شرح القصيدة النونية: تفاوت میان نسخه‌ها

از جمله موارد انحرافى ايشان اعتقاد به جسمانى بودن خداست، ابن قيم شاگرد و هم فكر ابن تيميه، عقيده خويش و استادش را درباره جسمانى بودن خدا و اين كه او داراى مكان و جهت است و در بالاى عرش قرار دارد، در موارد متعدد از قصيده نونيه‌اش مطرح و بر آن اصرار ورزيده است. او مى‌گويد: مى‌توان براى اين موضوع كه خداوند داراى مكان و در بالاى عرش است، هزار دليل بلكه دو هزار دليل اقامه نمود.

ابن قيّم در جاى ديگر از قصيده‌ى نونيّه‌ى خودش اين چنين تجسيم را براى خداوند اثبات مى‌كند:

اعتقاد به رؤيت خدا، خطاى ديگر ابن قيم و استادش مى‌باشد، ابن تيميه از طرفداران سر سخت مرئى بودن خدا در آخرت است و در اين زمينه، علاوه بر تأليفات ديگرش، در منهاج السنه بحث مفصلى كرده است. او در پاسخ علامه حلى كه به غير مرئى بودن خدا با آيه "'''لا تُدْرِكُهُ الأَبْصار'''" استدلال نموده، مى‌گويد: علما و محدّثين بر اثبات رؤيت خدا اتفاق نظر دارند و حديث‌هاى متواتر و پياپى در اين زمينه نقل گرديده است، از آن جمله اين حديث است «انّكم سترون ربّكم كما ترون الشمس و القمر لاتضامّون فى رؤيته» شما همان گونه كه آفتاب و ماه را مى‌بينيد، خدا را خواهيد ديد و هيچ ازدحام و فشار بر شما وارد نخواهد گرديد.  

ابن قيم نيز اين مطلب را اين چنين به نظم در آورده است:

«اهل بهشت خداوند را از بالاى سر خود مى‌بينند، به همان‌گونه كه خورشيد و ماه را بالاى سر خود مى‌بينند، اين مطلب به طور متواتر از پيامبر رسيده، آن را انكار نمى‌كند، مگر كسانى كه ايمانشان فاسد است».

و باز مى‌گويد:

اعتقاد صحيح درباره بارى تعالى، چنانچه علامه بيان داشته اين است كه وى ديده نمى‌شود و با هيچ يك از حواس درك نمى‌گردد، زيرا خود او فرموده است: "لا تدركه الابصار و هو يدرك الابصار".

==منابع==

[[رده:مباحث خاص کلامی]]

[[رده:الهیات (توحید)]]