۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اصطلاحها' به 'اصطلاحها') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
نويسنده در مقدمه كتاب، در توضيح لقب كسنزان چنين نوشته است: «اما لقب كسنزان كه بر خانواده سيد محمد اطلاق شده لقبى است كه براى جدشان ولى صالح و عابد زاهد سيد عبدالكريم به كار مىرفته است. كلمه «كسنزان»، كلمهاى است كردى، به معناى شخصى كه حقيقت او را هيچكس نمىداند. سبب اطلاق اين لقب بر اين سيد مبارك، انقطاع او براى مدت چهار سال از مردم و خلوت كردن با پروردگارش در يكى از كوههاى قرداغ [منطقهاى در حوالى شهر سليمانيه كردستان عراق] بوده است. هنگامى كه از شخصى درباره او پرسيده، مىشد مىگفت: كسنزان (يعنى كسى نمىشناسد). پس اين لفظ لقبى براى اين سيد عجيب و براى فرزندان و نوادگانش شده است؛ همچنانكه اين لقب در زبان مردم، عَلَمى براى طريقه قادريه كسنزانيه شد كه شيخ و فرزندانش پس از او بنيان نهادند»<ref>ر.ك: مقدمه نهرو محمد عبدالكريم، صفحه ب</ref> | نويسنده در مقدمه كتاب، در توضيح لقب كسنزان چنين نوشته است: «اما لقب كسنزان كه بر خانواده سيد محمد اطلاق شده لقبى است كه براى جدشان ولى صالح و عابد زاهد سيد عبدالكريم به كار مىرفته است. كلمه «كسنزان»، كلمهاى است كردى، به معناى شخصى كه حقيقت او را هيچكس نمىداند. سبب اطلاق اين لقب بر اين سيد مبارك، انقطاع او براى مدت چهار سال از مردم و خلوت كردن با پروردگارش در يكى از كوههاى قرداغ [منطقهاى در حوالى شهر سليمانيه كردستان عراق] بوده است. هنگامى كه از شخصى درباره او پرسيده، مىشد مىگفت: كسنزان (يعنى كسى نمىشناسد). پس اين لفظ لقبى براى اين سيد عجيب و براى فرزندان و نوادگانش شده است؛ همچنانكه اين لقب در زبان مردم، عَلَمى براى طريقه قادريه كسنزانيه شد كه شيخ و فرزندانش پس از او بنيان نهادند»<ref>ر.ك: مقدمه نهرو محمد عبدالكريم، صفحه ب</ref> | ||
سلسله طريقت قادريه كسنزانيه به مشايخ و بزرگانى گفته مىشود كه هريك در زمان خود استاد طريقت بوده و اين طريقت را به استاد طريقت بعدى تحويل دادهاند. اعتقاد اين فرقه بر اين است كه اين سلسله ابتدا از طرف خدا بر حضرت محمد(ص) نازل شده و سپس از او به [[امام على(ع)|على بن ابىطالب(ع)]] | سلسله طريقت قادريه كسنزانيه به مشايخ و بزرگانى گفته مىشود كه هريك در زمان خود استاد طريقت بوده و اين طريقت را به استاد طريقت بعدى تحويل دادهاند. اعتقاد اين فرقه بر اين است كه اين سلسله ابتدا از طرف خدا بر حضرت محمد(ص) نازل شده و سپس از او به [[امام على(ع)|على بن ابىطالب(ع)]] منتقل گشته و از آن به بعد به دو جناح تبديل شده و جناحهاى يادشده در شيخ معروف كرخى به هم پيوستهاند. در جناح اول كه سلسله ذهبيه ناميده شده، پس از نام [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] اسامى مبارك امام حسين(ع) و امام زينالعابدين(ع) تا [[امام رضا(ع)]] نيز ذكر شده است<ref>ر.ك: همان، صفحه ش</ref> | ||
نويسنده در مقدمه، اعظم علوم و بالاترين آنها را به لحاظ منزلت، علوم شريعت غرّاء مىداند كه برگرفته از كتاب خدا و سنت رسولالله(ص) است. سپس انواع احكام مستنبطه از مصادر تشريع را به سه بخش تقسيم كرده است: | نويسنده در مقدمه، اعظم علوم و بالاترين آنها را به لحاظ منزلت، علوم شريعت غرّاء مىداند كه برگرفته از كتاب خدا و سنت رسولالله(ص) است. سپس انواع احكام مستنبطه از مصادر تشريع را به سه بخش تقسيم كرده است: |
ویرایش