۶۱٬۱۸۹
ویرایش
موسوعة الفلسفة: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR13866J1.jpg | |||
| عنوان =موسوعة الفلسفة | |||
| عنوانهای دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[بدوي، عبدالرحمن]] (نويسنده) | |||
|- | |- | ||
|data-type='language'|عربي | |data-type='language'|عربي | ||
| کد کنگره =B 51 /ب4م8 1387 | |||
|کد کنگره | | موضوع = | ||
فلسفه - دایرةالمعارفها | |||
|موضوع | |||
فيلسوفان - دایرةالمعارفها | فيلسوفان - دایرةالمعارفها | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | ذوي القربي | ||
| مکان نشر = ايران - قم | |||
| سال نشر =مجلد1: 1429ق , | |||
|مکان نشر | |||
|کد اتوماسیون | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13866AUTOMATIONCODE | ||
| | | چاپ =2 | ||
|} | | شابک =964-518-116-X | ||
| تعداد جلد =3 | |||
'''موسوعة الفلسفة'''، نوشته | | کتابخانۀ دیجیتال نور =26688 | ||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''موسوعة الفلسفة'''، نوشته عبدالرحمن بدوی، کتابی است سه جلدی، به زبان عربی و با موضوع فلسفه. نویسنده در این اثر دایرةالمعارفی فلسفی ارائه کرده است. | |||
این اثر بین سالهای 1979 تا 1981م، نوشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص5</ref>. | این اثر بین سالهای 1979 تا 1981م، نوشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص5</ref>. | ||
| خط ۵۰: | خط ۳۴: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
این اثر یک دانشنامه فلسفی است که در راستای رفع نیاز خوانندگان عرب نوشته شده و مخاطب آن، تنها متخصصان در فلسفه نیستند، بلکه افراد تحصیلکرده را نیز شامل میشود. در این اثر اطلاعات مختصری (در حد معرفی) درباره فلاسفه و معانی و | این اثر یک دانشنامه فلسفی است که در راستای رفع نیاز خوانندگان عرب نوشته شده و مخاطب آن، تنها متخصصان در فلسفه نیستند، بلکه افراد تحصیلکرده را نیز شامل میشود. در این اثر اطلاعات مختصری (در حد معرفی) درباره فلاسفه و معانی و مکاتب فلسفی ارائه میشود. همچنین، اطلاعات متنوعی درباره این شاخه اصلی از دانش بشری، یعنی فلسفه ارائه میگردد. فلسفه، ما را برای شکلگیری آزاد عقلانی آماده میکند و افق اندیشه را گسترش میدهد. این علم روح انتقاد را در ما بیدار میکند و میتواند دیدگاهی از زندگی و هستی را منجر شود و ذهن را به مسائل انسان و هستی معطوف کند. در کل، فلسفه موجب رشد جنبه انسانی در آدمی است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
عبدالرحمن بدوی در مقدمه بیان میدارد که در این اثر، دو چیز را بررسی میکند: نخست، هر امری که در طول تاریخ فلسفه دارای شأن و اهمیت است، خواه صاحبان مکاتب باشند یا مورخین آن یا مشارکتکنندگان در توسعه آن؛ دوم، امهات مذاهب فلسفی و موضوعات اصلی که در این زمینه هست. او بر مراقبتش در بیان روشن و جامع تمام جنبههای فیلسوف، اعم از زندگی و دکترین و نوشتهها و... | عبدالرحمن بدوی در مقدمه بیان میدارد که در این اثر، دو چیز را بررسی میکند: نخست، هر امری که در طول تاریخ فلسفه دارای شأن و اهمیت است، خواه صاحبان مکاتب باشند یا مورخین آن یا مشارکتکنندگان در توسعه آن؛ دوم، امهات مذاهب فلسفی و موضوعات اصلی که در این زمینه هست. او بر مراقبتش در بیان روشن و جامع تمام جنبههای فیلسوف، اعم از زندگی و دکترین و نوشتهها و... در مورد اول و تبیین کامل و واضح معانی اصلی و شناسایی دقیق و بیان تطور و تکامل مفهوم در مورد دوم، تأکید میکند. وی، به جهت کمک به پژوهشگر در راستای تکمیل و گسترش اطلاعات و عمقبخشی به آن، در ضمیمه هر مدخلی، بیان و توضیحی از نشریات و منابع دیگر افزوده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
طبیعی است که نویسنده هر دانشنامه فلسفی بر برخی از کارهای پیشینیان مراجعه کند و این اثر نیز از این امر مستثنی نیست و عبدالرحمن بدوی برای نوشتن آن به بسیاری از دانشنامههای فلسفی اروپایی و آمریکایی جدید قرن بیستم مراجعه کرده و از آنها بهره برده است. وی به مجموعههای فرانسوی و آلمانی و ایتالیایی که ویژه تراجم و مذاهب فلاسفه هستند، رجوع کرده و از فرهنگ لغتهای بزرگ فلسفی هم استفاده کرده است. بههرحال، نویسنده، این دایرةالمعارف را به هدف استفاده پژوهشگران در فلسفه و دوستداران آن و دانشجویان این رشته نوشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | طبیعی است که نویسنده هر دانشنامه فلسفی بر برخی از کارهای پیشینیان مراجعه کند و این اثر نیز از این امر مستثنی نیست و عبدالرحمن بدوی برای نوشتن آن به بسیاری از دانشنامههای فلسفی اروپایی و آمریکایی جدید قرن بیستم مراجعه کرده و از آنها بهره برده است. وی به مجموعههای فرانسوی و آلمانی و ایتالیایی که ویژه تراجم و مذاهب فلاسفه هستند، رجوع کرده و از فرهنگ لغتهای بزرگ فلسفی هم استفاده کرده است. بههرحال، نویسنده، این دایرةالمعارف را به هدف استفاده پژوهشگران در فلسفه و دوستداران آن و دانشجویان این رشته نوشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
جلد اول کتاب با «آلفرد جی آیر» شروع میشود و با «السوفسطائیه» پایان میپذیرد. شروع جلد دوم با حرف شین و [مدرسه] شارتر فرانسه و پایانش با مدخل یونگ در حرف یاء و بیان ضمیر ناخودآگاه فردی و اجتماعی (اللاشعور النفسي و الاجتماعي) است. جلد سوم، ملحقات کتاب است و با مدخل ابن خلدون شروع و با ورنر یگر پایان میپذیرد. بدوی درباره یقین چنین مینویسد: یقین: (Certainty در انگلیسی) و (Certitiute در فرانسه)، یعنی چیزی که تغییر آن در هیچ حالتی | جلد اول کتاب با «آلفرد جی آیر» شروع میشود و با «السوفسطائیه» پایان میپذیرد. شروع جلد دوم با حرف شین و [مدرسه] شارتر فرانسه و پایانش با مدخل یونگ در حرف یاء و بیان ضمیر ناخودآگاه فردی و اجتماعی (اللاشعور النفسي و الاجتماعي) است. جلد سوم، ملحقات کتاب است و با مدخل ابن خلدون شروع و با ورنر یگر پایان میپذیرد. بدوی درباره یقین چنین مینویسد: یقین: (Certainty در انگلیسی) و (Certitiute در فرانسه)، یعنی چیزی که تغییر آن در هیچ حالتی متصور نیست. قضایای یقینی یا یقینیات، چهار نوع هستند: | ||
# اولیات عقلی محض: قضایی هستند که از لحاظ استعداد عقلی انسان در وی نهادینه هستند و ریشه دارند، مانند: دو، بزرگتر از یک است، سلب و ایجاب با هم در شیء واحد تصادق نمیکنند و... در اینگونه قضایا، ذهن از صِرف تصور مفردات و مفاهیم، به تصدیق به آنها میرسد. | # اولیات عقلی محض: قضایی هستند که از لحاظ استعداد عقلی انسان در وی نهادینه هستند و ریشه دارند، مانند: دو، بزرگتر از یک است، سلب و ایجاب با هم در شیء واحد تصادق نمیکنند و... در اینگونه قضایا، ذهن از صِرف تصور مفردات و مفاهیم، به تصدیق به آنها میرسد. | ||
# محسوسات: مانند: «خورشید، گِرد و نورانی است». | # محسوسات: مانند: «خورشید، گِرد و نورانی است». | ||
| خط ۶۲: | خط ۴۶: | ||
# قضایایی که به حد وسطشان تعریف و تصدیق میشوند و این حد وسط با ذهن مأنوس است و هرگاه دو طرف قضیه کامل باشند، ذهن به علت حضور حد وسطشان و انس با آن، آن قضیه را تصدیق میکند، مثل: «دو، ثلث شش است...»؛ البته بسیاری از فیلسوفان در یقینیت این انواع تشکیک کردهاند و این چهار نوع در بسیاری از نظریات معرفت، نقد شده است. ریاضیدانان جدیدی مثل آنری پوانکاره و راسل، بدیهیات را در واقع تعریفهایی اقناعی میدانند و مثلا قضیه «الكل أكبر من الجزء» را حاوی چیزی جز تعریف کل و تعریف جزء نمیشمارند. تمامی کسانی که بر معرفت حسی حمله کرده و آن را معتبر نشمردهاند، در اعتبار نوع دوم یقینیات، یعنی محسوسات شک کردهاند. افلاطون و شکاکان یونان از این جمله هستند. در نوع سوم، یعنی مجربات هم اینگونه تشکیک شده که اینها اساسا معرفت جزئی هستند و ازاینرو قابل تعمیم نیستند. درباره نوع چهارم هم گفتهاند: این نوع از معرفت، متوقف بر داشتن قوه حدس قوی است و تنها کسانی که دارای این توانایی باشند، قابلیت دستیابی به آن را دارند. عبدالرحمن بدوی بعد از پایان توضیحش درباره مدخل یقین، کتابهای «تأملات» دکارت و «نوشتههای فلسفی» جورج ادوارد مور را بهعنوان مراجع آن در انتهای مدخل ذکر میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ج2، ص640-641</ref>. | # قضایایی که به حد وسطشان تعریف و تصدیق میشوند و این حد وسط با ذهن مأنوس است و هرگاه دو طرف قضیه کامل باشند، ذهن به علت حضور حد وسطشان و انس با آن، آن قضیه را تصدیق میکند، مثل: «دو، ثلث شش است...»؛ البته بسیاری از فیلسوفان در یقینیت این انواع تشکیک کردهاند و این چهار نوع در بسیاری از نظریات معرفت، نقد شده است. ریاضیدانان جدیدی مثل آنری پوانکاره و راسل، بدیهیات را در واقع تعریفهایی اقناعی میدانند و مثلا قضیه «الكل أكبر من الجزء» را حاوی چیزی جز تعریف کل و تعریف جزء نمیشمارند. تمامی کسانی که بر معرفت حسی حمله کرده و آن را معتبر نشمردهاند، در اعتبار نوع دوم یقینیات، یعنی محسوسات شک کردهاند. افلاطون و شکاکان یونان از این جمله هستند. در نوع سوم، یعنی مجربات هم اینگونه تشکیک شده که اینها اساسا معرفت جزئی هستند و ازاینرو قابل تعمیم نیستند. درباره نوع چهارم هم گفتهاند: این نوع از معرفت، متوقف بر داشتن قوه حدس قوی است و تنها کسانی که دارای این توانایی باشند، قابلیت دستیابی به آن را دارند. عبدالرحمن بدوی بعد از پایان توضیحش درباره مدخل یقین، کتابهای «تأملات» دکارت و «نوشتههای فلسفی» جورج ادوارد مور را بهعنوان مراجع آن در انتهای مدخل ذکر میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ج2، ص640-641</ref>. | ||
==وضعیت | ==وضعیت کتاب== | ||
جلد سوم کتاب، فهرست مطالب دارد که در انتهای آن ذکر شده است. در صفحههای 595 تا 602 جلد اول، تصاویری از افلاطون، ارسطو، دکارت، لاک، کانت، هگل و مارکس ارائه شده و در صفحههای 647 تا 654 جلد دوم هم شاهد تصاویری از لامارک، لوتر، آکویناس، سقراط، سارتر، روسو، شوپنهاور، مونتسکیو، مرلو پونتی، مالبرانش، ماکیاولی و ولتر هستیم. | جلد سوم کتاب، فهرست مطالب دارد که در انتهای آن ذکر شده است. در صفحههای 595 تا 602 جلد اول، تصاویری از افلاطون، ارسطو، دکارت، لاک، کانت، هگل و مارکس ارائه شده و در صفحههای 647 تا 654 جلد دوم هم شاهد تصاویری از لامارک، لوتر، آکویناس، سقراط، سارتر، روسو، شوپنهاور، مونتسکیو، مرلو پونتی، مالبرانش، ماکیاولی و ولتر هستیم. | ||
| خط ۷۴: | خط ۵۸: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||