پرش به محتوا

کاظمی خراسانی، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۴۳: خط ۴۳:




وى در شهر سامرا در سال 1309ق، در خانواده‌اى اهل علم و دانش ديده به جهان گشود. پدرش شيخ حسن، عالمى بزرگ و فقيه و اصولى توانا و از شاگردان برجسته [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بود و مادرش علويه جليله، نوه علامه سيد صادق طباطبايى، معروف به سنگلجى صاحب مقبره مشهور در شاه عبدالعظيم در شهر رى مى‌باشد. او دو برادر ديگر به نام‌هاى ميرزا مهدى و حاج محمدجواد نيز داشت، اما در ميان آنان تنها او راه علم و دانش را اختيار نمود.
وى در شهر سامرا در سال 1309ق، در خانواده‌اى اهل علم و دانش ديده به جهان گشود. پدرش شيخ حسن، عالمى بزرگ و فقيه و اصولى توانا و از شاگردان برجسته [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بود و مادرش علويه جليله، نوه علامه سيد صادق طباطبايى، معروف به سنگلجى صاحب مقبره مشهور در شاه عبدالعظيم در شهر رى مى‌باشد. او دو برادر ديگر به نام‌هاى ميرزا مهدى و حاج محمدجواد نيز داشت، اما در ميان آنان تنها او راه علم و دانش را اختيار نمود.


== خاندان ==
== خاندان ==
خط ۵۳: خط ۵۳:




محمدعلى كاظمى خراسانى، تحصيلات خود را از خراسان و از شهر مشهد مقدس آغاز نمود. وى علوم مقدماتى را از محضر پدر بزرگوار و از ديگر اساتيد حوزه علميه مشهد مقدس فراگرفت. سطوح فقه و اصول را در محضر سيد آقا حسين قمى و ميرزا محمد بن شيخ كاظم خراسانى به پايان رسانيد. در سال 1338ق، در سن 29 سالگى براى ادامه تحصيلات به درخواست پدرش عازم حوزه علميّه نجف اشرف در عراق شد. وى ابتدا به شهر كربلا رفت و دو ماه از محضر [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] رهبر انقلاب عراق بهره برد و سپس به نجف اشرف رفت و در درس علماى آن حوزه شركت كرد تا بهترين آنان را انتخاب نمايد و بالاخره درس علامه نائينى را برگزيد. وى شبانه‌روز خود را وقف درس‌هاى فقه و اصول آن دانشمند بزرگ كرد و تقريرات درس اصول ايشان را به نام «فوائد الأصول» به رشته تحرير درآورد و تقريرات درس خارج فقه، كتاب الصلاة و كتاب التجارة ايشان را نيز نگاشت.
محمدعلى كاظمى خراسانى، تحصيلات خود را از خراسان و از شهر مشهد مقدس آغاز نمود. وى علوم مقدماتى را از محضر پدر بزرگوار و از ديگر اساتيد حوزه علميه مشهد مقدس فراگرفت. سطوح فقه و اصول را در محضر سيد آقا حسين قمى و ميرزا محمد بن شيخ كاظم خراسانى به پايان رسانيد. در سال 1338ق، در سن 29 سالگى براى ادامه تحصيلات به درخواست پدرش عازم حوزه علميّه نجف اشرف در عراق شد. وى ابتدا به شهر كربلا رفت و دو ماه از محضر [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] رهبر انقلاب عراق بهره برد و سپس به نجف اشرف رفت و در درس علماى آن حوزه شركت كرد تا بهترين آنان را انتخاب نمايد و بالاخره درس علامه نائينى را برگزيد. وى شبانه‌روز خود را وقف درس‌هاى فقه و اصول آن دانشمند بزرگ كرد و تقريرات درس اصول ايشان را به نام «فوائد الأصول» به رشته تحرير درآورد و تقريرات درس خارج فقه، كتاب الصلاة و كتاب التجارة ايشان را نيز نگاشت.


پس از مدتى وى از برجسته‌ترين شاگردان علامه نائينى در حوزه علميّه نجف اشرف و از مشهورترين اساتيد آن حوزه بشمار آمد. وى در زمان حيات استاد، درس ايشان را براى ديگر شاگردان تقرير مى‌كرد.
پس از مدتى وى از برجسته‌ترين شاگردان علامه نائينى در حوزه علميّه نجف اشرف و از مشهورترين اساتيد آن حوزه بشمار آمد. وى در زمان حيات استاد، درس ايشان را براى ديگر شاگردان تقرير مى‌كرد.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش