۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'هاى' به 'هاى'
جز (جایگزینی متن - 'مىپ' به 'میپ') |
جز (جایگزینی متن - 'هاى' به 'هاى') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مصحح کتاب، به علت اهمیت این قصیده، کل آن را از متن اصلی جدا کرده و در ابتدای متن بهصورت مستقل و بهعنوان نمونهای از شعر فارسی [[لوکري، فضل بن محمد|لوکری]] ذکر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه دوازده</ref>. | مصحح کتاب، به علت اهمیت این قصیده، کل آن را از متن اصلی جدا کرده و در ابتدای متن بهصورت مستقل و بهعنوان نمونهای از شعر فارسی [[لوکري، فضل بن محمد|لوکری]] ذکر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه دوازده</ref>. | ||
این رساله نیز مانند بيان الحق نویسنده، از مهمترین دایرةالمعارفهاى فلسفى قرن پنجم است که به زبان فارسى نوشته شده است و علاوه بر «قصیده اسرار الحکمه» وى - که شاید نخستین منظومه فلسفى فارسى باشد - شرح فلسفى اوست بر قصیدهاش. [[لوکري، فضل بن محمد|لوکرى]] در مقدمه رساله خود مىگوید: «بباید دانستن که این | این رساله نیز مانند بيان الحق نویسنده، از مهمترین دایرةالمعارفهاى فلسفى قرن پنجم است که به زبان فارسى نوشته شده است و علاوه بر «قصیده اسرار الحکمه» وى - که شاید نخستین منظومه فلسفى فارسى باشد - شرح فلسفى اوست بر قصیدهاش. [[لوکري، فضل بن محمد|لوکرى]] در مقدمه رساله خود مىگوید: «بباید دانستن که این قصیدهاى است علمى که در وى یاد کرده آمده است بسیارى از معانى علوم حکمت چهارگانه منطق، طبیعى، ریاضى و الهى و نیز بعضى از علم اخلاق و عمل». با این توصیف به شرح قصیده خود در پنج علم مهمّ فلسفى میپردازد و در بخشهاى مختلف به کتاب بيان الحق خود اشاره دارد<ref>ر.ک: همان، صفحه نه</ref>. | ||
[[لوکري، فضل بن محمد|لوکرى]] در بخش منطق به تعریف قیاس و مقدمه قیاس، بیان شکل اوّل و سبب تسمیه آن، بیان محصورات اربع، بیان عکس، موجبه کلّى و طریق اثبات عکس، بیان کلّیات خمس، مقولات دهگانه و... پرداخته و بهکرّات به نظرات، «ارسطاطالیس» و شاگردان وى ثاوفرسطیس، ثامسطیوس، اسکندر افرودیسى و ابن سینا اشاره دارد<ref>ر.ک: همان</ref>. | [[لوکري، فضل بن محمد|لوکرى]] در بخش منطق به تعریف قیاس و مقدمه قیاس، بیان شکل اوّل و سبب تسمیه آن، بیان محصورات اربع، بیان عکس، موجبه کلّى و طریق اثبات عکس، بیان کلّیات خمس، مقولات دهگانه و... پرداخته و بهکرّات به نظرات، «ارسطاطالیس» و شاگردان وى ثاوفرسطیس، ثامسطیوس، اسکندر افرودیسى و ابن سینا اشاره دارد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||