۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
وى در مقدمه كتاب انگيزه تأليف آن را چنين بيان مىكند كه درد چشمى پيدا كردم و به سيده نفيسه توسل جستم و نذر كردم اگر شفا يافتم كلماتى از بزرگان را | وى در مقدمه كتاب انگيزه تأليف آن را چنين بيان مىكند كه درد چشمى پيدا كردم و به سيده نفيسه توسل جستم و نذر كردم اگر شفا يافتم كلماتى از بزرگان را درباره مناقب اهل بيت پيامبر(ص) جمع آورى نمايم. مدتى نگذشت كه شفا حاصل شد و تصميم گرفتم به وعده ام وفا كنم هر چند خود را اهل اين كار نمى دانستم و بضاعتى نداشتم. | ||
[[شبلنجی، مومن|شبلنجى]] در ادامه مقدمه مى گويد كتاب نور الابصار را بر چهار باب و يك خاتمه تنظيم كردم. باب اول در سيره پيامبر(ص) و خلفاى اربعه، باب دوم ذكر حسنين و باقى ائمه اثنا عشر، باب سوم | [[شبلنجی، مومن|شبلنجى]] در ادامه مقدمه مى گويد كتاب نور الابصار را بر چهار باب و يك خاتمه تنظيم كردم. باب اول در سيره پيامبر(ص) و خلفاى اربعه، باب دوم ذكر حسنين و باقى ائمه اثنا عشر، باب سوم درباره گروهى از ذريه پيامبر(ص) كه در مصر مزار و مسجدى به نام آنها وجود دارد و باب چهارم درباره ائمه چهار گانه مذاهب. خاتمه هم درباره چهار نفر از اقطاب. | ||
منظور مؤلف از اين چهار قطب كه در خاتمه كوتاه آخر كتاب | منظور مؤلف از اين چهار قطب كه در خاتمه كوتاه آخر كتاب درباره آنان سخن گفته عبارتند از احمد رفاعى، عبدالقادر جيلى، احمد بدوى و ابراهيم دسوقى كه هر چهار نفر از سادات حسينى و حسنى قرن ششم و هفتم بودهاند و از بزرگان مذهب شافعى و صوفيه به شمار مى روند. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
مؤلف در باب نخست كتاب اجمالى از زندگى و سخنان پيامبر(ص) را آورده و هنگام ذكر احاديث آن حضرت با رموزى به منابع خود اشاره مىكند. سپس به شرح حال بستگان پيامبر(ص) مىپردازد. در ادامه اين باب شرح مختصرى از احوال سه خليفه نخست و شرح مفصل ترى از مناقب، كلمات و دوران خلافت اميرمؤمنان عليهالسلام آورده است. باب دوم به اخبار ائمه شيعه از حسن بن على عليهماالسلام تا امام دوازدهم اختصاص دارد و مؤلف همانند ديگر سنيان دوازده امامى به شرح زندگانى و فضايل اين يازده امام میپردازد. در باب سوم كتاب به افرادى چون سكينه دختر امام حسين عليهالسلام، رقيه دختر علی عليهالسلام، حضرت زينب عليهاالسلام، فاطمه بنت الحسين(ع)، عايشه دختر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، سيده نفيسه از نوادگان امام مجتبى، فاطمه دختر امام رضا عليهالسلام و ديگرانى كه در مصر مزارهايى منسوب به آنان وجود دارد پرداخته شده است. باب چهارم كتاب | مؤلف در باب نخست كتاب اجمالى از زندگى و سخنان پيامبر(ص) را آورده و هنگام ذكر احاديث آن حضرت با رموزى به منابع خود اشاره مىكند. سپس به شرح حال بستگان پيامبر(ص) مىپردازد. در ادامه اين باب شرح مختصرى از احوال سه خليفه نخست و شرح مفصل ترى از مناقب، كلمات و دوران خلافت اميرمؤمنان عليهالسلام آورده است. باب دوم به اخبار ائمه شيعه از حسن بن على عليهماالسلام تا امام دوازدهم اختصاص دارد و مؤلف همانند ديگر سنيان دوازده امامى به شرح زندگانى و فضايل اين يازده امام میپردازد. در باب سوم كتاب به افرادى چون سكينه دختر امام حسين عليهالسلام، رقيه دختر علی عليهالسلام، حضرت زينب عليهاالسلام، فاطمه بنت الحسين(ع)، عايشه دختر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، سيده نفيسه از نوادگان امام مجتبى، فاطمه دختر امام رضا عليهالسلام و ديگرانى كه در مصر مزارهايى منسوب به آنان وجود دارد پرداخته شده است. باب چهارم كتاب درباره چهار پيشواى فقهى اهل سنت است. | ||
==روش تأليف== | ==روش تأليف== | ||
[[شبلنجی، مومن|شبلنجى]] در قسمت مناقب ائمه اهل البيت كه بخش اصلى و حجم بيشتر كتاب را در برگرفته است، بيشتر مطالب را به صورت پيوسته و بدون ذكر منبع و سند آورده است. گاهى هم از منابع خود ياد كرده و راوى اصلى خبر را نام مى برد. مؤلف در ابتداى فصول كتاب گاه با عباراتى چون: «ذَكَََر جماعة من اهل السير» آغاز كرده و گاه بدون مقدمه به بيان مطالب میپردازد. در مجموع مطالب خود را از ديگران نقل كرده است كسانى چون [[ابن صباغ، علی بن محمد|ابن صباغ مالكى]]، ابن خشاب، ابونعيم، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و... به نظر مى رسد بخشى از مطالب اين كتاب نيز از شيعيانى است كه | [[شبلنجی، مومن|شبلنجى]] در قسمت مناقب ائمه اهل البيت كه بخش اصلى و حجم بيشتر كتاب را در برگرفته است، بيشتر مطالب را به صورت پيوسته و بدون ذكر منبع و سند آورده است. گاهى هم از منابع خود ياد كرده و راوى اصلى خبر را نام مى برد. مؤلف در ابتداى فصول كتاب گاه با عباراتى چون: «ذَكَََر جماعة من اهل السير» آغاز كرده و گاه بدون مقدمه به بيان مطالب میپردازد. در مجموع مطالب خود را از ديگران نقل كرده است كسانى چون [[ابن صباغ، علی بن محمد|ابن صباغ مالكى]]، ابن خشاب، ابونعيم، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و... به نظر مى رسد بخشى از مطالب اين كتاب نيز از شيعيانى است كه درباره زندگى دوازده امام تأليفاتى داشتهاند. | ||
ویرایش