نگرشی نو به غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

در بخش سوم، به ضرورت بحث از غدیر اشاره شده است. به باور نویسنده، ضرورى به نظر مى‌رسد که نسل حاضر و جهان معاصر بفهمد شیعه در طول چهارده سده چه مى‌گوید و با این ‌همه اسناد و مدارک در صدد اثبات چیست؟ و براى چه جهتى آن‌ها را گردآورى مى‌کند؟ دعوت شیعه به تدبر و تأمل در واقعه غدیر خم در مقیاس مسائل انسانى کجا جاى دارد؟ مضمون این نفس متصل از حدیث «بدء الدعوة» در سال سوم هجرى تا ده‌ها حدیث دیگر، تا خطبه غدیر چیست؟ آیا این همه درگیرى بر سر مسئله‌اى است انقراض‌یافته، یا بر سر امرى زنده تا روزى است که زندگى هست. به اعتقاد وی، شیعه با طرح مسئله غدیر و دعوت مردم به تدبر در مفاد آن، در حقیقت مردم را به استیفاى حقوق خود دعوت مى‌کند. مسئله «عصمت» که شیعه در رهبرى شرط مى‌داند، غیر از این چه معنى دارد؟ اینکه شیعه مى‌گوید: رهبرى جز نوع خدایى آن پذیرفته نیست و امامت ادامه شئونات نبوت است جز وحى، جز این چه معنا دارد؟ به باور وی، کسى که درباره موضوع غدیر خم سخن مى‌گوید یا کتاب مى‌نویسد در حقیقت مقصود او دفاع از اسلام است نه شخص على(ع) و دفاع از اسلام هم بعینه دفاع از انسان و انسانیت در قلمرو وسیع آن مى‌باشد؛ لذا در این بخش، به روشن کردن این مسئله پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص167</ref>

یکى از مهم‌ترین ادله ولایت و امامت و خلافت بلافصل [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، حدیث معروف «غدیر خم» است. مطابق این حدیث، پیامبر(ص)، آن حضرت را از جانب خداوند متعال به امامت بعد از خود منصوب کرده است. در بخش چهارم، به دنبال بررسی مفهوم غدیر، به بحث پیرامون این نکته پرداخته شده است که سند این حدیث چگونه است؟ بر چه مطالبى دلالت دارد؟ اهل سنت درباره آن‌چه مى‌گویند و چه شبهاتى را درباره این حدیث مطرح کرده‌اند؟<ref>ر.ک: همان، ص215</ref>

# برخى از علماى اهل سنت به دلالت حدیث غدیر بر امامت [[امام على(ع)|امیر مؤمنان(ع)]] اعتراف دارند.

# در روایات فریقین به روزه روز غدیر تأکید فراوان شده است.

# عده‌اى دیگر از صحابه نیز به حدیث غدیر احتجاج کرده‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>

عوامل دوری مسلمانان از غدیر، غدیر محور وحدت اسلامی و ره‌یافتگان به‌سوی غدیر، عناوین سایر بخش‌های کتاب می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص478-622</ref>