۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مجموعه رسائل (فیض): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - 'مى دانسته' به 'مى‌دانسته') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
ب) در شرح بعضى از احوال پريشانى خود در اين دار ابتلاء. | ب) در شرح بعضى از احوال پريشانى خود در اين دار ابتلاء. | ||
3. رساله الإنصاف: در اين رساله كه از نوشته‌هاى او در اواخر عمر خويش است، به سير تحوّل و تطوّر فكرى خود در طول عمر عملى خويش اشاره مى‌كند. او در پايان اين رساله، | 3. رساله الإنصاف: در اين رساله كه از نوشته‌هاى او در اواخر عمر خويش است، به سير تحوّل و تطوّر فكرى خود در طول عمر عملى خويش اشاره مى‌كند. او در پايان اين رساله، درباره خويش چنين اظهار مى‌دارد: «نه متكلّم و نه متفلسف و نه متصوّفم و نه متكلّف، بلكه مقلّد قرآن و حديث و تابع اهل بيت(ع)[هستم]». | ||
4. ترجمه حديث معلّى بن خنيس: اين رساله فارسى، در واقع بعد از خطبه‌اى كوتاه از اول تا آخر ترجمه روايتى است كه معلّى بن خنيس آن را از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] طبق آنچه علاّمه مجلسى در صفحه 100 جلد 59«بحار الانوار» آورده، نقل كرده است. اين روايت، در واقع جواب سؤالى است كه معلى بن خنيس از امام(ع) در مورد نوروز فارس‌ها پرسيده است و امام جواب مفصّلى به اين سؤال داده‌اند كه در ادامه، نام تك‌تك روزهاى ماه‌هاى شمسى را بيان نموده و به ذكر خواص آنها پرداخته‌اند. البته اين روايت به لحاظ سندى جزو روايات صحيح نبوده، بلكه در تعارض با روايت ديگرى است كه از امام كاظم(ع) نقل شده كه حضرت، نوروز را به‌كلى زير سؤال برده‌اند كه البته آن روايت نيز از سند صحيحى برخوردار نمى‌باشد. | 4. ترجمه حديث معلّى بن خنيس: اين رساله فارسى، در واقع بعد از خطبه‌اى كوتاه از اول تا آخر ترجمه روايتى است كه معلّى بن خنيس آن را از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] طبق آنچه علاّمه مجلسى در صفحه 100 جلد 59«بحار الانوار» آورده، نقل كرده است. اين روايت، در واقع جواب سؤالى است كه معلى بن خنيس از امام(ع) در مورد نوروز فارس‌ها پرسيده است و امام جواب مفصّلى به اين سؤال داده‌اند كه در ادامه، نام تك‌تك روزهاى ماه‌هاى شمسى را بيان نموده و به ذكر خواص آنها پرداخته‌اند. البته اين روايت به لحاظ سندى جزو روايات صحيح نبوده، بلكه در تعارض با روايت ديگرى است كه از امام كاظم(ع) نقل شده كه حضرت، نوروز را به‌كلى زير سؤال برده‌اند كه البته آن روايت نيز از سند صحيحى برخوردار نمى‌باشد. | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
1. ترجمة الصلاة: فيض، در اين رساله از اذان و اقامه و تكبيرة الاحرام تا سلام پايانى نماز را به زبانى ساده و همه كس فهم به فارسى ترجمه مى‌كند. | 1. ترجمة الصلاة: فيض، در اين رساله از اذان و اقامه و تكبيرة الاحرام تا سلام پايانى نماز را به زبانى ساده و همه كس فهم به فارسى ترجمه مى‌كند. | ||
2. ابواب الجنان: اين رساله، ترجمه‌اى كوتاه و روان از رساله فقهی «شهاب ثاقب» است كه نويسنده آن را به زبان عربى | 2. ابواب الجنان: اين رساله، ترجمه‌اى كوتاه و روان از رساله فقهی «شهاب ثاقب» است كه نويسنده آن را به زبان عربى درباره وجوب نماز جمعه نگاشته و داراى هشت باب به منزله هشت درب بهشت است. نويسنده، در اين رساله، به بحث پيرامون نماز جمعه، وجوب عينى آن، شرايط و اجزاء و احكام و نيز آداب و فضيلت‌هاى آن مى‌پردازد و در ادامه به ثواب و فضل روز جمعه بر ديگر روزها و نيز اعمال مستحب در اين روز پرداخته است و در پايان از فضيلت نماز جماعت و شرايط و آداب آن سخن مى‌گويد. | ||
3. مفتاح الخير: اين رساله، تكميل كننده رساله «ترجمة الصلاة» است. فيض(ره)، در اين رساله، به بررسى اقسام نماز، شرايط وجوب و صحت نماز، نماز مسافر، اوقات نمازها، گونه‌هاى شك در نماز و چگونگى جبران نمازهاى از دست رفته، مى‌پردازد. | 3. مفتاح الخير: اين رساله، تكميل كننده رساله «ترجمة الصلاة» است. فيض(ره)، در اين رساله، به بررسى اقسام نماز، شرايط وجوب و صحت نماز، نماز مسافر، اوقات نمازها، گونه‌هاى شك در نماز و چگونگى جبران نمازهاى از دست رفته، مى‌پردازد. | ||
| خط ۱۳۳: | خط ۱۳۳: | ||
8. ترجمة الصيام: رساله فقهى صيام نيز در هشت «در» نگارش شده است كه به بيان فضيلت روزه‌هاى ماه رمضان و شرايط و آداب آن پرداخته و در پايان در هشتمين «در» از درهاى صيام، پيرامون اعتكاف و شرايط آن سخن مى‌گويد. | 8. ترجمة الصيام: رساله فقهى صيام نيز در هشت «در» نگارش شده است كه به بيان فضيلت روزه‌هاى ماه رمضان و شرايط و آداب آن پرداخته و در پايان در هشتمين «در» از درهاى صيام، پيرامون اعتكاف و شرايط آن سخن مى‌گويد. | ||
9. ترجمة الشريعة: اين رساله فارسى نيز در هشت «در» تنظيم شده است. «درِ» اوّل، به تشريح معناى شريعت و كيفيت سلوك راه حق مى‌پردازد. «در» دوم در بيان اعمال نيك بدنى و ذكر نمونه‌هايى از آن است. «در» سوم، به بيان اعمال ناپسند بدنى اختصاص دارد. «در» چهارم، پيرامون ثواب برخى اعمال پسنديده و سنت‌هاى نيك سخن مى‌گويد و رفتارهاى پسنديده را در دو محور فردى(مانند مسواك زدن، عطر زدن و...) و اجتماعى(ثواب فرياد رسيدن مسلمانان، عيادت بيمار و...) ذكر كرده است. «در» پنجم، | 9. ترجمة الشريعة: اين رساله فارسى نيز در هشت «در» تنظيم شده است. «درِ» اوّل، به تشريح معناى شريعت و كيفيت سلوك راه حق مى‌پردازد. «در» دوم در بيان اعمال نيك بدنى و ذكر نمونه‌هايى از آن است. «در» سوم، به بيان اعمال ناپسند بدنى اختصاص دارد. «در» چهارم، پيرامون ثواب برخى اعمال پسنديده و سنت‌هاى نيك سخن مى‌گويد و رفتارهاى پسنديده را در دو محور فردى(مانند مسواك زدن، عطر زدن و...) و اجتماعى(ثواب فرياد رسيدن مسلمانان، عيادت بيمار و...) ذكر كرده است. «در» پنجم، درباره پاداش برخى اعمال ناپسند و چگونگى عقاب آنها گفت‌وگو مى‌كند. «در» ششم، سخن از صفات پسنديده نفسانى و منش‌هاى اخلاقى انسان مانند صبر و توكل و... مى‌گويد. «در» هفتم، صفات اخلاقى ناپسند مانند تكبر، عجب، حسد و... را معرفى مى‌كند. «در» هشتم را به ذكر پاره‌اى از آداب سلوك راه خدا اختصاص داده است و عمده آداب اين راه را ياد حق تعالى در هر لحظه و ساعت مى‌شناسد. | ||
10. ترجمة العقائد: همان اولين رساله از جلد اول است. | 10. ترجمة العقائد: همان اولين رساله از جلد اول است. | ||
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
جلد چهارم، حاوى رساله‌هاى زير است: | جلد چهارم، حاوى رساله‌هاى زير است: | ||
1. ميزان القيامة: اين رساله را فيض | 1. ميزان القيامة: اين رساله را فيض درباره‌ى كيفيت وسيله‌ى سنجش اعمال در روز قيامت تأليف نموده است. در اين رساله كلامى، مؤلّف، تخالف اخبارى را كه در اين زمينه وجود دارد، برطرف نموده است و موافقت آن اخبار را با هم بيان نموده است. | ||
2. مرآة الآخرة: اين رساله، در چهار باب | 2. مرآة الآخرة: اين رساله، در چهار باب درباره‌ى جهان آخرت و بيان حقيقت بهشت و جهنّم و بيان كيفيت لذّت و درد در بهشت و جهنم مى‌باشد. زبان اين رساله كلامى، عربى و فارسى است. | ||
3. أصول العقائدالدينية: اين رساله، در بيان اصول دين است. نام اجمالى اين رساله، «اصول العقائد» است، ولى با عنايت به عبارت پايانى رساله؛ يعنی «هذا آخر الكلام فى أصول العقائدالدينية و لله الحمد...»، نام دقيق و كامل رساله را بايد«أصول العقائدالدينية» دانست. نبايد اين رساله را با اولين رساله از جلد اول اشتباه نمود. | 3. أصول العقائدالدينية: اين رساله، در بيان اصول دين است. نام اجمالى اين رساله، «اصول العقائد» است، ولى با عنايت به عبارت پايانى رساله؛ يعنی «هذا آخر الكلام فى أصول العقائدالدينية و لله الحمد...»، نام دقيق و كامل رساله را بايد«أصول العقائدالدينية» دانست. نبايد اين رساله را با اولين رساله از جلد اول اشتباه نمود. | ||
4. جواب من سأل عن كيفية علم الله سبحانه قبل الإيجاد من أهل الأبهر: اين رساله فلسفى، در پاسخ كسى كه از كيفيت علم الهى پرسيده نگارش شده است. فيض، رساله‌ى ديگرى نيز | 4. جواب من سأل عن كيفية علم الله سبحانه قبل الإيجاد من أهل الأبهر: اين رساله فلسفى، در پاسخ كسى كه از كيفيت علم الهى پرسيده نگارش شده است. فيض، رساله‌ى ديگرى نيز درباره‌ى كيفيت علم ذات بارى تعالى با نام «اللباب» دارد كه از اين رساله مبسوطتر مى‌باشد. | ||
5. فهرست العلوم: اين رساله را فيض در باب تقسيم‌بندى علوم دينى و تفكيك علم مفيد از علم غير مفيد تأليف كرده است؛ ايشان، در ضمن هفت باب اين رساله، دويست علم را معرفى اجمالى مى‌نمايد. | 5. فهرست العلوم: اين رساله را فيض در باب تقسيم‌بندى علوم دينى و تفكيك علم مفيد از علم غير مفيد تأليف كرده است؛ ايشان، در ضمن هفت باب اين رساله، دويست علم را معرفى اجمالى مى‌نمايد. | ||