۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|مصباح الزائر {| class="wikitable aboutBookTable" style...» ایجاد کرد) |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR19376J1.jpg|بندانگشتی|مصباح الزائر]] | [[پرونده:NUR19376J1.jpg|بندانگشتی|مصباح الزائر]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |مصباح الزائر | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" | | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[ابن طاووس، علی بن موسی]] (نويسنده) | ||
[[مؤسسة آل البيت عليهم السلام لاحياء التراث ]] (محقق) | [[مؤسسة آل البيت عليهم السلام لاحياء التراث ]] (محقق) | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |عربي | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |BP 271 /الف17 م6 | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |دعاها | ||
زيارت نامهها | زيارت نامهها | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |موسسة آل البيت (عليهم السلام) لإحياء التراث | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" | ايران - قم | ||
|- | |- | ||
||سال نشر | ||سال نشر | ||
|ata-type= | | ata-type="publishYear" |مجلد1: 1417ق , | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE19376AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''مصباح الزائر'''، اثر سید علی بن موسی بن طاووس و از اولین تصانیف ایشان میباشد که در آن، درباره مقدمات سفر و آداب آن و زیارت ائمه اطهار(ع)، اولاد ایشان و همچنین درباره زیارت قبور بعضی از بزرگان دین و مؤمنین و برخی از امکنه مقدسه، توضیح داده است. | '''مصباح الزائر'''، اثر [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید علی بن موسی بن طاووس]] و از اولین تصانیف ایشان میباشد که در آن، درباره مقدمات سفر و آداب آن و زیارت ائمه اطهار(ع)، اولاد ایشان و همچنین درباره زیارت قبور بعضی از بزرگان دین و مؤمنین و برخی از امکنه مقدسه، توضیح داده است. | ||
کتاب به زبان عربی و از آثار مربوط به قرن هفتم هجری است که تحقیق آن، توسط مؤسسه آلالبیت(ع) صورت گرفته است. | کتاب به زبان عربی و از آثار مربوط به قرن هفتم هجری است که تحقیق آن، توسط مؤسسه آلالبیت(ع) صورت گرفته است. | ||
هدف نویسنده در اثر حاضر، نگارش کتابی کوچک بوده که قابلیت حمل در سفر را داشته و زائر را از مثل کتاب | هدف نویسنده در اثر حاضر، نگارش کتابی کوچک بوده که قابلیت حمل در سفر را داشته و زائر را از مثل کتاب «[[مصباح المتهجد]]» [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] بینیاز سازد<ref>ر.ک: پورامینی، محمدامین، ص19</ref>. | ||
نویسنده در اجازات خود تصریح نموده است که کتاب حاضر را در اوایل تکلیفش نوشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | نویسنده در اجازات خود تصریح نموده است که کتاب حاضر را در اوایل تکلیفش نوشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
کتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و مطالب در بیست فصل، به آداب سفر، مستحبات و مسائل مربوط به سفر میپردازد و آنگاه با نگاهی به فضایل زیارت و بار یافتن به مزار امامان معصوم(ع)، متن زیارات آن بزرگواران را عرضه میکند<ref>ر.ک: مهدویراد، محمدعلی، ص106</ref>. | کتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و مطالب در بیست فصل، به آداب سفر، مستحبات و مسائل مربوط به سفر میپردازد و آنگاه با نگاهی به فضایل زیارت و بار یافتن به مزار امامان معصوم(ع)، متن زیارات آن بزرگواران را عرضه میکند<ref>ر.ک: مهدویراد، محمدعلی، ص106</ref>. | ||
کتاب از جمله منابع | کتاب از جمله منابع «[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الأنوار]]» است و مؤسسه آلبیت(ع)، آن را در ضمن «سلسله مصادر بحار الأنوار»، منتشر کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
فصل دوم، پیرامون فضیلت زیارت پیامبر(ص) بوده و در آن، به چهار روایت در این رابطه، اشاره شده و در فصل سوم، زیارت آن حضرت، تشریح و در فصل چهارم، کیفیت زیارت ایشان از دور، توضیح داده شده است<ref>ر.ک: همان، ص15-16</ref>. | فصل دوم، پیرامون فضیلت زیارت پیامبر(ص) بوده و در آن، به چهار روایت در این رابطه، اشاره شده و در فصل سوم، زیارت آن حضرت، تشریح و در فصل چهارم، کیفیت زیارت ایشان از دور، توضیح داده شده است<ref>ر.ک: همان، ص15-16</ref>. | ||
فصل پنجم تا هفتم، در ذکر زیارت امیرالمؤمنین و اماکن شریفه کوفه و روایات واردشده در این زمینه، میباشد<ref>ر.ک: همان، ص16-18</ref>. | فصل پنجم تا هفتم، در ذکر زیارت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین]] و اماکن شریفه کوفه و روایات واردشده در این زمینه، میباشد<ref>ر.ک: همان، ص16-18</ref>. | ||
فصل هشتم، به کیفیت زیارت امام حسن(ع) و فصل نهم و دهم، به چگونگی و فضیلت زیارت امام حسین(ع) اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص18-19</ref>. | فصل هشتم، به کیفیت زیارت امام حسن(ع) و فصل نهم و دهم، به چگونگی و فضیلت زیارت امام حسین(ع) اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص18-19</ref>. | ||
فصل یازدهم، مربوط به زیارت امام | فصل یازدهم، مربوط به زیارت [[امام سجاد(ع)|امام سجاد]]، امام باقر و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، فصل دوازدهم درباره زیارت امام موسی بن جعفر(ع)، فصل سیزدهم درباره زیارت امام رضا(ع)، فصل چهاردهم درباره زیارت امام جواد(ع)، فصل پانزدهم درباره زیارت امام هادی(ع)، فصل شانزدهم درباره زیارت [[امام حسن عسکری(ع)|امام حسن عسکری]]، فصل هفدهم درباره زیارت امام زمان(عج) و فصل هجدهم و نوزدهم درباره زیارت جامع ائمه در ایام مختلف سال بوده و در فصل آخر، نحوه زیارت اولاد ائمه(ع) و قبور مؤمنین، تشریح شده است<ref>ر.ک: همان، ص21-23</ref>. | ||
دعا و زیارت در مکتب اسلام و بهویژه تشیع، در تربیت انسان و عرضه نابترین تعالیم زندگیساز، از جایگاهی بلند و اهمیتی شگرف، برخوردار است. دعا شامل والاترین و استوارترین مسائل الهی است و محتوای دعاهای مأثور، غالبا تفسیری است از جهانبینی اسلام و تکلیف اجتماعی - سیاسی انسان مؤمن و بالاخره، دستورالعملی برای «شدن» در تمام ابعاد و زیارت، بار یافتن انسان است بر مزار انسانهای والا و شیدای حق و بهره گرفتن از تربت پاکانی که زندگی را یکسره به کرامت و عزت سپری کردهاند و مآلا چگونه زیستن و چگونه رفتن را آموختند<ref>ر.ک: مهدویراد، محمدعلی، ص106</ref>. | دعا و زیارت در مکتب اسلام و بهویژه تشیع، در تربیت انسان و عرضه نابترین تعالیم زندگیساز، از جایگاهی بلند و اهمیتی شگرف، برخوردار است. دعا شامل والاترین و استوارترین مسائل الهی است و محتوای دعاهای مأثور، غالبا تفسیری است از جهانبینی اسلام و تکلیف اجتماعی - سیاسی انسان مؤمن و بالاخره، دستورالعملی برای «شدن» در تمام ابعاد و زیارت، بار یافتن انسان است بر مزار انسانهای والا و شیدای حق و بهره گرفتن از تربت پاکانی که زندگی را یکسره به کرامت و عزت سپری کردهاند و مآلا چگونه زیستن و چگونه رفتن را آموختند<ref>ر.ک: مهدویراد، محمدعلی، ص106</ref>. |
ویرایش