پرش به محتوا

الفارابي الموفق و الشارح: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۸ دسامبر ۲۰۱۷
جز
جایگزینی متن - 'مى‏یابد' به 'می‌یابد'
جز (جایگزینی متن - 'مى‏یابد' به 'می‌یابد')
خط ۶۶: خط ۶۶:
# ذات حقیقى؛
# ذات حقیقى؛
# ذاتى که در مقایسه با مردمان در نظر گرفته می‎شود.
# ذاتى که در مقایسه با مردمان در نظر گرفته می‎شود.
اما ذات حقیقی آن، منسوب به عالم امر است. از میان قوای بشری، تنها روح قدسى انسانی (روح نبی)، فرشته را در این مرحله ملاقات می‎کند. هرگاه روح قدسی نبی و فرشته‌‏اى با یکدیگر هم‎سخن مى‎شوند، حس باطن که در نفس قدسی است، به بالا (عالم امر) جذب می‎شود و فرشته در قالب صورتى محسوس تمثل مى‏یابد و وحى‏ به گوش پیامبر مى‏رسد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص26</ref>.
اما ذات حقیقی آن، منسوب به عالم امر است. از میان قوای بشری، تنها روح قدسى انسانی (روح نبی)، فرشته را در این مرحله ملاقات می‎کند. هرگاه روح قدسی نبی و فرشته‌‏اى با یکدیگر هم‎سخن مى‎شوند، حس باطن که در نفس قدسی است، به بالا (عالم امر) جذب می‎شود و فرشته در قالب صورتى محسوس تمثل می‌یابد و وحى‏ به گوش پیامبر مى‏رسد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص26</ref>.


مبحث بعدی کتاب، بحث قضا و قدر است.
مبحث بعدی کتاب، بحث قضا و قدر است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش