پرش به محتوا

الفلسفة الإسلامية: تفاوت میان نسخه‌ها

لینک درون متنی
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|الفلسفة الإسلامية {| class="wikitable aboutBookTa...» ایجاد کرد)
 
(لینک درون متنی)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR13813J1.jpg|بندانگشتی|الفلسفة الإسلامية]]
[[پرونده:NUR13813J1.jpg|بندانگشتی|الفلسفة الإسلامية]]
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
|+ |
|+  
|-
|-
! نام کتاب!! data-type='bookName'|الفلسفة الإسلامية
! نام کتاب!! data-type="bookName" |الفلسفة الإسلامية
|-
|-
|نام های دیگر کتاب  
|نام های دیگر کتاب  
|data-type='otherBookNames'|
| data-type="otherBookNames" |
|-
|-
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
|data-type='authors'|[[مظفر، محمدرضا]] (نويسنده)
| data-type="authors" |[[مظفر، محمدرضا]] (نويسنده)
   
   
[[طباطبايي تبريزي، محمد تقي ]] (گردآورنده)
[[طباطبايي تبريزي، محمد تقي ]] (گردآورنده)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-
|-
|زبان  
|زبان  
|data-type='language'|عربي
| data-type="language" |عربي
|-
|-
|کد کنگره  
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BBR‎‏ ‎‏14‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏6‎‏ف‎‏8  
| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏BBR‎‏ ‎‏14‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏6‎‏ف‎‏8  
|-
|-
|موضوع  
|موضوع  
|data-type='subject'|فلسفه اسلامي  
| data-type="subject" |فلسفه اسلامي  


کلام  
کلام  
|-
|-
|ناشر  
|ناشر  
|data-type='publisher'|مجلد1: 1993م , 1414ق ,   
| data-type="publisher" |مجلد1: 1993م , 1414ق ,   
|-
|-
|مکان نشر  
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'|لبنان - بيروت
| data-type="publishPlace" |لبنان - بيروت
|-
|-
||سال نشر  
||سال نشر  
|ata-type='publishYear'|مجلد1: 1993م , 1414ق ,   
| ata-type="publishYear" |مجلد1: 1993م , 1414ق ,   
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"


|کد اتوماسیون  
|کد اتوماسیون  
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE13813AUTOMATIONCODE
| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE13813AUTOMATIONCODE
|}
|}
</div>
</div>
'''الفلسفة الإسلامية''' مجموعه مباحث علامه محمدرضا مظفر (متوفی 1383ق) در طول سال‎های 1337- 1341ق (1962-1958م) درباره فلسفه اسلامى در دانشکده فقه نجف است. این مباحث توسط شاگردش سید محمدتقى طباطبایى تبریزى به‎صورت کتاب حاضر تدوین شده است.
'''الفلسفة الإسلامية''' مجموعه مباحث [[مظفر، محمدرضا|علامه محمدرضا مظفر]] (متوفی 1383ق) در طول سال‎های 1337- 1341ق (1962-1958م) درباره فلسفه اسلامى در دانشکده فقه نجف است. این مباحث توسط شاگردش سید محمدتقى طباطبایى تبریزى به‎صورت کتاب حاضر تدوین شده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۶: خط ۴۶:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
استاد مظفر در این اثر، مطالب کلیدى و اساسى فلسفه اسلامى را در دو حوزه الهیات و امور عامه مورد بحث و بررسى قرار داده‎اند و الحق که همانند سایر آثار ارزشمند وى از اتقان و دقت چشمگیرى برخوردار است و مى‎تواند براى دانش‎پژوهان ثمربخش باشد<ref>ر.ک: محمدرضایی، محمد، ص 9</ref>.
[[مظفر، محمدرضا|استاد مظفر]] در این اثر، مطالب کلیدى و اساسى فلسفه اسلامى را در دو حوزه الهیات و امور عامه مورد بحث و بررسى قرار داده‎اند و الحق که همانند سایر آثار ارزشمند وى از اتقان و دقت چشمگیرى برخوردار است و مى‎تواند براى دانش‎پژوهان ثمربخش باشد<ref>ر.ک: محمدرضایی، محمد، ص 9</ref>.


در ابتدای کتاب، کاربرد وجود به‎عنوان مقدمه، مطرح شده است. کلمه وجود دو کاربرد دارد:
در ابتدای کتاب، کاربرد وجود به‎عنوان مقدمه، مطرح شده است. کلمه وجود دو کاربرد دارد:
خط ۶۱: خط ۶۱:
نویسنده در آخرین درس از بخش فلسفه بر ابطال تسلسل دلیلی اقامه کرده است. تنها برهانى که مى‎توان در مورد این مسئله اقامه کرد یعنی «برهان اسد» (استوارترین برهان) است که توضیح آن چنین است: این قاعده، یک امر بدیهى است که هر امر عرضى به‎ناچار باید به یک امر ذاتى منتهى شود؛ یعنى نزد عقل محال است که شى‎ء عرضى بدون انتساب به یک امر ذاتى یافت شود؛ بلکه تحقق امر عرضى بدون امر ذاتى محال است، این قضیه و قاعده از قضایاى اولیه‎اى است که صرف تصور طرفین (موضوع و محمول) براى حکم کردن به آن کافى است؛ یعنى صرف تصور معناى امر عرضى و امر ذاتى کافى است که حکم کنیم که محال است وجود اول بدون دوم یافت شود<ref>ر.ک: همان، ص70؛ همان، ص96</ref>.‎
نویسنده در آخرین درس از بخش فلسفه بر ابطال تسلسل دلیلی اقامه کرده است. تنها برهانى که مى‎توان در مورد این مسئله اقامه کرد یعنی «برهان اسد» (استوارترین برهان) است که توضیح آن چنین است: این قاعده، یک امر بدیهى است که هر امر عرضى به‎ناچار باید به یک امر ذاتى منتهى شود؛ یعنى نزد عقل محال است که شى‎ء عرضى بدون انتساب به یک امر ذاتى یافت شود؛ بلکه تحقق امر عرضى بدون امر ذاتى محال است، این قضیه و قاعده از قضایاى اولیه‎اى است که صرف تصور طرفین (موضوع و محمول) براى حکم کردن به آن کافى است؛ یعنى صرف تصور معناى امر عرضى و امر ذاتى کافى است که حکم کنیم که محال است وجود اول بدون دوم یافت شود<ref>ر.ک: همان، ص70؛ همان، ص96</ref>.‎


مظفر در ابتدای مبحث کلام، به تبیین ارتباط فلسفه با کلام پرداخته و ابتدا مباحث فلسفه را به دو بخش تقسیم کرده است: حکمت عامه (الهیات بالمعنى الاعم) و حکمت الهى (الهیات بالمعنى الاخص). حکمت عامه مانند بحث از علت و معلول و حکمت الهى مانند بحث از وجود خداوند و صفات او.
[[مظفر، محمدرضا|مظفر]] در ابتدای مبحث کلام، به تبیین ارتباط فلسفه با کلام پرداخته و ابتدا مباحث فلسفه را به دو بخش تقسیم کرده است: حکمت عامه (الهیات بالمعنى الاعم) و حکمت الهى (الهیات بالمعنى الاخص). حکمت عامه مانند بحث از علت و معلول و حکمت الهى مانند بحث از وجود خداوند و صفات او.
سپس تصریح می‎کند: فرق فلسفه با علم کلام این است که علم کلام را مسلمانان، براى دفاع از دین، وضع کردند؛ اما فلسفه، تعهد دینى ندارد و مسیر معینى را دنبال نکرده و از دین خاصى تبعیت نمى‎کند؛ بلکه از حقایق، آن‎گونه که هستند، بحث مى‎کند<ref>ر.ک: همان، ص75؛ همان، ص101</ref>. لذا هدف فلسفه، شناخت حقیقت اشیاست، آن‎گونه که هستند و در حدى که بشر توان آن را دارد؛ اما هدف علم کلام، اثبات عقاید اسلامى است<ref>ر.ک: همان، ص77؛ همان، ص104</ref>.
سپس تصریح می‎کند: فرق فلسفه با علم کلام این است که علم کلام را مسلمانان، براى دفاع از دین، وضع کردند؛ اما فلسفه، تعهد دینى ندارد و مسیر معینى را دنبال نکرده و از دین خاصى تبعیت نمى‎کند؛ بلکه از حقایق، آن‎گونه که هستند، بحث مى‎کند<ref>ر.ک: همان، ص75؛ همان، ص101</ref>. لذا هدف فلسفه، شناخت حقیقت اشیاست، آن‎گونه که هستند و در حدى که بشر توان آن را دارد؛ اما هدف علم کلام، اثبات عقاید اسلامى است<ref>ر.ک: همان، ص77؛ همان، ص104</ref>.


به اعتقاد علامه مظفر مهم‎ترین مباحث الهیات بالمعنى الاخص عبارت است از:
به اعتقاد [[مظفر، محمدرضا|علامه مظفر]] مهم‎ترین مباحث الهیات بالمعنى الاخص عبارت است از:
# اثبات واجب‎الوجود؛
# اثبات واجب‎الوجود؛
# اثبات این‎که ماهیت خداوند، همان وجود اوست؛ یعنى ذات او وجود محض و صرف است؛
# اثبات این‎که ماهیت خداوند، همان وجود اوست؛ یعنى ذات او وجود محض و صرف است؛
خط ۷۵: خط ۷۵:


==پانویس ==
==پانویس ==
<references/>
<references />


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش