واقع گرديدهاند. براى نمونه در بحث نيّت بحث مهمّى راجع به حقيقت نيّت مطرح شده كه در تمام عبادات قابل عرضه و توجه مىباشد يا در بحث تكبيره الاحرام مطلبى درباره افراد لال و اخرس آمده كه با مشخص شدن تكليفشان در اين مورد وظيفه اين گونه افراد در تمام اعمال عبادى و غير آن كه نياز به تكلّم مىباشد روشن مىگردد. | ||
مقصد سوم: | مقصد سوم: | ||
خلل نماز هم يكى از مطالب، در مباحث صلاة است كه بعضى از بزرگان مانند [[خمینی، روحالله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]](ره) و ديگران كتابهاى مستقلّى در آن تأليف نمودهاند. مؤلف نيز در اينجا تا حد ممكن سعى نموده جوانب و فروعات مسئله را تبيين نمايد كه اولين مبحث آن | خلل نماز هم يكى از مطالب، در مباحث صلاة است كه بعضى از بزرگان مانند [[خمینی، روحالله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]](ره) و ديگران كتابهاى مستقلّى در آن تأليف نمودهاند. مؤلف نيز در اينجا تا حد ممكن سعى نموده جوانب و فروعات مسئله را تبيين نمايد كه اولين مبحث آن درباره سهو است. ايشان سهو را به دو صورت سهو در زياده و سهو در نقيصه تقسيم كرده، مىفرمايند: اصل اوّليه اين است كه سهو به زياده مبطل نماز نمىباشد مگر اينكه با قصد قربت شخص در تنافى باشد كه در اين صورت بدون شك هر گونه زيادى باعث بطلان نماز خواهد شد. رواياتى هم در اين زمينه وجود دارد كه مؤلف به بعضى از آنها اشاره نموده است. شكيات نماز هم داراى اقسامى هستند كه بعضى محكوم به صحتاند و بعضى ديگر مبطل و بعضى منصوص و بعضى ديگر غير منصوص. | ||
مقصد چهارم: | مقصد چهارم: | ||
نماز جماعت يكى از مستحبّات مؤكّد | نماز جماعت يكى از مستحبّات مؤكّد درباره فرائض مىباشد كه مؤلف جماعت در صبح و مغرب و عشاء را داراى اهميت بيشترى قلمداد كرده است. نماز جماعت در مورد جمعه و نماز عيدين واجب است به شرط اينكه بقيه شروط نيز جمع بشوند. در مورد نمازهاى مستحبّى هم بنا بر اعتقاد اماميّه، جماعت جايگاهى ندارد مگر در موارد استثنايى در مقابل اهل سنّت كه به جماعت برگزار شدن نمازهاى تراويح و غير آن را از سنّتهاى مؤكّد به حساب آوردهاند. جماعت براى خود احكام و لوازمى دارد كه عدالت امام از آن جمله مىباشد، لكن اگر بعد از نماز جماعت معلوم شود امام كافر يا فاسق بوده نماز محكوم به صحت است كه البته اين حكم مستند به رواياتى از ائمه عليهمالسلام مىباشد. | ||
مقصد پنجم: | مقصد پنجم: | ||