۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
وى، در سال 1965، به درجه استادى رسيد. بين سالهاى 1970 - 1974، دوباره به رياست دانشكده ادبيات منصوب شد و به عضويت انجمن تاريخ ترك درآمد، سپس به عضويت در هيئت علمى دايرةالمعارف اسلام كه از سوى وزارت آموزش و پرورش تركيه انتشار مىيافت، درآمد و تا پايان در آن هيئت باقى ماند و آن دايرةالمعارف را به پايان رسانيد. بسيارى از مدخلهاى مربوط به شاعران، عارفان و دانشمندان ايرانى، در دايرةالمعارف اسلام، به قلم مرحوم تحسين يازيجى است. در اواخر حيات، با دايرةالمعارف اوقاف كه صورت بسيار كاملتر دايرةالمعارف اسلام است، همكارى كرد. | وى، در سال 1965، به درجه استادى رسيد. بين سالهاى 1970 - 1974، دوباره به رياست دانشكده ادبيات منصوب شد و به عضويت انجمن تاريخ ترك درآمد، سپس به عضويت در هيئت علمى دايرةالمعارف اسلام كه از سوى وزارت آموزش و پرورش تركيه انتشار مىيافت، درآمد و تا پايان در آن هيئت باقى ماند و آن دايرةالمعارف را به پايان رسانيد. بسيارى از مدخلهاى مربوط به شاعران، عارفان و دانشمندان ايرانى، در دايرةالمعارف اسلام، به قلم مرحوم تحسين يازيجى است. در اواخر حيات، با دايرةالمعارف اوقاف كه صورت بسيار كاملتر دايرةالمعارف اسلام است، همكارى كرد. | ||
از كارهاى بسيار ارزنده پروفسور تحسين يازيجى، تصحيح انتقادی «مناقب العارفين» احمد افلاكى دده است كه با مقدمه و توضيحات [[الكافي (ط. دارالحديث)|كافى]]، | از كارهاى بسيار ارزنده پروفسور تحسين يازيجى، تصحيح انتقادی «مناقب العارفين» احمد افلاكى دده است كه با مقدمه و توضيحات [[الكافي (ط. دارالحديث)|كافى]]، دومين بار، در انجمن تاريخ ترك، به سال 1976، در آنكارا تجديد چاپ شد. وى، «مناقب العارفين» را با مقدمه مبسوط ديگرى به زبان تركى ترجمه كرد. اين ترجمه، براى چندين بار تجديد چاپ شد. آخرين چاپ آن، در سال 2001م، صورت گرفت و ظاهرا توزيع آن با سال 2002 كه سال درگذشت استاد است، همزمان بود. | ||
يكى ديگر از آثار استاد، تصحيح«مناقب جمالالدين ساوى» از خطيب فارسى است كه با حواشى و تعليقات آن مرحوم، در سال 1972، در انجمن تاريخ ترك به چاپ رسيد. اين كتاب، از آثار برجسته و منحصر فارسى در باره طريقه قلندريه است. | يكى ديگر از آثار استاد، تصحيح«مناقب جمالالدين ساوى» از خطيب فارسى است كه با حواشى و تعليقات آن مرحوم، در سال 1972، در انجمن تاريخ ترك به چاپ رسيد. اين كتاب، از آثار برجسته و منحصر فارسى در باره طريقه قلندريه است. | ||