۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
|||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
وى معتقد است كه تقوا، در دو جهت مىباشد: | وى معتقد است كه تقوا، در دو جهت مىباشد: | ||
# اكتساب طاعات و امتثال اوامر الهى؛ به اينكه آدمى سعى كند واجبى از او ترك نشود و تا حد امكان مقيد به انجام مستحبات باشد؛ | # اكتساب طاعات و امتثال اوامر الهى؛ به اينكه آدمى سعى كند واجبى از او ترك نشود و تا حد امكان مقيد به انجام مستحبات باشد؛ | ||
# اجتناب از محرمات و ترك نواهى پروردگار؛ به اينكه از چيزهايى كه بهجا آوردنش موجب خشم و سخط خداوند است، خوددارى نمايد. | # اجتناب از محرمات و ترك نواهى پروردگار؛ به اينكه از چيزهايى كه بهجا آوردنش موجب خشم و سخط خداوند است، خوددارى نمايد. به اعتقاد وى، كسى كه طالب سعادت و مقام شامخ تقوا است، بايد جهت دوم را بيشتر اهميت دهد، زيرا اگر از محرمات پرهيز كرد، عملش به هر كمى و كوچكى كه باشد، پذيرفته شده و او را به خداوند نزديك مىكند. | ||
نويسنده با اشاره به اينكه گناه، اعمال نيك را هدر داده و حق الناس مانع قبولى اعمال مىشود، گناه را مانع استجابت دعا دانسته و عبادت حقيقى را، ترك گناه معرفى كرده است. وى اين نكته را نيز حايز اهميت دانسته كه شفاعت، نبايد موجب جرئت بر گناه و معصيت يا مسامحه در توبه شود. | نويسنده با اشاره به اينكه گناه، اعمال نيك را هدر داده و حق الناس مانع قبولى اعمال مىشود، گناه را مانع استجابت دعا دانسته و عبادت حقيقى را، ترك گناه معرفى كرده است. وى اين نكته را نيز حايز اهميت دانسته كه شفاعت، نبايد موجب جرئت بر گناه و معصيت يا مسامحه در توبه شود. | ||
ویرایش